Przejdź do zawartości

Jamki (wąwóz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wylot wąwozu Jamki (Skały Malesowe)
Wąwóz Jamki

Jamki – wąwóz w Ojcowskim Parku Narodowym (OPN). Jest bocznym, orograficznie prawym odgałęzieniem Doliny Sąspowskiej, do której uchodzi nieco powyżej Źródła Harcerza znajdującego się przy szlaku turystycznym przez Dolinę Sąspowską[1]. Wylot wąwozu zamknięty bramą skalną zwaną Bramą Jamki. Orograficznie lewe obramowanie tworzą Garncarskie Skały, prawe Skały Malesowe. Przed bramą skalną jest duży stożek napływowy utworzony z materiału nanoszonego przez wodę płynącą wąwozem po większych opadach deszczu. Stożek ten spycha płynącą dnem Doliny Sąspówki Sąspówkę przeciwległemu zboczu doliny[2].

Jest to dzikie uroczysko o dnie z progami, zawalonym różnej wielkości głazami. Zbudowany ze skał wapiennych wąwóz powstał w wyniku działalności wód, jest jednak suchy, woda bowiem wskutek procesów krasowych spływa do Sąspówki podziemnymi szczelinami. Zatarasowany jest powalonymi drzewami i porośnięty bujną roślinnością. Występuje tu ciekawa fauna i flora. W dolnej części wąwozu znajdują się dobrze zachowane płaty buczyny karpackiej. W skałach wąwozu jest najliczniejsze na całym terenie OPN skupisko dużych jaskiń i schronisk. Miejscowa ludność nazywała je jamami i stąd pochodzi nazwa wąwozu. Są to m.in.: Jama Ani, Jaskinia Sąspowska, Jaskinia Zbójecka, Jaskinia Biała, Jaskinia Krakowska, Jaskinia Lisia, Jaskinia Złodziejska, Pustelnia[2].

Na początku XX w. w wąwozie Jamki biegła droga gruntowa łącząca Ojców z Jerzmanowicami. Najprawdopodobniej w okresie I Wojny Światowej (1914-1918) wyłożono ją częściowo drewnianymi balami (podobnie jak pobliską Drewnianą Drogę z Ojcowa do Skały). W okresie międzywojennym w wąwozie Jamki planowano budowę drogi asfaltowej z Ojcowa do Krakowa. Jednak dzięki staraniom prof. Władysława Szafera udało się zmienić te plany i drogę poprowadzono w latach 1927–1928 tzw. serpentynami[3]. Po powstaniu Ojcowskiego Parku Narodowego w 1956 r. w wąwozie wyznaczono szlak turystyczny. Po uznaniu wąwozu Jamki za obszar ochrony ścisłej w 1984 r. zamknięto szlak dla turystów. Wejście do wąwozu było możliwe jedynie po uzyskaniu zgody dyrekcji OPN[2]. Na początku XXI w. OPN fizycznie zamknął wejście na ścieżkę w wąwozie Jamki m.in. od strony Doliny Sąspowskiej. W efekcie w kolejnych latach istniejąca wówczas jeszcze ścieżka została w naturalny sposób zlikwidowana przez przyrodę[3].

Wąwóz Jamki ma dwa odgałęzienia: Pradła i Dzikowiec. Po połączeniu z wąwozem Skałbania tworzą Wąwóz za Krakowską Bramą[2]. W górnej części wąwóz Jamki ulega znacznemu spłyceniu i wychodzi na wierzchowinę Wyżyny Ojcowskiej w lesie przy drodze krajowej nr 94 w Jerzmanowicach[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ojcowski Park Narodowy. Mapa 1: 20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005, ISBN 83-87873-42-X.
  2. a b c d Józef Partyka, Ojcowski Park Narodowy: przewodnik turystyczny, Warszawa: Sport i Turystyka Muza SA, 2006, ISBN 83-7319-963-2.
  3. a b Ojców z dawnych lat – Historia jednego zdjęcia [online] [dostęp 2020-04-16].