Kormoran srokaty
Wygląd
Phalacrocorax varius[1] | |||
(J.F. Gmelin, 1789) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kormoran srokaty | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Kormoran srokaty[5] (Phalacrocorax varius) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Zamieszkuje Australię i Nową Zelandię.
- Morfologia
- Długość ciała waha się w przedziale od 65 do 85 cm, rozpiętość skrzydeł 110–130 cm; masa ciała 1,3–2,2 kg[2]. Upierzenie czarne; szyja, piersi i brzuch białe, natomiast skóra głowy (maska) jest pomarańczowoczerwona.
- Podgatunki
- Wyróżnia się dwa podgatunki P. varius[2][6]:
- P. v. hypoleucos (J.F. Brandt, 1837) – Australia.
- P. v. varius (J.F. Gmelin, 1789) – Nowa Zelandia (Wyspa Północna, Wyspa Południowa i Wyspa Stewart).
- Status
- IUCN uznaje kormorana srokatego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za trudny do określenia[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Phalacrocorax varius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Orta, J., Jutglar, F., Garcia, E.F.J., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Great Pied Cormorant (Phalacrocorax varius). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-01].
- ↑ a b c d D. Lepage: Pied Cormorant Phalacrocorax varius. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
- ↑ a b Phalacrocorax varius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2017-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-01].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-01]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Lewczuk (tłum.): Wybrzeża morskie. Warszawa: Delta, 1997, seria: Encyklopedia Dzikich Zwierząt. ISBN 83-7175-105-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).