Hiady (mitologia)
| nimfy | |
François Boucher: Merkury (Hermes) powierza opiekę nad małym Dionizosem Nimfom z Nysy, obraz olejny na płótnie, 1769, Kimbell Art Museum, Fort Worth | |
| Inne imiona |
Nimfy z góry Nysy |
|---|---|
| Występowanie | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Hiady (także „Nimfy z góry Nysy”; gr. Ὑάδες Hyádes, od hýein ‘padanie deszczu’, ‘płaczki’, łac. Suculae, gr. Νύσιαι Nýsiai, łac. Nysiae) – w mitologii greckiej nimfy, siedem sióstr:
- Ambrozja (Ambrosja; gr. Ἀμβροσία Ambrosía, łac. Ambrosia);
- Eudora (Eudore; gr. Εὐδωρη Eúdorē, łac. Eudora);
- Ajsyle (Fajsyle; gr. Φαισυλη Phaisyle, łac. Phaesyle);
- Koronis (gr. Κορωνίς Korōnís, łac. Coronis);
- Dione (Diona; gr. Διώνη Diṓnē, łac. Diona);
- Polykso (gr. Πολυξώ Polyksṓ, łac. Polyxo);
- Fajo (gr. Φαιω Phaiō, łac. Phaeo)[1][2].
Liczba ich wahała się od dwóch do siedmiu[1][2]. Także Kleeję, Fyto, Pedile, Tyone czasem zaliczano do Hiad[1].
Uchodziły za córki tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry) oraz za siostry (według niektórych źródeł) Plejad i Hyasa[1]. Były piastunkami boga Dionizosa (Nimfy z góry Nysy) i Zeusa oraz nimfami rozsiewającymi wilgoć na ziemi[1][3][4]. Razem ze swymi siostrami, Plejadami, zostały przemienione w gwiazdy z żalu, po śmierci ich brata Hyasa, ukąszonego przez węża[1].
Pojawienie się Hiad zwiastowało początek deszczów, a zstępowanie wzywało do orki[3][4].
Mityczne Hiady są identyfikowane z Hiadami w gwiazdozbiorze Byka[2][5][6]. Na niebie sąsiadują z Plejadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nimi mitologicznie powiązane.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 148. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ a b c Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 191. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ a b Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 329. ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ a b Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 434. ISBN 83-7399-022-4.
- ↑ Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 237. (słow.).
- ↑ Carlos Parada: Constellations and Stars. maicar.com. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aaron J. Atsma: Hyades. theoi.com. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
- Aaron J. Atsma: Nysiades. theoi.com. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
- Henry George Liddell, Robert Scott: A Greek-English Lexicon: Ὑάδες. perseus.tufts.edu. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
- Hyades. mythindex.com. [dostęp 2011-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-20)]. (ang.).
- Nysiades. mythindex.com. [dostęp 2011-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-02)]. (ang.).
- Carlos Parada: Hyades. maicar.com. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
- Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 311: Hyades. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-08-11]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Hyades. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Nyseides. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Hyades. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Nyseides. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).