Przejdź do zawartości

Iosif Chirilă

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iosif Chirilă
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1983
Konstanca

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rumunia
Mistrzostwa świata
złoto Zagrzeb 2005 C-4 500 m
złoto Duisburg 2007 C-4 1000 m
złoto Mediolan 2015 C-4 1000 m
srebro Duisburg 2007 C-2 500 m
brąz Dartmouth 2009 C-4 1000 m
Mistrzostwa Europy
złoto Poznań 2005 C-4 500 m
srebro Poznań 2004 C-4 1000 m
srebro Mediolan 2008 C-4 1000 m
srebro Belgrad 2011 C-1 1000 m
srebro Zagrzeb 2012 C-4 1000 m
srebro Montemor-o-Velho 2013 C-4 1000 m
srebro Račice 2015 C-4 1000 m
srebro Moskwa 2016 C-2 500 m
brąz Račice 2006 C-2 500 m
brąz Pontevedra 2007 C-4 1000 m
brąz Moskwa 2016 C-4 1000 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Iosif Chirilă (ur. 5 stycznia 1983 w Konstancy[1]) – rumuński kajakarz kanadyjkarz, mistrz świata i Europy, dwukrotny olimpijczyk.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zdobył srebrny medale w wyścigu kanadyjek czwórek (C-4) na dystansie 1000 metrów oraz zajął 5. miejsce również w wyścigu czwórek, ale na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 2004 w poznaniu (razem z nim na obu dystansach płynęli Mitică Pricop, Andrei Cuculici i Petre Condrat)[2]. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 2005 w Poznaniu zwyciężył w konkurencji C-4 na 500 metrów (w osadzie z Florinem Popescu, Loredanem Popą i Silviu Simioncencu), a także zajął 5. miejsca w wyścigach dwójek (C-2) na 1000 metrów i czwórek na 200 metrów[3].

Zwyciężył w wyścigu czwórek na 500 metrów (z Popescu, Popą i Simioncencu) oraz zajął 5. miejsce w konkurencji dwójek na 1000 metrów i 6. miejsce w konkurencji czwórek na 200 metrów na mistrzostwach świata w 2005 w Zagrzebiu[4], a na mistrzostwach Europy w 2006 w Račicach zdobył wraz z Cuculici brązowy medal w wyścigu dwójek na 500 metrów oraz zajął 6. miejsca w wyścigach dwójek na 1000 metrów i czwórek na 200 metrów[5]. Na mistrzostwach świata w 2006 w Segedynie zajął w wyścigach dwójek 7. miejsce na 500 metrów i 8. miejsce na 1000 metrów[6]. Zdobył brązowy medal w wyścigu czwórek na dystansie 1000 metrów (wraz z Simioncencu, Cuculicim i Nicolae Floceą) oraz zajął 5. miejsce w konkurencji czwórek na 200 metrów i 8. miejsce w wyścigu dwójek na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2007 w Pontevedrze[7].

Zdobył złoty medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów (w osadzie z Simioncencu, Cuculicim i Loredanem Popą) i srebrny medal w wyścigu dwójek na 500 metrów (z Cuculicim) na mistrzostwach świata w 2007 w Duisburgu[8] oraz wywalczył srebrny medal w konkurencji czwórek na 1000 metrów (z Cuculicim, Florinem Mironcicem i Cătălinem Costache), a także zajął 4. miejsce w wyścigu czwórek na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 2008 w Mediolanie[9]. Zajął w parze z Cuculicim 6. miejsce w wyścigu dwójek na dystansie 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekinie[1]. Na mistrzostwach Europy w 2009 w Brandenburgu zajął w wyścigach dwójek 7. miejsce na 500 metrów i 9. miejsce na 200 metrów, a także 7. miejsce w wyścigu czwórek na 1000 metrów[10]. Zdobył brązowy medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów z Cuculicim, Simioncencu i Costache, a także zajął 5. miejsce w wyścigu czwórek na 200 metrów i 9. miejsce w wyścigu sztafetowym jedynek C-1 4 × 200 metrów na mistrzostwach świata w 2009 w Dartmouth[11].

Zdobył srebrny medal w wyścigu jedynek (C-1) na 1000 metrów (przegrywając jedynie z Sebastanem Brendelem z Niemiec, a wyprzedzając José Luisa Bouzę z Hiszpanii), a także zajął 5. miejsce w wyścigu jedynek na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2011 w Belgradzie[12], a na mistrzostwach Europy w 2012 w Zagrzebiu zdobył brązowy medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów (razem z nim płynęli Costache, Mihail Simion i Florin Comănici), a w wyścigach jedynek zajął 4. miejsce na 500 metrów i 6. miejsce na 1000 metrów[13]. Zajął 11. miejsce (3. miejsce w finale B) w wyścigu kanadyjek jedynek na 1000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2012 w Londynie[1]. Zdobył srebrny medal w konkurencji czwórek na 1000 metrów (razem z Comănicim, Costache i Gabrielem Gheocą) oraz zajął 8. miejsce w wyścigu jedynek na 500 metrów na mistrzostwach Europy w 2013 w Montemor-o-Velho[14], a na mistrzostwach świata w 2013 w Duisburgu zajął 6. miejsce w wyścigu czwórek na 1000 metrów i 7. miejsce w wyścigu jedynek na 500 metrów[15]. Na mistrzostwach Europy w 2014 w Brandenburgu rumuńska osada z Chirilą w składzie została zdyskwalifikowana w finale wyścigu czwórek na 1000 metrów[16]. Chirilă zajął 4. miejsce w konkurencji czwórek na 1000 metrów i 8. miejsce w wyścigu jedynek na 5000 metrów na mistrzostwach świata w 2014 w Moskwie[17].

Zdobył srebrny medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów na mistrzostwach Europy w 2015 w Račicach (razem z nim płynęli Leonid Carp, Petre Condrat i Ștefan Andrei Strat)[18]. Osada rumuńska w tym samym składzie zwyciężyła na dystansie 1000 metrów na mistrzostwach świata w 2015 w Mediolanie, a Chirilă zajął również na tych mistrzostwach 7. miejsce w wyścigu dwójek na 500 metrów[19]. Na swych ostatnich mistrzostwach Europy w 2016 w Moskwie zdobył srebrny medal w wyścigu dwójek na 500 metrów (w parze z Victorem Mihalachim) i brązowy medal w wyścigu czwórek na 1000 metrów (z Adim-Aurelianem Grozuțą, Condratem i Simionem) Cosminem) oraz zajął 6. miejsce w wyścigu dwójek na 1000 metrów[20].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną jest Alina Chirilă, z domu Platon, kajakarka, medalistka mistrzostw świata i Europy[21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Iosif Chirilă [online], olympedia.org [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  2. ↑ 2004 ECh Poznan, POL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  3. ↑ 2005 ECh Poznan, POL [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  4. ↑ 2005 WCh Zagreb, CRO [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  5. ↑ 2006 ECh Racice, CZE [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  6. ↑ 2006 WCh Szeged, HUN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  7. ↑ 2007 ECh Pontevedra, ESP [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  8. ↑ 2007 WCh Duisburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  9. ↑ 2008 ECh Milano, ITA [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  10. ↑ 2009 ECh Brandenburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  11. ↑ 2009 WCh Dartmouth, CAN [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  12. ↑ 2011 ECh Belgrade, SRB [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  13. ↑ 2012 ECh Zagreb, CRO [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  14. ↑ 2013 ECh Montrnor, POR [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  15. ↑ 2013 WCh Duisburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  16. ↑ 2014 ECh Brandenburg, GER [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  17. ↑ 2014 WCh Moscow, RUS [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  18. ↑ 2015 ECh Racice, CZE [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  19. ↑ 2015 WCh Milan, ITA [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  20. ↑ 2016 ECh Moscow, RUS [online], canoeresults.eu [dostęp 2022-05-19] (ang.).
  21. ↑ Marian Bocai, Dublul campion mondial la canoe Iosif Chirilă joacă şi fotbal, la Pescarul Ghindăreşti [online], ziuaconstanta.ro, 10 grudnia 2014 [dostęp 2022-05-19] (rum.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iosif_Chirilă&oldid=74349740”