Clostridium perfringens
Mikrofotografia laseczek Clostridium perfringens. | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
C. perfringens |
Nazwa systematyczna | |
Clostridium perfringens Veillon & Zuber 1898 Hauduroy et al. 1937 |
Laseczka zgorzeli gazowej (łac. Clostridium perfringens, syn. Clostridium welchii) jest Gram-dodatnią, beztlenową laseczką, wytwarzającą endospory należącą do rodzaju Clostridium[1]. Rezerwuarem C. perfringens jest przewód pokarmowy koniowatych[2] C. perfringens jest dość rozpowszechniona w środowisku za sprawą rozpowszechnienia koni i może być odnaleziona jako składnik kompostu, osadu dennego, układu pokarmowego człowieka (flora fizjologiczna) i innych kręgowców, a także u owadów oraz w glebie.Jej występowanie jest wskaźnikiem zanieczyszczenia wód i gleby fekaliami[3].
Chorobotwórczość
[edytuj | edytuj kod]C. perfringens jest głównym czynnikiem etiologicznym choroby zwanej zgorzelą gazową (łac. gangraena gaseosa). Jest to martwica mięśni lub tkanki łącznej z wytworzeniem gazu. Nieleczona prowadzi do śmierci spowodowanej toksemią i wstrząsem.
Czynniki zjadliwości
[edytuj | edytuj kod]C. perfringens wytwarza 14 toksyn, które zostały oznaczone kolejnymi literami alfabetu greckiego. Cztery spośród nich: α, β, ε i ι to toksyny letalne. Główną rolę odgrywa toksyna α (fosfolipaza C), która powoduje lizę erytrocytów, leukocytów, płytek krwi i komórek śródbłonka, co wpływa na zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych.
Inwazyjność wynika z bogatego zestawu enzymów: kolagenazie, proteinazom, hemolizynom, hialuronidazie, deoksyrybonukleazie oraz neuraminidazie.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ryan KJ; Ray CG, Sherris Medical Microbiology, 4th ed., McGraw Hill 2004, ISBN 0-8385-8529-9
- ↑ Zbigniew Anusz: Mikrobiologia i parazytologia lekarska. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1986. ISBN 83-200-0686-4.
- ↑ Witold Mizerski (red.), Słownik bakterii: ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec., Warszawa: Adamantan, 2008, s. 74, ISBN 978-83-7350-076-1 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Anusz: Mikrobiologia i parazytologia lekarska. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1986. ISBN 83-200-0686-4.
- Eligia Szewczyk: Diagnostyka mikrobiologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14473-4.