Przejdź do zawartości

Łukasz Żółkiewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Żółkiewski
Herb
Lubicz
Rodzina

Żółkiewscy herbu Lubicz

Data urodzenia

1594

Data śmierci

9 listopada 1636

Łukasz Żółkiewski herbu Lubicz (ur. 1594, zm. 9 listopada 1636 roku) – wojewoda bracławski w 1636 roku, starosta kałuski w 1623 roku[1], starosta perejasławski w 1629 roku[2], starosta chmielnicki.

Kształcił się za granicą. Po przegranej bitwie pod Cecorą w 1620 roku przez dwa lata przebywał w tureckiej niewoli[3]. Poseł na sejm 1624 roku z województwa ruskiego[4]. Podróżował z królewiczem Władysławem Wazą po Europie. W czasie wojny ze Szwecją w dniu 7 kwietnia 1627 roku dowodził pod Bożepolem na Pomorzu Gdańskim w zwycięskim starciu z grupą najemników z Meklemburgii[5], a następnie walczył z nimi w bitwie pod Hamersztynem[3]. Poseł na sejm konwokacyjny 1632 roku z ziemi halickiej[6].

Poseł na sejm ekstraordynaryjny 1634 roku. W 1635 roku przekazał fundusze na założenie kolegium jezuickiego w Perejasławiu, a na jego funkcjonowanie darował miasteczko Bubniów z okolicznymi terenami, co zatwierdziła konstytucja z 1638 roku[3].

Pochowany został w Bubniowie (obecnie Bubniwska Słobidka).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 195, 213, 247.
  • Przemysław Paradowski, W obliczu "nagłych potrzeb Rzeczypospolitej". Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 261.
  • Złota księga szlachty polskiej, Rocznik XVII, Poznań 1895, s. 194.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo kałuskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 213.
  2. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo perejasławskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 195.
  3. a b c Herbarz Niesieckiego [online], wielcy.pl [dostęp 2019-10-30].
  4. Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 102.
  5. Paweł Duda, Wojna o ujście Wisły w relacjach i ocenie dyplomacji papieskiej. Kampania zimowo-wiosenna 1627 roku, [w:] Studia nad staropolską sztuką wojenną, red. Z. Hundert, K. Żojdź, J.J. Sowa, t. V, Oświęcim 2017, s. 97-118. [online] [dostęp 2019-10-30] (ang.).
  6. Włodzimierz Kaczorowski, Sejmy konwokacyjny i elekcyjny w okresie bezkrólewia 1632 r., Opole 1986, s. 365.