Kunrei

Kunrei-shiki rōmaji (jap. 訓令式ローマ字) – system latynizacji języka japońskiego, stworzony w oparciu o starszy system nihon-shiki rōmaji i zaadaptowany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną jako standard transkrypcji języka japońskiego ISO 3602.

Transkrypcja kany w kunrei-shiki

あ ア a	い イ i	う ウ u	え エ e	お オ o	(ya)	(yu)	(yo)
か カ ka	き キ ki	く ク ku	け ケ ke	こ コ ko	きゃ キャ kya	きゅ キュ kyu	きょ キョ kyo
さ サ sa	し シ si	す ス su	せ セ se	そ ソ so	しゃ シャ sya	しゅ シュ syu	しょ ショ syo
た タ ta	ち チ ti	つ ツ tu	て テ te	と ト to	ちゃ チャ tya	ちゅ チュ tyu	ちょ チョ tyo
な ナ na	に ニ ni	ぬ ヌ nu	ね ネ ne	の ノ no	にゃ ニャ nya	にゅ ニュ nyu	にょ ニョ nyo
は ハ ha	ひ ヒ hi	ふ フ hu	へ ヘ he	ほ ホ ho	ひゃ ヒャ hya	ひゅ ヒュ hyu	ひょ ヒョ hyo
ま マ ma	み ミ mi	む ム mu	め メ me	も モ mo	みゃ ミャ mya	みゅ ミュ myu	みょ ミョ myo
や ヤ ya		ゆ ユ yu		よ ヨ yo
ら ラ ra	り リ ri	る ル ru	れ レ re	ろ ロ ro	りゃ リャ rya	りゅ リュ ryu	りょ リョ ryo
わ ワ wa	ゐ ヰ i		ゑ ヱ e	を ヲ wo
				ん ン n
が ガ ga	ぎ ギ gi	ぐ グ gu	げ ゲ ge	ご ゴ go	ぎゃ ギャ gya	ぎゅ ギュ gyu	ぎょ ギョ gyo
ざ ザ za	じ ジ zi	ず ズ zu	ぜ ゼ ze	ぞ ゾ zo	じゃ ジャ zya	じゅ ジュ zyu	じょ ジョ zyo
だ ダ da	ぢ ヂ zi	づ ヅ zu	で デ de	ど ド do	ぢゃ ヂャ zya	ぢゅ ヂュ zyu	ぢょ ヂョ zyo
ば バ ba	び ビ bi	ぶ ブ bu	べ ベ be	ぼ ボ bo	びゃ ビャ bya	びゅ ビュ byu	びょ ビョ byo
ぱ パ pa	ぴ ピ pi	ぷ プ pu	ぺ ペ pe	ぽ ポ po	ぴゃ ピャ pya	ぴゅ ピュ pyu	ぴょ ピョ pyo

Uwagi:

• Znaki oznaczone kolorem czerwonym są przestarzałe i nie występują już w języku japońskim.
• Jeśli znak he (へ) występuje w funkcji partykuły, zapisywany jest jako e, a nie he (jak w nihon-shiki).
• Jeśli znak ha (は) występuje w funkcji partykuły, zapisywany jest jako wa, a nie ha.
• Jeśli znak wo (を) występuje w funkcji partykuły, zapisywany jest jako o, a nie wo.
• Długie samogłoski zapisywane są za pomocą akcentu przeciągłego, na przykład długie o zapisuje się jako ō.
• Sonorant n (ん) zapisywany jest n' przed samogłoskami, zaś n przed y oraz na końcu zdania.
• Podwojenie spółgłosek (geminacja, jap. sokuon) oznaczane jest poprzez wstawienie znaku (っ) w hiraganie lub (ッ) w katakanie.

Zobacz też

• pismo japońskie
• transkrypcja Hepburna