Przejdź do zawartości

Klasztor klarysek w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor klarysek w Krakowie
Zabytek: nr rej. A-26 [A-501/M] z 4 maja 1974[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków
ul. Grodzka 54

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

Zakon Świętej Klary

Klauzura

papieska

Typ zakonu

żeński

Obiekty sakralne
kościół

Kościół św. Andrzeja w Krakowie

Założyciel klasztoru

bł. Salomea

Fundator

bł. Salomea

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor klarysek w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Klasztor klarysek w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Klasztor klarysek w Krakowie”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Klasztor klarysek w Krakowie”
Ziemia50°03′23″N 19°56′20″E/50,056389 19,938889
Strona internetowa

Klasztor klarysek w Krakowieklasztor sióstr klarysek znajdujący się w Krakowie, przy ul. Grodzkiej 54, na Starym Mieście.

Leży w archidiecezji krakowskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Klasztor został założony w 1245 przez bł. Salomeę, córkę Leszka Białego i pierwszą polską klaryskę. Był to pierwszy klasztor tego zakonu na ziemiach polskich. Początkowo mieścił się on w Zawichoście, a przy klasztorze otworzono szpital. Pierwsze siostry przybyły z klasztoru klarysek w Pradze.[2]

W późniejszych latach klasztor przeniósł się do podkrakowskiej Skały. W 1316 książę krakowski Władysław I Łokietek ofiarował klaryskom klasztor przy kościele św. Andrzeja Apostoła na Okole (kilkadziesiąt lat później włączonemu do Krakowa), w którym pozostają do dziś.

Po rozbiorach Polski zaborca austriacki pozbawił klasztor posiadłości ziemskich, z których dotychczas się utrzymywał. Rząd austriacki wymógł, aby siostry podjęły pracę na rzecz społeczności lub rozwiązały wspólnotę. Dlatego w 1802 zdecydowano przy klasztorze utworzyć szkołę dla dziewcząt. Obowiązki nauczyciela ograniczały jednak możliwość prowadzenia życia kontemplacyjnego.

W latach 1927–1928 w klasztorze przebywała, jako kandydatka do zakonu, Rozalia Celakówna, pielęgniarka i mistyczka[3].

W czasie II wojny światowej w klasztorze zamieszkały również dominikanki, józefitki obrządku greckokatolickiego i szarytki, które okupant niemiecki usunął ze swoich klasztorów, a także kilka rodzin. Siostry udzielały również pomocy potrzebującym.

Po nastaniu komunizmu znacjonalizowano resztki posiadłości ziemskich klasztoru oraz w 1951 nakazano zamknąć szkołę. Paradoksalnie likwidacja szkoły spowodowała, że siostry mogły wrócić do klauzury papieskiej.

Klasztor i kościół św. Andrzeja widziane z ul. Grodzkiej.

Znane klaryski krakowskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-09-30].
  2. Historia Zakonu Świętej Klary w Krakowie [online], www.klaryski.pl [dostęp 2023-12-28].
  3. Kim była Rozalia Celakówna?. deon.pl, 2022-04-08. [dostęp 2022-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]