Przejdź do zawartości

Anna Szpyniowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Szpyniowa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 2002
Petersburg

Reprezentacja

 Rosja
RSF (MŚ 2021)

Debiut w PŚ

30 listopada 2018 w Lillehammer (36. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

8 lutego 2019 w Ljubnie (17. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 2019 indywidualnie
złoto Lahti 2019 drużynowo
złoto Lahti 2019 druż. miesz.
srebro Lahti 2021 drużynowo
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lozanna 2020 indywidualnie
Anna Szpyniowa, 2020
Anna Szpyniowa, 2020

Anna Siergiejewna Szpyniowa (ros. Анна Сергеевна Шпынёва, ur. 3 stycznia 2002 w Petersburgu[1]) – rosyjska skoczkini narciarska. Mistrzyni świata juniorów z 2019 roku. Medalistka mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Debiut w oficjalnych zawodach międzynarodowych zaliczyła w 9 lipca 2016 roku w Szczyrku podczas konkursu rozgrywanego w ramach FIS Cup. Zajęła wówczas piąte miejsce, a dzień później czwarte. Pod koniec sierpnia zadebiutowała również w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Oberwiesenthal, plasując się kolejno na miejscach 26. oraz 24. W połowie grudnia 2016 pojawiła się na liście startowej konkursu FIS Cup oraz Pucharu Kontynentalnego w Notodden, lecz ostatecznie nie wystartowała.

Następny sezon zaczęła od występów w Oberwiesenthal w drugiej połowie sierpnia w ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego, gdzie plasowała się na czwartej oraz na trzeciej pozycji. Miesiąc później swój pierwszy start w Letnim Grand Prix zapewniła sobie kwalifikując się do konkursu w Czajkowskim, podczas którego zajęła trzydzieste miejsce zdobywając swój pierwszy punkt w zawodach najwyższej rangi. Dzień później była trzydziesta pierwsza. Pod koniec września wystartowała w finałowych zawodach LPK rozgrywanego w Trondheim. Zajęła kolejno trzynaste oraz jedenaste miejsce. W końcowej klasyfikacji cyklu sklasyfikowana została na piątym miejscu. W połowie grudnia wystartowała w zawodach inaugurujących Puchar Kontynentalny w Notodden, gdzie w pierwszym konkursie stanęła na najniższym stopniu podium. Następnie pod koniec stycznia znalazła się ponownie na liście startowej zawodów drugiej ligi, zajmując siódme oraz czwarte miejsce. Podczas finałowych zawodów w Brotterode plasowała się na miejscach piątym oraz czwartym i w klasyfikacji generalnej cyklu uplasowała się na czwartej pozycji.

Sezon 2018/2019 zainaugurowała w Villach, podczas premierowych konkursów FIS Cup zajmując kolejno 43. oraz 21. lokatę. Tydzień później w Szczyrku w pierwszym konkursie została zdyskwalifikowana, a w drugim ponownie zajęła 21. miejsce. Na początku września w ramach Letniego Grand Prix w Czajkowskim zdobyła dziesięć punktów zajmując dwudzieste pierwsze miejsce. W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego zajęła piątą oraz siódmą pozycję w Oslo. W październiku podczas letnich mistrzostw kraju zdobyła brązowy medal w kategorii kobiet[2]. W listopadzie zadebiutowała w Pucharze Świata podczas turnieju Lillehammer Triple, w którym ostatecznie sklasyfikowana została na trzydziestej dziewiątej pozycji. W połowie grudnia wystartowała w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Notodden. W pierwszym konkursie nie wystartowała, a w drugim stanęła na drugim stopniu podium przegrywając tylko z Austriaczką Claudią Purker. W styczniu w Planicy podczas kolejnych konkursów PK zajmowała kolejno szóste oraz czwarte miejsce. Pod koniec stycznia po raz pierwszy w karierze wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, które odbywały się w Lahti. W konkursie indywidualnym kobiet zdobyła złoty medal, podobnie jak w konkursie drużynowym kobiet oraz konkursie drużyn mieszanych. Tydzień po mistrzostwach wróciła do Pucharu Świata. W pierwszym konkursie w Ljubnie zajęła 17. miejsce, zdobywając pierwsze punkty cyklu. Miejsce w trzydziestce zajęła również tydzień później w Oberstdorfie. Na przełomie lutego oraz marca wystartowała również w Mistrzostwach Świata seniorów rozgrywanych w Seefeld. Indywidualnie zajęła dwunastą lokatę, w drużynie kobiecej była piąta, a w mikście siódma.

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2019 Austria Seefeld 12. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 26. miejsce (K-120)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2019 Austria Seefeld 5. miejsce (K-99)[a], 7. miejsce (K-99, drużyna mieszana)[b]

Starty A. Szpyniowej na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 26 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[a] 87,5 m 102,5 m 820,3 pkt (205,7 pkt) 78,6 pkt Niemcy
12. 27 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 97,0 m 97,5 m 221,4 pkt 38,2 pkt Maren Lundby
7. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz[b]. 97,5 m 100,5 m 896,2 pkt (222,4 pkt) 116,0 pkt Niemcy
26. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 101,5 m 104,0 m 173,1 pkt 123,5 pkt Maren Lundby

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2019 Finlandia Lahti złoty medal (K-90)
2020 Niemcy Oberwiesenthal 20. miejsce (K-95)
2021 Finlandia Lahti 5. miejsce (K-90)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2019 Finlandia Lahti złoty medal (K-90)[c], złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[d]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 4. miejsce (K-95)[e]
2021 Finlandia Lahti srebrny medal (K-90)[f]

Starty A. Szpyniowej na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 94,0 m 253,1 pkt
1.złoto 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 88,5 m 92,0 m 912,2 pkt (237,0 pkt)
1.złoto 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz[d]. 95,0 m 95,0 m 984,4 pkt (261,2 pkt)
20. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 81,0 m 83,5 m 152,8 pkt 86,1 pkt Marita Kramer
4. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[e] 89,0 m 91,5 m 692,7 pkt (186,2 pkt) 108,0 pkt Austria
5. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 85,5 m 88,5 m 194,6 pkt 44,4 pkt Thea Minyan Bjørseth
2.srebro 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 92,5 m 87,5 m 828,7 pkt (221,2 pkt) 54,9 pkt Austria

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2018/2019 33.[3]
2019/2020 33.[4]
2020/2021 46.[5]
2021/2022 52.[6]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
36 37 32 - - - - - - - - - - 17 24 15 38 - - - 10 19 27 22 88
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
39 27 9 - - - - 37 q 31 25 32 31 29 - - 41
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
28 q 32 27 32 q 38 32 34 q 38 q - 7
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
q - q q 29 27 31 - - - - - - - - - - - - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2021/2022 50.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2017 49.[7]
2018 40.[8]
2019 14.[9]
2021 38.[10]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2021

2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
- - - 30 31 1
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
- - - - 21 10
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
9 - 12 51
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
38 35 - - 15 21 24 33
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2016/2017 nieklasyfikowana[11]
2017/2018 4.[12]
2018/2019 8.[13]
2021/2022 66.[14]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 grudnia 2017 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 92,0 m 88,5 m 224,0 pkt 3. 7,0 pkt Lidija Jakowlewa
2. 15 grudnia 2018 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 91,5 m 88,0 m 221,5 pkt 2. 4,5 pkt Claudia Purker

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
3 6 7 4 6 5 271
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- 2 6 4 - - 170
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - - - 14 12 - - - - - - 40
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2016 36.[15]
2017 5.[16]
2018 6.[17]
2021 20.[18]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 sierpnia 2017 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 86,5 m 79,0 m 161,1 pkt 3. 38,2 pkt Kamila Karpiel

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2021

2016
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer punkty
26 24 - 12
2017
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
4 3 13 11 154
2018
Oslo Oslo punkty
5 7 81
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
- - - - 7 7 72
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2016/2017 26.[19]
2018/2019 75.[20]
2019/2020 37.[21]
2021/2022 74.[22]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
- - 5 4 - - - - - - - 95
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
43 21 dq 21 - - - - - - - - 20
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - - - 5 5 - - - - 90
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - - - - - 6 8 - - - - - - - 72
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała  dq  – dyskwalifikacja

  1. a b Skład zespołu: Lidija Jakowlewa, Aleksandra Kustowa, Anna Szpyniowa i Sofja Tichonowa.
  2. a b Skład zespołu: Jewgienij Klimow, Anna Szpyniowa, Sofja Tichonowa i Dmitrij Wasiljew.
  3. a b Skład zespołu: Aleksandra Barancewa, Lidija Jakowlewa, Marija Jakowlewa i Anna Szpyniowa.
  4. a b Skład zespołu: Lidija Jakowlewa, Michaił Purtow, Maksim Siergiejew i Anna Szpyniowa.
  5. a b Skład zespołu: Lidija Jakowlewa, Irma Machinia, Kristina Prokopjewa i Anna Szpyniowa.
  6. a b Skład zespołu: Aleksandra Barancewa, Irma Machinia, Anna Szpyniowa i Anastasija Subbotina.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Шпынева Анна Сергеевна - Федерация прыжков на лыжах с трамплина и лыжного двоеборья России [online], www.skijumpingrus.ru [dostęp 2019-03-06].
  2. L. Jakowlewa i Klimow najlepsi w Rosji [online], www.skijumping.pl [dostęp 2019-03-09].
  3. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  4. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  5. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  6. FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2021/2022 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  7. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  8. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  9. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2019 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2019-08-18. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  10. FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  11. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2016-12-17. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  12. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-02-17. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  13. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  14. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  15. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-09-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  16. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-01)]. (ang.).
  17. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  18. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2021-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  19. FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  20. FIS Cup Women - Standings 2018/2019. fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  21. FIS Cup Women - Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  22. FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]