Leskawiczy

Leskawiczy
Лескавічы
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	szumiliński
Sielsowiet	Swietłasielskaja
Populacja (2009); • liczba ludności	; 207
Nr kierunkowy	+375 2130
Kod pocztowy	211261
Tablice rejestracyjne	2
	Położenie na mapie obwodu witebskiego Leskawiczy
	Położenie na mapie Białorusi Leskawiczy
	55°14′56,2″N 29°38′22,5″E/55,248944 29,639583
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leskawiczy (biał. Лескавічы, ros. Лесковичи, pol. Laskowicze) – wieś na Białorusi, w rejonie szumilińskim obwodu witebskiego, nad jeziorem Leskawiczy, około 6 km na południe od Szumilina.

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie witebskim województwa witebskiego^[1].

Historia

Po I rozbiorze Polski w 1772 roku Laskowicze, wcześniej należące do województwa połockiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie powiatu witebskiego guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego. W I połowie XIX wieku od rodziny Mitkiewiczów, wcześniejszych właścicieli Laksowicz^[2], dobra te kupił Piotr Chludziński, chorąży uwrucki i szambelan króla Stanisława Augusta lub jego syn, Ignacy (ur. w 1807 roku), marszałek szlachty witebskiej. Spadkobiercą Ignacego był jego syn Alojzy (1832–1870), po którym wszystkie majątki rodzinne odziedziczył jego syn Władysław (ur. w 1862), który był ostatnim właścicielem Laskowicz.

Na przełomie XIX i XX wieku wzniesiono tu z cegły i kamienia cerkiew św. Sergiusza z Radoneża, która istnieje do dziś^[3]^[4].

Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Lasowicze znalazły się na terenie ZSRR. Od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi.

Dawny pałac

Nie wiadomo, kiedy wybudowano murowany pałac w Laskowiczach i przez którego z właścicieli. Był to w zasadzie parterowy budynek z wysokimi suterenami, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta. Jego jedenastoosiowa część frontowa była zdominowana przez centralny sześciokolumnowy portyk z trójkątnym szczytem. Monumentalności pałacowi nadawało dziesięć kamiennych schodów przed frontowym tarasem i portykiem. Przed domem rozciągał się ogromny gazon.

Dwór w Laskowiczach został zniszczony po 1914 roku^[3]. Obecnie w ruinie, zachowała się jedna z oficyn^[3]^[4].

Majątek w Laskowiczach jest opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego^[5].

Przypisy

↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 84.
↑ Laskowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 87 .
↑ ^a ^b ^c Laskowicze na stronie Radzima.org. [dostęp 2015-04-30].
↑ ^a ^b Laskowicze na stronie Globus Białorusi. [dostęp 2015-04-30]. (ros.).
↑ RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 245–246, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

Zobacz też

Zdjęcia ruin zabudowań w Laskowiczach

[1] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 84.

[S5-2] Laskowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 87 .

[R-3] Laskowicze na stronie Radzima.org. [dostęp 2015-04-30].

[A-4] Laskowicze na stronie Globus Białorusi. [dostęp 2015-04-30]. (ros.).

[RA-5] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 245–246, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]