Przejdź do zawartości

Dolina Czarnego Dunajca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dolina Czarnego Dunajca – szeroka i długa dolina walna na Pogórzu Spisko-Gubałowskim oraz w Tatrach, stanowiąca orograficznie prawą odnogę doliny Dunajca[1].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Zdecydowana większość doliny zlokalizowana jest w zachodniej części Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Od zachodu jej obramowanie tworzy grań główna Orawicko-Witowskich Wierchów, natomiast od wschodu grań główna Pogórza Spisko-Gubałowskiego i mało wybitny Nędzowski Dział. Od południa, poprzez dwie duże odnogi, dolina podchodzi pod grań główną Tatr na odcinku od Wołowca po Małołączniak.

Topografia

[edytuj | edytuj kod]

Dolina ma liczne odgałęzienia. W dolnej jej części odchodzą od niej doliny Lepietnicy, Wielkiego Rogoźnika oraz Czarnego Potoku, natomiast w dolnej Dolina Magurska oraz liczne, pomniejsze dolinki niewielkich potoków. Po przejściu Bramy Witowskiej dolina Czarnego Dunajca rozgałęzia się na: Dolinę Chochołowską, Dolinę Lejową, Dolinę Kościeliską i Staników Żleb[1]. Dnem doliny płynie Czarny Dunajec.

Najwyższym punktem górującym nad właściwą częścią doliny jest Palenica Kościeliska (1183 m), natomiast wliczając jej tatrzańskie odnogi – Starorobociański Wierch (2176 m), górujący nad Doliną Starorobociańską, będącą odnogą Doliny Chochołowskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mapa „Dookoła Tatr” [online] [dostęp 2013-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-30].