Przejdź do zawartości

Gamma Arae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gamma Arae
γ Ara
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Ołtarz

Rektascensja

17h 25m 23,659s

Deklinacja

−56° 22′ 39,81″

Paralaksa (π)

0,00293 ± 0,00016[1]

Odległość

1113 ± 64 ly
341 ± 20 pc

Wielkość obserwowana

3,34m[1]

Ruch własny (RA)

−0,44 ± 0,18 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−15,77 ± 0,14 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−3,0 ± 2,9 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

błękitny nadolbrzym

Typ widmowy

B1 Ib[1]

Masa

12[2]–25[3] M

Promień

14,5 R[2]

Jasność

32 600 L[2]

Okres obrotu

<2,5 d[2]

Prędkość obrotu

280 km/s[2]

Wiek

~16 mln lat[2]

Temperatura

20 400 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J17252367-5622404
Boss General Catalogue: GC 23517
Katalog Henry’ego Drapera: HD 157246
Katalog Hipparcosa: HIP 85267
Katalog jasnych gwiazd: HR 6462
SAO Star Catalog: SAO 244726
CPD−56°8225

Gamma Arae (γ Ara) – gwiazda w gwiazdozbiorze Ołtarza, znajdująca się w odległości około 1113 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Jest to błękitny nadolbrzym należący do typu widmowego B1. Ma temperaturę 20 400 K i jasność 32 600 razy większą niż jasność Słońca. Jego promień jest 14,5 raza większy niż promień Słońca[2]. Istnieją rozbieżne oceny masy tej gwiazdy: od około 12 mas Słońca[2][4] poprzez 19[5], aż do 25 mas Słońca[3]. Przyjmując najmniejszą wartość masy, można ocenić, że gwiazda istnieje nie więcej niż około 16 milionów lat. Zakończyła już syntezę wodoru w hel w jądrze i zmienia się w czerwonego nadolbrzyma, by ostatecznie wybuchnąć jako supernowa. Na obecnym etapie traci masę poprzez silny wiatr gwiazdowy o dwóch składowych wiejących z prędkościami 750 km/s i 1500 km/s. Co nietypowe dla powiększających się nadolbrzymów, obraca się ona szybko wokół osi, z prędkością co najmniej 280 km/s. Będąc gwiazdą ciągu głównego (typu widmowego B0) musiała obracać się jeszcze szybciej[2].

Gwiazda ma towarzysza, Gamma Arae B o obserwowanej wielkości gwiazdowej 10,21m, oddalonego o 18,4 sekundy kątowej (pomiar z 2016 roku)[6]. Jest ona najprawdopodobniej związana grawitacyjnie z nadolbrzymem. Jest to gwiazda typu widmowego A7, odległa o co najmniej 6200 au od głównego składnika, który okrąża w czasie co najmniej 135 tysięcy lat[2]. Ponadto Gamma Arae ma dwóch optycznych kompanów, składnik C o wielkości 12,16m, odległy o 41,2″ (w 2016 roku), i składnik D o wielkości 12,00m, położony 47,2″ od nadolbrzyma (w 2008 roku)[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Gamma Arae w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j k Jim Kaler: Gamma Arae. STARS. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
  3. a b K. Lefever, J. Puls, C. Aerts. Statistical properties of a sample of periodically variable B-type supergiants. Evidence for opacity-driven gravity-mode oscillations. „Astronomy and Astrophysics”. 463 (3), s. 1093–1109, marzec2007. DOI: 10.1051/0004-6361:20066038. Bibcode2007A&A...463.1093L. (ang.). 
  4. N. Tetzlaff, R. Neuhäuser, M.M. Hohle. A catalogue of young runaway Hipparcos stars within 3 kpc from the Sun. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 410 (1), s. 190–200, styczeń 2011. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.17434.x. Bibcode2011MNRAS.410..190T. (ang.). 
  5. M. Fraser, P.L. Dufton, I. Hunter, R.S.I. Ryans. Atmospheric parameters and rotational velocities for a sample of Galactic B-type supergiants. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 404 (3), s. 1306–1320, maj 2010. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.16392.x. Bibcode2010MNRAS.404.1306F. (ang.). 
  6. a b Mason et al.: WDS J17254-5623A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.