Benjamin Weger
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Obergoms | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
8.01.2009, Oberhof | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
14.01.2010, Ruhpolding (19. miejsce – sprint) | |||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
16.12.2010, Pokljuka (2. miejsce – b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Benjamin Weger (ur. 5 października 1989 w Brig-Glis) – szwajcarski biathlonista, wicemistrz świata juniorów oraz brązowy medalista mistrzostw Europy juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 11 marca 2006 roku w Martell, kiedy w zawodach Pucharu IBU juniorów zajął 57. miejsce w sprincie. Na rozgrywanym rok później olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Jace był drugi w sprincie i trzeci w biegu pościgowym. Ponadto podczas mistrzostw świata juniorów w Canmore w 2009 roku wywalczył srebrny medal w sprincie.
W Pucharze Świata zadebiutował 8 stycznia 2009 roku w Oberhofie, zajmując szóste miejsce w sztafecie. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 14 stycznia 2010 roku w Ruhpolding, gdzie w sprincie zajął 19. miejsce. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 16 grudnia 2010 roku w Pokljuce, kończąc bieg indywidualny na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Austriaka Daniela Mesotitscha i Serhija Sedniewa z Ukrainy[1].
W 2010 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zajął 55. miejsce w biegu indywidualnym, 69. w sprincie i 9. w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi, plasując się na 47. pozycji w biegu indywidualnym, 63. w sprincie, 14. w sztafecie i 13. w sztafecie mieszanej. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, zajmując między innymi szóste miejsce w biegu indywidualnym i pościgowym. Był ponadto piąty w biegu indywidualnym i pojedynczej sztafecie mieszanej podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 2020 roku.
Podczas wojskowych igrzysk sportowych w Annecy w 2013 roku zdobył złote medale w biegu patrolowym na 25 km i sprincie drużynowo, a indywidualnie wywalczył srebrny medal.
Porozumiewa się w językach francuskim, włoskim, niemieckim oraz angielskim.
Po sezonie 2021/2022 zakończył sportową karierę[2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
2010 | Vancouver | 55. | 69. | – | – | 9. | – | nd. |
2014 | Soczi | 47. | 62. | – | – | 14. | 11. | nd. |
2018 | Pjongczang | 6. | 15. | 6. | 27. | 15. | 13. | nd. |
2022 | Pekin | 19. | 53. | dns. | – | 12. | 8. | nd. |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
2010 | Chanty-Mansyjsk | nd. | nd. | nd. | nd. | nd. | 13. | nd. |
2011 | Chanty-Mansyjsk | 34. | 52. | 33. | – | 17. | – | nd. |
2012 | Ruhpolding | 41. | 36. | 16. | dnf. | 7. | 10. | nd. |
2013 | Nové Město na Moravě | 19. | 25. | 35. | 27. | 17. | 11. | nd. |
2015 | Kontiolahti | 30. | 13. | 33. | 29. | 7. | 13. | nd. |
2016 | Oslo | 49. | 51. | dnf. | – | 10. | 14. | nd. |
2017 | Hochfilzen | 10. | 55. | 53. | – | 16. | 14. | nd. |
2019 | Östersund | 44. | 10. | 8. | 18. | 11. | 11. | – |
2020 | Anterselva | 5. | 51. | 59. | 25. | – | 10. | 5. |
2021 | Pokljuka | 47. | 62. | – | – | 11. | 10. | 9. |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
2007 | Martell | 15. | 13. | 11. | nd. | – | nd. | nd. |
2008 | Ruhpolding | 7. | 4. | 5. | nd. | 11. | nd. | nd. |
2009 | Canmore | 35. | 2. | 9. | nd. | – | nd. | nd. |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
2008 | Nové Město | 9. | 3. | 4. | nd. | – | nd. | nd. |
2009 | Ufa | DNS | 19. | 19. | nd. | – | nd. | nd. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce |
---|---|
2008/2009 | - |
2009/2010 | 58. |
2010/2011 | 39. |
2011/2012 | 18. |
2012/2013 | 41. |
2013/2014 | 37. |
2014/2015 | 17. |
2015/2016 | 35. |
2016/2017 | 30. |
2017/2018 | 15. |
2018/2019 | 14. |
2019/2020 | 30. |
2020/2021 | 22. |
2021/2022 | 27. |
Miejsca na podium chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 grudnia | 2010 | Pokljuka | Bieg indywidualny na 20 km | 2. | 0+0+1+0 | 53:04,0 | +58,4 | Daniel Mesotitsch |
2. | 9 grudnia | 2011 | Hochfilzen | Sprint na 10 km | 3. | 0+0 | 25:01,5 | +19,6 | Carl Johan Bergman |
3. | 10 grudnia | 2011 | Hochfilzen | Bieg pościgowy na 12,5 km | 3. | 1+0+0+0 | 33:13,9 | +4,9 | Emil Hegle Svendsen |
4. | 11 lutego | 2012 | Kontiolahti | Sprint na 10 km | 3. | 0+0 | 24:59,8 | +1,6 | Martin Fourcade |
5. | 17 stycznia | 2021 | Oberhof | Bieg masowy na 15 km | 3. | 0+0+0+0 | 37:41,9 | +7,8 | Tarjei Bø |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerry Kokesh: Mesotitsch Wins Pokljuka 20K. biathlonworld.com. [dostęp 2010-12-16]. Cytat: Second place Weger improved his personal best result from 17th in the Khanty Mansiysk Sprint last March to second today. (ang.).
- ↑ Coraz więcej emerytów. biathlon.pl. [dostęp 2022-03-19]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie IBU. biathlonworld.com. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
- Benjamin Weger, Skisport365.com. skisport365.com. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).
- Olympedia – Benjamin Weger. skisport365.com. [dostęp 2021-01-17]. (ang.).