Przejdź do zawartości

Żenja Twerski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żenja Twerski
‏ז'ניה טברסקי‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1904
Baranowicze, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1964
Izrael

Poseł do Knesetu
Przynależność polityczna

Mapai

Żenja Twerski, z domu Ginzburg (hebr.: ז'ניה טברסקי, ang.: Jenia Tversky, ur. 16 sierpnia 1904 w Baranowiczach (ob. Białoruś), zm. 9 kwietnia 1964 w Izraelu) – izraelska działaczka społeczna i polityk, w latach 1951–1955, 1959–1961 oraz 1963–1964 poseł do Knesetu z listy Mapai.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 16 sierpnia 1904 w Baranowiczach[1] na terenie Imperium Rosyjskiego[2] jako Żenia Ginzburg[3]. Do Palestyny, będącej wówczas brytyjskim mandatem, wyemigrowała w 1923[2], gdzie poświęciła się pracy jako działaczka społeczna[3]. W latach 1932–1942 kierowała sprawami socjalnymi całej żydowskiej społeczności w Hajfie, będąc jedną z pionierek tego typu działalności. W latach 1942–1948 kierowała już bardziej sformalizowanymi strukturami pomocy społecznej w Jerozolimie, nie zaprzestając działalności w Hajfie. Należała do komitetu wykonawczego organizacji związkowej Histadrut i działała w Partii Robotników Ziemi Izraela (Mapai). W 1945 została wysłana do Europy, gdzie działała jako emisariuszka pomagająca Żydom, którzy przeżyli niemieckie obozy koncentracyjne[2].

W wyborach parlamentarnych w 1949 nie dostała się do izraelskiego parlamentu[2] kandydując z listy Mapai, jednak 5 lutego 1951 objęła mandat poselski po rezygnacji Heszela Frumkina i zasiadła w pierwszym Knesecie[4]. Obroniła mandat w wyborach odbywających się 30 lipca, a w drugim Knesecie kierowała podkomisją zajmującą się stworzeniem narodowego ubezpieczenia społecznego i zasiadała w trzech parlamentarnych komisjach: budownictwa, pracy oraz spraw społecznych. W wyborach w 1955 bez skutku ubiegała się o reelekcję[2], w trzecim Knesecie znalazła się jednak na kilka miesięcy od 6 lipca 1959, po rezygnacji Szeloma Hillela[5]. W odbywających się jesienią tego roku wyborach zdobyła mandat poselski, a w czwartej kadencji Knesetu zasiadała w komisjach spraw społecznych oraz konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości. Mandatu nie obroniła w przyśpieszonych wyborach w 1961[2], jednak i do piątego Knesetu trafiła na kilka miesięcy – 24 listopada 1963 objęła mandat po śmierci Me’ira Argowa[6]. Twerski zmarła 9 kwietnia 1964[2], a w ławach parlamentu została zastąpiona przez Aharona Jadlina[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż za polskiego Żyda Josefa Twerskiego – weterynarza. W 1937 roku urodził im się syn Amos (zm. 1996), późniejszy psycholog i ekonomista, współtwórca – wraz z Danielem Kahnemanemteorii perspektywy, która w 2002 przyniosła Kahnemanowi ekonomiczną Nagrodę Nobla[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Baranovichi. jewish-tour.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  2. a b c d e f g Żenja Twerski (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  3. a b c 1937: A Psychologist Who Shed Light on Our Irrationality Is Born. Ha-Arec. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  4. Members of the First Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].
  5. Members of the Third Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].
  6. a b Members of the Fifth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-04].