Przejdź do zawartości

Armia osłonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Armia osłonowa – część sił zbrojnych państwa, przeznaczona do osłony granic przed niespodziewanym wtargnięciem przeciwnika oraz do osłony mobilizacji i rozwinięcia sił głównych. Armia organizowana w systemach obronnych sprzed II wojny światowej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leksykon wiedzy wojskowej. Marian Laprus (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 21–22. ISBN 83-11-06229-3.