Przejdź do zawartości

III symfonia Es-dur Dvořáka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

III Symfonia Es-dur Op.10, BK41 – symfonia skomponowana przez Antonína Dvořáka w 1873 roku.

Pierwsza strona autografu partytury III Symfonii Es-dur Dvořáka

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rok 1873 jest dla Dvořáka szczególnie ważny. W marcu tego roku ma miejsce wykonanie, napisanego w 1872 roku, hymnu Spadkobiercy Białej Góry, Op.30, które stało się pierwszym sukcesem kompozytora[1]. Po tym wydarzeniu Dvořák zrewidował (częściowo zniszczył) swój dotychczasowy dorobek kompozytorski i wprowadził nową numerację opusową[1]. 17 listopada 1873 roku Dvořák wziął ślub z Anną Čermákovą[2]. Wykonanie III Symfonii Es-dur odbyło się 30 marca 1874 roku w Pradze pod dyr. Bedřicha Smetany. W tym samym czasie Dvořák przyjmuje posadę organisty w kościele św. Wojciecha w Pradze[3]. Dvořák otrzymał w 1874 roku przyznawane przez austriackie Ministerstwo Kultury i Oświaty państwowe stypendium artystyczne[4] jako muzyk otrzymując całą kwotę przeznaczoną również dla sztuk plastycznych i dla literatury[5]. Do podania były załączone III Symfonia Es-dur i IV Symfonia d-moll.

Części utworu

[edytuj | edytuj kod]
I Allegro moderato
II Adagio molto. Tempo di Marcia
III Finale: Allegro vivace

Z wyjątkiem III Symfonii, symfonie Dvořáka mają układ czteroczęściowy. Niewykluczone jednak, że III Symfonia była planowana jako czteroczęściowa[6]. III Symfonia Es-dur, Op.10 jest bez wątpienia najwybitniejszym z powstałych wówczas dzieł kompozytora[7].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Berkovec Jiří – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976.
  • Chylinska T., Haraschin S., Schaeffer B. – Przewodnik koncertowy, PWM, Kraków, 1991, późn. w Chylinska T., Haraschin S., Schaeffer B. – Przewodnik po muzyce koncertowej, tom I A-Ł, PWM, Kraków, 2007.
  • Encyklopedia Muzyczna PWM, tom II C-D Część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1984.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Encyklopedia Muzyczna PWM, tom II C-D Część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1984s.492.
  2. Jiří Berkovec – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976, s. 50; Encyklopedia Muzyczna PWM, tom II C-D Część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1984s.492.
  3. Jiří Berkovec – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976, s. 51; Encyklopedia Muzyczna PWM, tom II C-D Część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1984s.492.
  4. Jiří Berkovec – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976, s. 52; Encyklopedia Muzyczna PWM, tom II C-D Część biograficzna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków, 1984s.492.
  5. Jiří Berkovec – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976, s. 50.
  6. Jiří Berkovec – Dworzak, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1976, s. 279.
  7. Chylinska T., Haraschin S., Schaeffer B. – Przewodnik Koncertowy, PWM, Kraków, 1991, późn. w Chylinska T., Haraschin S., Schaeffer B. – Przewodnik po muzyce koncertowej, tom I A-Ł, PWM, Kraków, 2007, s. 275.