Przejdź do zawartości

Oblivion with Bells

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblivion with Bells
Wykonawca albumu studyjnego
Underworld
Wydany

październik 2007

Gatunek

progressive house, IDM, tech house, ambient

Długość

57:31 (CD), 22:23 (DVD)

Wydawnictwo

Different Recordings, Traffic, PIAS Recordings, Side One Recordings, Underworldlive.com

Producent

Rick Smith

Oceny

Przejdź do sekcji „Odbiór”

Album po albumie
Breaking and Entering
(2006) 		Oblivion with Bells
(2007) 		Barking
(2010)
Single z albumu Oblivion with Bells
  1. „Crocodile”
    Wydany: 12 września 2007[1]
  2. „Boy, Boy, Boy”
    Wydany: 12 grudnia 2007[2]

Oblivion with Bells - studyjny album zespołu Underworld, wydany w 2007 roku: 3 października w Japonii, 15 października w Europie i 16 października w Ameryce Północnej .

Promował go singel „Crocodile”, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej gry komputerowej FIFA Street 3[3].

Album doszedł do 1. miejsca na liście Top Dance/Electronic Albums tygodnika Billboard i do 2. na UK Dance Albums.

Album

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po wydaniu w 2003 roku kompilacji 1992–2002 Underworld rozstał się ze swoją wieloletnią wytwórnią, V2 Records[4]. Później zespołowi udało się nawiązać bardzo efektywną współpracę z Gabrielem Yaredem, czego rezultatem była ścieżka dźwiękowa Breaking And Entering[5]. Zespół zrealizował również serię plików do pobrania w ramach projektu Riverrun. Kolejny studyjny album zespołu, Oblivion With Bells, którego wydanie zaplanowano w październiku, miał być promowany koncertami w Anglii oraz w Stanach Zjednoczonych[4].

Wydania

[edytuj | edytuj kod]

Album ukazał się (jako CD i DVD) 3 października 2007 roku w Japonii nakładem wytwórni Traffic[6].

15 października ukazał się (również jako CD i DVD) w Europie nakładem wytwórni Different i PIAS Recordings[7].

Dzień później ukazał się (również jako CD i DVD) w Ameryce Północnej nakładem wytwórni Side One Recordings[8]

13 października 2014 roku został wznowiony przez Universal Music Catalogue jako CD[9].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

CD

[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[7]:

1. Crocodile 6:31
2. Beautiful Burnout 8:09
3. Holding The Moth 5:30
4. To Heal 2:36
5. Ring Road 4:31
6. Glam Bucket 5:46
7. Boy, Boy, Boy 6:05
8. Cuddle Bunny Vs The Celtic Villages 2:23
9. Faxed Invitation 4:45
10. Good Morning Cockerel 2:29
11. Best Mamgu Ever 8:46
57:31

Bonus DVD: The Book Of Jam Video

[edytuj | edytuj kod]
1. Crocodile. Video. 3:58
2. Tokyo Makuhari. Slide Show. 1:32
3. Metal Friend. Video. 1:37
4. Abbey Road. Slide Show. 1:31
5. Good Morning Cockerel. Video. 2:31
6. Rez {Live}. Video. 9:28
7. ArtJam. Slide Show. 1:46
22:23

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków

[edytuj | edytuj kod]

Album otrzymał powszechne pochwały na podstawie 24 recenzji krytycznych zebranych w Metacritic[11].

„Leniwy urok Oblivion With Bells sprawia, że jest to prawdopodobnie najlepszy album Underworld od czasu dubnobasswithmyheadman” – uważa Andy Gill z dziennika The Independent[26].

Zdaniem Lou Thomasa z BBC od strony muzycznej „po 15 latach od wydania pierwszego singla i 27 latach od powstania, Underworld zawsze tworzył gęste, twarde, ciemne, brudne techno, które pulsuje, zapętla się i ewoluuje niczym najlepsze miasta świata. Nie jest więc zaskoczeniem, że ten fantastyczny album jest z łatwością zaliczany do najlepszych wydanych w tym roku. Underworld stworzył album, który jest minimalistyczny, progresywny, techno, głęboki, ambientowy, podnoszący na duchu i uduchowiony. Wyzywa, kusi, dezorientuje i inspiruje za każdym razem, gdy się do niego zbliżasz. Jak można nie kochać czegoś, co ma taki wpływ?” – pyta autor[27].

„Underworld zawsze byli najfajniejszym zespołem z triumwiratu muzyki tanecznej lat 90. (The Chemical Brothers, The Prodigy), ponieważ ich utwory rzeczywiście brzmiały lepiej w klubach, a płyty wydawali tylko wtedy, kiedy musieli. Tak więc ich pierwsza od pięciu lat płyta jest wydarzeniem, nawet jeśli znaczenie już dawno przeminęło” – zauważa redakcja NME[28].

Zdaniem Marka Pytlika z magazynu Pitchfork „w pełni ukształtowany Oblivion With Bells stanowi postęp w stosunku do A Hundred Days Off. Fakt, że jego oprawa graficzna tak bardzo przypomina tę z przełomowego Dubnobasswithmyheadman z 1993 roku (który, wraz z Second Toughest in the Infants z 1996 roku, zachował się niesamowicie dobrze z upływem czasu) nie jest szczęśliwym przypadkiem; Oblivion brzmi jak świadoma próba przywołania rozległej chwały ich wczesnych lat 90., jednocześnie posuwając ich brzmienie do przodu”[17].

Podobne skojarzenia nasunęły się Timowi O'Neilowi z magazynu PopMatters „Okładka jest obiecująca: czarno-biały ekspresjonizm, kształty i smugi czarnego tuszu nałożone na abstrakcyjną fotografię - z wyglądu fantomowe kartki do rozdarcia. Natychmiastowe skojarzenia są zachęcające: podobną okładkę miał (elektroniczny) debiut Underworld, Dubnobasswithmyheadman z 1993 roku. (…) A jednak Oblivion With Bells nie jest powrotem do formy, a widmo cmentarzyska unosi się groźnie. Wydaje się, że duet potwierdził najgorsze obawy swoich fanów, iż stopniowo malejąca trajektoria kariery zapowiadana na A Hundred Days Off stała się rzeczywistością. I znów, tak jak w przypadku tamtego albumu, najgorszym aspektem Oblivion With Bells nie jest to, że jest to pod jakimkolwiek względem zła płyta, a jedynie przeciętna, doskonale nadająca się do użytku i obfitująca w tyle samo drobnych przyjemności, jak i zaskakujących wpadek, ale tak samo błyskawicznie zapominana i cholernie nieistotna. (…) Nie ma nic tak smutnego, jak widok niegdyś świetnego zespołu, który popada w długą starość” – podsumowuje autor[18].

Dubnobasswithmyheadman wspomina w swojej recenzji również John Bush z AllMusic: „Bardziej niż A Hundred Days Off czy Beaucoup Fish, Oblivion with Bells nawiązuje do odrodzenia Underworld [wraz] z epickim Dubnobasswithmyheadman z 1993 roku. (Nawet projekt okładki i notki w stylu akordeonu są podobne.)”. Zaś Karl Hyde i Rick Smith „podobnie jak ich bohaterowie, Kraftwerk, wydają się pracować w całkowicie sterylnym środowisku, nie przejmując się listami przebojów, prognozami sprzedaży czy obawami wytwórni o ich zdolności marketingowe”[12].

Z kolei Benowi Hogwoodowi z musicOMH nasunęły się porównania Underworld z klubem piłkarskim West Ham[a]. – „Underworld i West Ham. Wydawałoby się, że nie są to najbardziej bezpośredni kompani. A jednak te dwa zespoły mają wiele wspólnego, oba są zdolne do wyraźnej niekonsekwencji i okazjonalnych przebłysków błyskotliwości. West Ham może pokonać Manchester United jednego tygodnia, a następnego przegrać z Sheffield United. Podobnie Underworld może sprawić, że będziesz sięgał do nieba lub potrząsał głową w akłopotaniu” – ocenia autor[5].

Oblivion with Bells to „triumfalny powrót, który umacnia pozycję Underworld jako monarchii muzyki tanecznej” – twierdzi Scott Colothan z Gigwise[15].

Listy tygodniowe

[edytuj | edytuj kod]
2007
Kraj Lista Pozycja
Belgia Ultratop (Flandria) 27[29]
Belgia Ultratop (Walonia) 48[30]
Francja Les Charts 134[31]
Holandia Dutch Charts 15[32]
Niemcy Offizielle Deutsche Charts 76[33]
Stany Zjednoczone Billboard 200 169[34]
Stany Zjednoczone Top Dance/Electronic Albums 1[35]
Stany Zjednoczone Independent Albums 18[36]
Stany Zjednoczone Top Sales Albums 169[37]
Szkocja Scottish Albums Chart 63[38]
Wielka Brytania UK Albums Chart 45[39]
Wielka Brytania UK Dance Albums 2[40]
Wielka Brytania UK Download Albums 18[41]
Wielka Brytania UK Physical Albums 47[42]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Siedziby klubu i zespołu znajdują się na terenie tego samego hrabstwa, Essex.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Underworld – Crocodile. Discogs. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  2. ↑ Underworld – Boy, Boy, Boy. Discogs. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  3. ↑ FIFPlay: FIFA Street 3 – Soundtrack. www.fifplay.com. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
  4. ↑ a b Jonathan Cohen: Underworld Confronts ‘Oblivion’ On New Album. Billboard. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  5. ↑ a b c Ben Hogwood: Underworld – Oblivion With Bells. musicOMH. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  6. ↑ Underworld = アンダーワールド – Oblivion With Bells. Discogs. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  7. ↑ a b c Discogs: Underworld – Oblivion With Bells. www.discogs.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  8. ↑ Underworld – Oblivion With Bells. Discogs. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  9. ↑ Underworld – Oblivion With Bells. Discogs. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  10. ↑ Album of the Year: Underworld – Oblivion with Bells. Album of the Year. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e Metacritic: Oblivion With Bells by Underworld. Metacritic. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  12. ↑ a b John Bush: Oblivion with Bells – Underworld. AllMusic. [dostęp 2022-09-01]. (ang.).
  13. ↑ Andy Battaglia: Underworld: Oblivion With Bells. The A.V. Club. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  14. ↑ Billy Hamilton: Underworld: Oblivion With Bells. Drowned in Sound. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  15. ↑ a b Scott Colothan: Underworld – 'Oblivion With Bells' (Vital) Released 15/10/07. Gigwise. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
  16. ↑ Alexander Cordas: Underworld – Oblivion With Bells. laut.de. [dostęp 2023-08-09]. (niem.).
  17. ↑ a b Mark Pytlik: Underworld: Oblivion With Bells. Pitchfork. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  18. ↑ a b Tim O'Neil: Underworld: Oblivion With Bells. PopMatters. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  19. ↑ Oblivion With Bells by Underworld. RYM. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  20. ↑ Daryl Easlea: Oblivion With Bells | Underworld. Record Collector. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  21. ↑ Mike Whyte: Underworld: Oblivion With Bells. Release Magazine. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  22. ↑ Eric Henderson: Review: Underworld, Oblivion with Bells. Slant Magazine. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  23. ↑ Michaelangelo Matos. Reviews – New CDs – Underworld – Oblivion with Bells. „Spin”. Nr 11. 23, s. 126, listopad 2007. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2022-10-31]. (ang.). 
  24. ↑ Underworld: Oblivion with Bells. Sputnikmusic. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  25. ↑ Urban Guerilla: Underworld – Oblivion With Bells. Tiny Mix Tapes. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  26. ↑ Andy Gill: Album: Underworld – Oblivion With Bells (Smith Hyde Productions). The Independent. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  27. ↑ Lou Thomas: Underworld Oblivion With Bells Review. BBC. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  28. ↑ NME: Underworld: ‘Oblivion With Bells’. NME. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  29. ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: Underworld – Oblivion With Bells. ultratop.be. [dostęp 2022-10-31]. (niderl.).
  30. ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: Underworld – Oblivion With Bells. ultratop.be. [dostęp 2022-10-31]. (fr.).
  31. ↑ Hung Medien: Underworld – A Hundred Days Off (Album). lescharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (fr.).
  32. ↑ Hung Medien: Underworld – Oblivion With Bells. dutchcharts.nl. [dostęp 2022-10-31]. (niderl.).
  33. ↑ GfK Entertainment, BVMI: Underworld – Oblivion With Bells. offiziellecharts.de. [dostęp 2022-10-31]. (niem.).
  34. ↑ Billboard: Underworld Billboard 200. Billboard.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  35. ↑ Billboard: Underworld Top Dance/Electronic Albums. Billboard.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  36. ↑ Billboard: Underworld Independent Albums. Billboard.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  37. ↑ Billboard: Underworld Top Album Sales. Billboard.com. [dostęp 2022-10-21]. (ang.).
  38. ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart Top 100: 21 October 2007 - 27 October 2007. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  39. ↑ Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100: 21 October 2007 - 27 October 2007. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  40. ↑ Official Charts Company: Official Dance Albums Chart Top 40: 21 October 2007 - 27 October 2007. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  41. ↑ Official Charts Company: Official Album Downloads Chart Top 100: 21 October 2007 - 27 October 2007. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  42. ↑ Official Charts Company: Official Physical Albums Chart Top 100: 21 October 2007 - 27 October 2007. www.officialcharts.com. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
Underworld
  • Alfie Thomas
  • Baz Allen
  • Bryn Burrows
  • Pascal Consoli
  • John Warwicker
  • Darren Emerson
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
EP
Single
Inne utwory
Ścieżki dźwiękowe
Projekty muzyczne
Wideografia
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Oblivion_with_Bells&oldid=75023499”