Przejdź do zawartości

Ekstraliga polska w rugby union (2022/2023)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ekstraliga 2022/2023
2021/2022 2023/2024
Szczegóły turnieju
Termin

20 sierpnia 2022 – 11 czerwca 2023

Liczba drużyn

10

I miejsce

Budo 2011 Aleksandrów Łódzki (4. tytuł)

II miejsce

Ogniwo Sopot

III miejsce

Orkan Sochaczew

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Pieter Steenkamp

Strona internetowa

Ekstraliga polska w rugby union (2022/2023) – sześćdziesiąty siódmy sezon najwyższej klasy rozgrywek ligowych rugby union drużyn piętnastoosobowych mężczyzn w Polsce, rozgrywany jesienią 2022 i wiosną 2023. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna Budo 2011 Aleksandrów Łódzki, która w finale pokonała Ogniwo Sopot. Trzecie miejsce zajął broniący tytułu mistrzowskiego Orkan Sochaczew.

System rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki zaplanowano w systemie jesień – zima i podzielono na dwie fazy: zasadniczą i finałową[1].

W fazie zasadniczej wszystkie drużyny ligi rozgrywały mecze systemem każdy z każdym, mecz i rewanż (runda jesienna i runda wiosenna). Za zwycięstwo drużyna otrzymywała 4 punkty, za remis 2 punkty, a za porażkę 0 punktów. Ponadto mogła w każdym meczu otrzymać 1 punkt bonusowy – za zdobycie co najmniej 4 przyłożeń lub za porażkę nie więcej niż siedmioma punktami. Walkower oznaczał wynik 25:0 oraz przyznanie zwycięskiej drużynie 5 punktów, a przegranej odjęcie 1 punktu. W przypadku równej ilości dużych punktów w tabeli ligowej, o klasyfikacji miały decydować kolejno: bilans bezpośrednich spotkań (mała tabela, uwzględniająca również punkty bonusowe), korzystniejszy bilans małych punktów, większa liczba zdobytych małych punktów, mniejsza liczba wykluczeń definitywnych, mniejsza liczba wykluczeń czasowych, wyższa lokata w poprzednim sezonie, losowanie[1].

W fazie finałowej zaplanowano dwa spotkania: drużyny sklasyfikowane na pierwszym i drugim miejscu tabeli fazy zasadniczej spotkały się w meczu finałowym, którego stawką było mistrzostwo Polski, a drużyny z trzeciego i czwartego miejsca – w meczu o trzecie miejsce. Gospodarzami tych spotkań były w obu przypadkach drużyny sklasyfikowane na wyższych miejscach w tabeli ligowej (czyli odpowiednio drużyny z pierwszego i trzeciego miejsca). Ostatnia drużyna Ekstraligi miała rozegrać mecz barażowy o prawo do gry w Ekstralidze w kolejnym sezonie ze zwycięzcą I ligi. Gospodarzem tego spotkania miała być drużyna, która broni się przed spadkiem z Ekstraligi. W przypadku remisu w tych spotkaniach o zwycięstwie miała decydować 20-minutowa dogrywka, a następnie konkurs kopów na bramkę[1].

W składzie drużyny wpisanym do protokołu zawodów każda drużyna mogła umieścić maksymalnie 5 zawodników, którzy nie mają statusu Polaka w rozumieniu przepisów Polskiego Związku Rugby. Ponadto w składzie drużyny wpisanym do protokołu zawodów musiało znaleźć się co najmniej trzech zawodników urodzonych w 1999 lub młodszych, w tym co najmniej dwóch urodzonych w 2001 lub młodszych – za niezrealizowanie tego wymogu przewidziano możliwość odjęcia 1 punktu w tabeli rozgrywek[1].

Uczestnicy rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]
Kluby Ekstraligi

Do rozgrywek zakwalifikowano 10 drużyn[1]:

Drużyna Lokata w poprzednim sezonie Ekstraligi
Orkan Sochaczew 1
Ogniwo Sopot 2
Up Fitness Skra Warszawa 3
Lechia Gdańsk 4
Edach Budowlani Lublin 5
Master Pharm Rugby Łódź (w trakcie sezonu zmieniła nazwę na Budo 2011 Aleksandrów Łódzki) 6
Arka Gdynia 7
Juvenia Kraków 8
Pogoń Awenta Siedlce 9
Posnania 10

Faza zasadnicza

[edytuj | edytuj kod]

Start rozgrywek zaplanowano na 20 sierpnia 2021[2]. Przed rozpoczęciem sezonu wśród faworytów do mistrzostwa wymieniano broniącego tytułu Orkana Sochaczew, wicemistrza – Ogniwo Sopot, a także Up Fitness Skrę Warszawa, która dokonała dużych wzmocnień składu, i Master Pharm Rugby Łódź[3].

Po rundzie jesiennej liderem było Ogniwo Sopot mimo jednego meczu rozegranego mniej od pozostałych zespołów z czołówki. Drugie miejsce zajmowało Master Pharm Rugby Łódź, które dwie porażki odniosło dopiero w ostatnich meczach rundy, a trzecie Up Fitness Skra Warszawa. Nieoczekiwanie na czwartym miejscu byli Edach Budowlani Lublin, a dopiero na piątym obrońcy tytułu mistrzowskiego, Orkan Sochaczew[4].

W przerwie zimowej drużyna Master Pharm Rugby Łódź zdecydowała o przeniesieniu swoich meczów do Aleksandrowa Łódzkiego i przyjęciu w rozgrywkach nowej nazwy – Budo 2011 Aleksandrów Łódzki[5][6]. Z kolei Up Fitness Skra Warszawa straciła trzecie miejsce z powodu ukarania drużyny odjęciem 10 punktów za drugi walkower w sezonie[7]. Brak odwołania od tej decyzji doprowadził do konfliktu pomiędzy zawodnikami i władzami klubu, w wyniku czego drużyna nie przystąpiła wiosną do rozgrywek[8], a 31 marca Komisja Gier i Dyscypliny Polskiego Związku Rugby podjęła decyzję o degradacji klubu z Ekstraligi z powodu trzech walkowerów. Wszystkie mecze rundy wiosennej Skry zweryfikowano jako walkowery na korzyść jej rywali[9].

Wyniki spotkań[10]:

Orkan Sochaczew Ogniwo Sopot Up Fitness Skra Warszawa Lechia Gdańsk Edach Budowlani Lublin Budo 2011 Aleksandrów Łódzki Arka Gdynia Juvenia Kraków Pogoń Awenta Siedlce Posnania
Orkan Sochaczew – 18:13 25:0 (wo.) 27:25 28:19 24:30 68:26 52:19 96:10 103:5
Ogniwo Sopot 19:10 – 25:22 30:24 42:17 43:3 59:7 71:3 69:5
Up Fitness Skra Warszawa 32:21 0:25 (wo.) – 80:0 0:25 (wo.) 0:25 (wo.) 0:25 (wo.) 28:12 0:25 (wo.) 101:7
Lechia Gdańsk 0:49 34:43 25:0 (wo.) – 28:32 33:50 45:10 33:14 57:14 69:26
Edach Budowlani Lublin 26:24 20:34 25:0 (wo.) 24:15 – 16:16 40:7 23:11 78:17 25:0 (wo.)
Budo 2011 Aleksandrów Łódzki 29:15 5:15 25:0 (wo.) 29:24 30:22 – 56:5 41:20 83:7 95:5
Arka Gdynia 5:115 23:39 12:57 30:27 6:17 10:28 – 33:45 36:12 94:7
Juvenia Kraków 21:36 26:23 25:0 (wo.) 16:17 17:18 17:49 – 43:8 94:7
Pogoń Awenta Siedlce 23:61 21:20 7:47 17:30 10:31 10:29 17:25 17:37 – 82:12
Posnania 12:80 0:108 25:0 (wo.) 5:35 5:39 5:51 29:68 42:40 10:36 –

Tabela[10](w kolorze zielonym wiersze z drużynami, które awansowały do fazy finałowej, w kolorze żółtym drużyna, która została zdegradowana):

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Punkty bonusowe Punkty razem
1. Budo 2011 Aleksandrów Łódzki 18 15 1 2 688:270 19 77
2. Ogniwo Sopot 18 15 0 3 719:258 15 75
3. Orkan Sochaczew 18 13 0 5 852:314 13 65
4. Edach Budowlani Lublin 18 13 1 4 504:278 11 65
5. Lechia Gdańsk 18 8 0 10 527:507 11 43
6. Juvenia Kraków 18 7 0 11 534:513 10 38
7. Arka Gdynia 18 6 0 12 437:674 5 29
8. Pogoń Awenta Siedlce 18 4 0 14 300:756 3 19
9. Posnania 18 2 0 16 294:1102 2 9
10. Up Fitness Skra Warszawa 18 6 0 12 367:359 0 –72

Uwagi:

  • W meczu Edachu Budowlanych Lublin z Up Fitness Skrą Warszawa na boisku padł wynik 24:24. Został zweryfikowany jako walkower na korzyść drużyny z Lublina za udział nieuprawnionego zawodnika w drużynie Up Fitness Skry Warszawa.
  • W meczu Up Fitness Skry Warszawa z Master Pharm Rugby Łódź na boisku padł wynik 30:29. Został zweryfikowany jako walkower na korzyść drużyny z Łodzi za udział nieuprawnionego zawodnika w drużynie Up Fitness Skry Warszawa. Ponieważ był to drugi walkower tej samej drużyny, Skrze odjęto 10 punktów.
  • Posnanii odjęto po jednym punkcie za brak wymaganej liczby młodzieżowców w meczach pierwszej kolejki przeciwko Orkanowi Sochaczew i czwartej kolejki przeciwko Arce Gdynia.
  • Up Fitness Skrze Warszawa odjęto po jednym punkcie za brak wymaganej liczby młodzieżowców w meczach trzeciej kolejki przeciwko Orkanowi Sochaczew i czwartej kolejki przeciwko Ogniwu Sopot.
  • Wszystkie mecze Up Fitness Skry Warszawa w rundzie wiosennej zweryfikowano jako walkowery na korzyść drużyn przeciwnych. Za każdy walkower Skrze odjęto 10 punktów.
  • Mecz Edach Budowlanych Lublin z Posnanią nie odbył się. Został zweryfikowany jako walkower na korzyść drużyny z Lublina za brak stawienia się na meczu drużyny Posnanii.

Faza finałowa

[edytuj | edytuj kod]

Mecz o trzecie miejsce

[edytuj | edytuj kod]

Wynik meczu o trzecie miejsce[11]:

10 czerwca 2023
 Orkan Sochaczew 30:13 Edach Budowlani Lublin Stadion Orkana, Sochaczew
17:00
 Pieter Steenkamp 15 (3pd 3K), Krystian Mechecki 5 (P), Krystian Olejek 5 (P), Marcin Krześniak 5 (P) (13:13) Nkululeko Ndlovu 8 (pd 2K), Kudakwashe Nyakufaringwa 5 (P) Sędzia: Dominik Jastrzębski

Finał

[edytuj | edytuj kod]

Mecz finałowy był zaciętym, wyrównanym spotkaniem, w którym padło tylko jedno przyłożenie, a wynik meczu decydował się w ostatnich minutach. Ogniwo szybko wyszło na prowadzenie 5:0, ale do przerwy Budo 2011 zmniejszyło stratę do dwóch punktów, a w ostatnich minutach meczu zdobyła kluczowe punkty z rzutów karnych[12].

Wynik finału[11]:

11 czerwca 2022
 Budo 2011 Aleksandrów Łódzki 12:8 Ogniwo Sopot Stadion im. Włodzimierza Smolarka, Aleksandrów Łódzki
18:30
 Kamil Brzozowski 12 (4K) (6:8) Robert Olszewski 5 (P), Wojciech Piotrowicz 3 (dg) Sędzia: Łukasz Jasiński
Siokivaha Halaifonua Żółta kartka
Łukasz Anuszkiewicz Żółta kartka

Klasyfikacja końcowa

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja końcowa[10]:

Pozycja Drużyna
1. Budo 2011 Aleksandrów Łódzki
2. Ogniwo Sopot
3. Orkan Sochaczew
4. Edach Budowlani Lublin
5. Lechia Gdańsk
6. Juvenia Kraków
7. Arka Gdynia
8. Awenta Pogoń Siedlce
9. Posnania
10. Up Fitness Skra Warszawa

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najskuteczniejszym graczem Ekstraligi został Pieter Steenkamp z Orkana Sochaczew z dorobkiem 323 punktów[10].

I liga i II liga

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz Ekstraligi rozgrywki prowadzone były na dwóch niższych poziomach ligowych: w I i II lidze. W I lidze uczestniczyło siedem drużyn: beniaminkiem na tym poziomie był Hegemon Mysłowice[13]. W II lidze brało udział sześć drużyn: nowymi drużynami były Rugby Wrocław i rezerwy Budowlanych Lublin)[14].

W obu ligach rozgrywki składały się z fazy zasadniczej i finałowej. W fazie zasadniczej drużyny w obu ligach grały każdy z każdym, mecz i rewanż. W I lidze faza play-off składała się z meczów półfinałowych, w których uczestniczyły cztery najlepsze drużyny fazy zasadniczej, finału i meczu o trzecie miejsce, a także trójmeczu o piąte miejsce. W II lidze w fazie play-off rozgrywany był dwumecz finałowy pomiędzy drużynami, które zajęły dwa pierwsze miejsca po fazie zasadniczej. Ostatnia drużyna I ligi miała spaść poziom niżej, a najlepsza II ligi awansować poziom wyżej[15][16].

Mistrzem I ligi została drużyna Budowlani Commercecon Łódź, która w finale rozgrywek pokonała Spartę Jarocin[13][17]. Ze względu na wcześniejszą degradację Skry Warszawa Budowlani Commercecon Łódź awansowali do Ekstraligi bez konieczności rozgrywania barażu[17]. Mistrzem II ligi została drużyna Rugby Wrocław[14][18].

Końcowa klasyfikacja I i II ligi[13][14]:

I liga II liga
1. KS Budowlani Commercecon Łódź 1. Rugby Wrocław
2. Sparta Jarocin 2. AWP Budowlani II Lublin
3. Arka Rumia 3. Wataha Zielona Góra
4. Rugby Białystok 4. Res Energy RT Olsztyn
5. AZS AWF Warszawa 5. Miedziowi Lubin
6. Legia Warszawa 6. Rugby Ruda Śląska
7. Hegemon Mysłowice

Rozgrywki młodzieżowe

[edytuj | edytuj kod]

W zakończonych w 2023 rozgrywkach w kategoriach młodzieżowych mistrzostwo Polski wśród juniorów (U18) zdobyła drużyna KS Budowlanych Commercecon Łódź[19], a wśród kadetów (U16) Orkan Sochaczew[20].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Regulamin Ekstraligi Rugby XV, Sezon 2022/2023. Polski Związek Rugby, 2021-08-09. [dostęp 2021-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-26)].
  2. ↑ Ekstraliga: Terminarz Rundy Jesiennej. Polski Związek Rugby, 2022-08-05. [dostęp 2022-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-26)].
  3. ↑ Rusza nowy sezon Ekstraligi. Polski Związek Rugby, 2022-08-16. [dostęp 2022-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-26)].
  4. ↑ Ogniwo liderem na półmetku, zażarta walka o podium. Polski Związek Rugby, 2022-11-25. [dostęp 2022-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-04)].
  5. ↑ Mocny odzew po konferencji. Rugby Budowlani S.A. Łódź, 2022-12-29. [dostęp 2023-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-28)].
  6. ↑ Nowe logo, nowa nazwa !. Rugby Budowlani S.A. Łódź, 2023-01-30. [dostęp 2023-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-28)].
  7. ↑ Sprostowanie dotyczące weryfikacja meczu Master Pharm v Skra. Polski Związek Rugby, 2023-01-28. [dostęp 2023-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-28)].
  8. ↑ Maciej Słomiński: Celowali w tytuł, będą relegowani z ligi? Smutny koniec polskiego klubu. Interia.pl, 2023-03-12. [dostęp 2023-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-13)].
  9. ↑ Orzeczenie KGiD w sprawie OKS Skra. Polski Związek Rugby, 2023-04-03. [dostęp 2023-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-07)].
  10. ↑ a b c d Ekstraliga Rugby 2022/2023. Polski Związek Rugby. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  11. ↑ a b BUDO 2011 Aleksandrów Łódzki Mistrzem Polski!. Polski Związek Rugby, 2023-06-11. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  12. ↑ Wielkie emocje w finale, Budo 2011 Mistrzem Polski. Polski Związek Rugby, 2023-06-11. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  13. ↑ a b c 1 Liga 2022/2023. Polski Związek Rugby. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  14. ↑ a b c 2 Liga 2022/2023. Polski Związek Rugby. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  15. ↑ Regulamin I Ligi Rugby, Sezon 2022/2023. Polski Związek Rugby, 2021-09-09. [dostęp 2021-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)].
  16. ↑ Regulamin II Ligi Rugby, Sezon 2022/2023. Polski Związek Rugby, 2021-09-09. [dostęp 2021-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)].
  17. ↑ a b I Liga: Budowlani awansowali do Ekstraligi. Polski Związek Rugby, 2023-06-10. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  18. ↑ II Liga: Wrocław awansował do I Ligi. Polski Związek Rugby, 2023-06-11. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  19. ↑ CLJ: I Liga - Finał Mistrzostw Polski. Polski Związek Rugby, 2023-05-23. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].
  20. ↑ CLK: I Liga - Finał Mistrzostw Polski. Polski Związek Rugby, 2023-05-30. [dostęp 2023-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Ekstraliga polska w rugby union
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ekstraliga_polska_w_rugby_union_(2022/2023)&oldid=75279393”