Przejdź do zawartości

Emilia Polak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilia Polak
Emilia Stefanowicz
Ilustracja
Portret autorstwa jej ojca (1909)
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1885
Drohobycz

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 1938
Lwów

Narodowość

polska

Rodzice

Antoni, Maria

Małżeństwo

Tadeusz Polak

Krewni i powinowaci

Kajetan (brat)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Emilia Polak z domu Stefanowicz (ur. 8 stycznia 1885 w Drohobyczu, zm. 26 grudnia 1938 we Lwowie) – polska działaczka społeczna, radna Lwowa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką Antoniego Stefanowicza (1858-1929, artysta malarz, pedagog)[1] i Marii z domu Krzysztofowicz, która była pochodzenia ormiańskiego. Jej bratem był Kajetan (1886-1920, malarz, legionista, oficer, poległy w wojnie polsko-bolszewickiej). W 1906 jej mężem został Tadeusz Polak, prawnik, prezes Izby Skarbowej we Lwowie.

Działała społecznie, głównie w organizacjach kobiecych. Pełniła funkcję wiceprezesa Sekretariatu Porozumiewawczego Polskich Organizacji Społecznych we Lwowie (SPPOS)[2]. Działała w Związku Kół Gospodyń Wiejskich, Rodzinie Urzędniczej, Archidiecezjalnym Związku Ormian, była przewodniczącą Rady Okręgowej Rodziny Rezerwistów, Komisji dla spraw kobiecych w Sekretariacie Porozumiewawczym Pol. Organizacyj Społecznych Małopolski Wschodniej, wiceprzewodniczącą Zjednoczenia Polskich Katolickich Organizacyj Kobiecych, członkiem Rady Okręgowej Obozu Zjednoczenia Narodowego[1].

W 1934 została wybrana radną Rady Miasta Lwowa. W 1938 została udekorowana Złotym Krzyżem Zasługi[3]. W 1938 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1938)[4][5][1].

28 grudnia 1938 została pochowana w manifestacyjnym pogrzebie we Lwowie, pod przewodnictwem bp. Bolesława Twardowskiego i z udziałem m.in. prezydenta miasta, Stanisława Ostrowskiego[6]. W styczniu 1939 została zorganizowana uroczysta akademia żałobna w Radzie Miejskiej Lwowa ku czci Emilii Polak[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c † Ze Stefanowiczów Emilia Polakowa. „Wschód”. Nr 111, s. 2, 1 stycznia 1939. 
  2. Komunikaty. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 294 z 29 grudnia 1938. 
  3. Odznaczenia urzędników i działaczy społecznych we Lwowie. „Wschód”. Nr 77, s. 2, 10 marca 1938. 
  4. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
  5. Odznaczenia na terenie Małopolski wschodniej. „Wschód”. Nr 106, s. 8, 27 listopada 1938. 
  6. Pogrzeb śp. Emilii Polakowej. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 294 z 28 grudnia 1938. 
  7. Ku czci śp. Emilii Polakowej. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 24 z 31 stycznia 1939. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]