Bąkowice (Ukraina)
Na mapach: 
49°31′24″N 22°49′19″E/49,523333 22,821944
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
356 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+ 380 3238 |
| Kod pocztowy |
82065 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Bąkowice (ukr. Буньковичі) – wieś w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego Ukrainy, nad Strwiążem. Liczy około 566 mieszkańców. Podlega suszyckiej silskiej radzie.
Wieś Herburtów w połowie XVI wieku, położona w ziemi przemyskiej[1]. Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Jerzego Wandalina Mniszcha, jej posesorem był Stanisław Ciepliński, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[2]. W 1823 r. liczyła 195 mieszkańców. W II połowie XIX wieku Bąkowice stanowiły majątek Franciszka Topolnickiego, zakupiony później przez oo. Jezuitów. W 1886 został tam otwarty Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów.
Za II RP siedziba gminy Bąkowice w powiecie starosamborskim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Olga Łaszczyńska, Ród Herburtów w wiekach średnich, Poznań 1948, s. 463.
- ↑ Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku: (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 141.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mapa WIG Sambor Pas 50 Słup 36 Warszawa 1937
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bąkowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 122.