Ignacy Grabowski (duchowny)

Ignacy Grabowski
	Profesor prawa kanonicznego
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1878 ; Tarnopol
Data i miejsce śmierci	25 marca 1950 ; Warszawa
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	8 sierpnia 1904

Ignacy Grabowski (ur. 22 sierpnia 1878 w Tarnopolu, zm. 25 marca 1950 w Warszawie^[1]) – polski duchowny katolicki, kanonista, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Lwowskiego i Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Ojciec Wojciech matka Anna z domu Oneserko. W latach 1899–1902 odbył studia na Uniwersytecie Lwowskim, a w latach 1902–1905 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, które zakończył uzyskaniem stopnia doktora prawa kanonicznego. 8 sierpnia 1904 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa lwowskiego Józefa Bilczewskiego. Po powrocie do kraju przez rok był wikariuszem w parafii Tartarów k. Bełżca, w latach 1906-1914 prefektem Seminarium Duchownego we Lwowie. W latach 1910–1919 był adiunktem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. W 1917 na Uniwersytecie Lwowskim otrzymał habilitację na podstawie monografii Ekscepcje w prawie kanonicznym. W 1919 został kierownikiem katedry prawa kanonicznego na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1921 otrzymał nominację na profesora zwyczajnego. Był trzykrotnie dziekanem tego wydziału^[1]. Był w latach 1922-1939 radcą Kurii Metropolitalnej, w latach 1923-1932 sędzią synodalnym Sądu Arcybiskupiego w Warszawie. W okresie II wojny światowej przebywał w Warszawie. Prowadził wykłady na tajnych kompletach Wydziału Teologii Katolickiej zorganizowanych już na początku 1940. W 1946 podjął swoje dawne obowiązki profesora zwyczajnego na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego, przeszedł na emeryturę w 1949.^[2] Pochowany w mogile zbiorowej księży emerytów Warszawskiej Kapituły Metropolitalnej na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 107–5,6–23-30)^[3].

Grób księży emerytów Warszawskiej Kapituły Metropolitalnej na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie

Wybrane publikacje

Prawo cywilne a kanoniczne, Lwów 1912
Prawne środki w procesie kanonicznym, Lwów 1913
Ekscepcje w procesie kanonicznym, Lwów 1917
Karne prawo kościelne w nowym kodeksie, Lwów 1918
Prawo kościelne osobowe i rzeczowe w nowym kodeksie, Lwów 1918
Prawo kanoniczne według nowego kodeksu, Lwów 1921
Konkordat polski, Warszawa 1927
Nauka religii w ustawodawstwie kościelnym a cywilnym, Warszawa 1927
Zasady pierwszeństwa w ustawodawstwie kościelnym, Warszawa 1933
Zagadnienie małżeństwa, Warszawa 1934
Adwokatura w ustawodawstwie kościelnym, Włocławek 1935
Elementa iuris decretalium Gregorii IX in législation civili in Polonia, Rzym 1936
Postępowanie inkwizycyjne przeciw heretykom w średniowieczu, Warszawa 1937
Procedura kanoniczna w sprawach małżeńskich, Warszawa 1938^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Grabowski Ignacy ks.. eduteka.pl. [dostęp 2017-09-03].
↑ Jerzy Adamczyk Ksiądz Ignacy Grabowski (1878–1950) polski kanonista okresu II Rzeczypospolitej] [w:] Łódzkie Studia Teologiczne nr 28 wyd. 2019
↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KOSTKA ZWOLIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-01-03] .

[Edu-1] Grabowski Ignacy ks.. eduteka.pl. [dostęp 2017-09-03].

[2] Jerzy Adamczyk Ksiądz Ignacy Grabowski (1878–1950) polski kanonista okresu II Rzeczypospolitej] [w:] Łódzkie Studia Teologiczne nr 28 wyd. 2019

[3] Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KOSTKA ZWOLIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-01-03] .

[1]

[2]

[3]