Przejdź do zawartości

Kazuary

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazuary
Casuariinae
Kaup, 1847
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – kazuar hełmiasty (C. casuarius)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki paleognatyczne

Rząd

kazuarowe

Rodzina

kazuarowate

Podrodzina

kazuary

Typ nomenklatoryczny

Struthio casuarius Linnaeus, 1758

Synonimy

Rodzaju:

Rodzaje

Kazuary (Casuariinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny kazuarowatych (Casuariidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje trzy gatunki lądowe, nielotne, zamieszkujące Nową Gwineę i północno-wschodnią Australię, a także wyspy leżące pomiędzy nimi[12].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 100–170 cm, masa ciała 17,6–58 kg[13]. Samice są większe i jaśniej ubarwione. Ptaki te charakteryzują się znacznymi rozmiarami, ciemnym (czarnym) ubarwieniem, krępą budową, uwstecznieniem skrzydeł i kostną naroślą na czaszce w kształcie hełmu. Nogi masywne, z trzema palcami, przy czym środkowy zaopatrzony jest w potężny pazur, który jest groźną bronią.

Przez długi czas zastanawiano się, do czego ptakom służy narośl na głowie, jednak jedynie hipoteza dotycząca regulacji temperatury organizmu ptaka zyskała solidniejsze naukowe podstawy[14]. Inne hipotezy zakładają, że hełm kazuara może służyć obronie przed drapieżnikami bądź urazami od spadających z drzew owoców. Sugerowano również, że być może odgrywa on jakąś rolę w zwiększeniu zasięgu oraz wzmocnieniu dźwięków wydawanych przez ptaka. Coraz więcej dowodów wskazuje na to, że służy ona częściowej regulacji ciepłoty organizmu (w podobny sposób działa dziób tukana wielkiego).

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Odżywiają się głównie owocami, uzupełniając dietę grzybami, ślimakami i małymi kręgowcami[15]. Jako jedne z nielicznych ptaków mają genitalia takie jak u ssaków i niektórych gadów. Zwierzęta te prowadzą samotniczy tryb życia i bardzo aktywnie bronią swego terytorium, także przed ludźmi i groźnymi im drapieżnikami.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Cela: gr. κελης kelēs, κελητος kelētos „rumak, koń wyścigowy”, od κελλω kellō „pędzić”[16]. Gatunek typowy: Struthio casuarius Linnaeus, 1758.
  • Casuarius (Casearius, Casoaris, Casoarius): malajska nazwa Kasuari dla kazuara hełmiastego[16].
  • Cassowara: jak Casuarius[16]. Gatunek typowy: Cassowara eximia Perry, 1811 (= Struthio casuarius Linnaeus, 1758).
  • Oxyporus: gr. οξυς oxus „ostry, spiczasty”; πωρος pōros „kostnina”[16]. Nowa nazwa dla Casuaria.
  • Thrasys: gr. θρασυς thrasus „śmiały, porywający, zuchwały”[16]. Nowa nazwa dla Casuaria.
  • Hippalectryo: gr. ἱππαλεκτρυων hippalektruōn „koń-kogut”, baśniowy gryf, od ἱππος hippos „koń”; αλεκτρυων alektruōn „kogut”[16]. Gatunek typowy: Casuarius indicus Voigt, 1819 (= Struthio casuarius Linnaeus, 1758).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należy jeden rodzaj i trzy gatunki[17]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. P.H.G. Moehring: Geslachten der vogelen. Amsteldam: Pieter Meijer, 1758, s. 43. (niderl.).
  2. G. Perry: Arcana, or, The museum of natural history: containing the most recent discovered objects: embellished with coloured plates, and corresponding descriptions: with extracts relating to animals, and remarks of celebrated travellers; combining a general survey of nature. London: George Smeeton for James Stratford, 1811, s. 1811. (ang.).
  3. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature: or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 70. (fr.).
  4. J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 257. (ang.).
  5. J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. T. 2. London: Richard Taylor, 1828, s. 95. (ang.).
  6. G.J. Billberg: Synopsis Faunae Scandinaviae. T. 1. Cz. 2: Aves. Holmiae: Ex officina typogr. Caroli Deleen, 1828, s. tab. A. (łac.).
  7. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 63. (ang.).
  8. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Cz. 1. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 452. (niem.).
  9. Casuarius, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-11-04] (ang.).
  10. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés: a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Paryż: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 46. (łac.).
  11. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés: a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Paryż: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 10. (łac.).
  12. F. Gill & D. Donsker: Ratites: tinamous to kiwis. IOC World Bird List: Version 8.1. [dostęp 2018-03-25]. (ang.).
  13. A. Folch: Family Casuariidae (Cassowaries). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 96-97. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  14. Did Scientists Just Settle a 200-Year-Old Debate About Cassowaries? [online], Audubon, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-16] (ang.).
  15. Josep del Hoyo, Andrew Elliot, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Volume I Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 93. ISBN 84-87334-10-5.
  16. a b c d e f Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  17. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Pododzina: Casuariinae Kaup, 1847 - kazuary (wersja: 2017-12-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-03-25].