Przejdź do zawartości

Młokicie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młokicie
wieś
Ilustracja
Fragment wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

namysłowski

Gmina

Wilków

Liczba ludności (2022)

173[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

46-113[3]

Tablice rejestracyjne

ONA

SIMC

0504775

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Młokicie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Młokicie”
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego
Mapa konturowa powiatu namysłowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Młokicie”
Położenie na mapie gminy Wilków
Mapa konturowa gminy Wilków, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Młokicie”
Ziemia51°06′05″N 17°35′07″E/51,101389 17,585278[1]

Młokicie (niem. Weidenbach) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Wilków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Jest niewielką wioską, leżącą nad Widawą.

Miejscowość wzmiankowana w dokumentach po raz pierwszy w 1155 r. jako Iascotele. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Widnavia villa[4][5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1844 należała do wdowy po kapitanie A. V. Busse. We wsi znajdował się dwór, folwark, 32 domy mieszkalne, 253 mieszkańców (5 katolików), ewangelicka szkoła z 1 nauczycielem, młyn wodny dwukołowy, gorzelnia i 6 rzemieślników. Koło wsi znajdował się folwark zwany Owczarnią, hodowano w nim 750 owiec – merynosów. W roku 1912 wieś należała do powiatu oleśnickiego i liczyła 216 mieszkańców (45 katolików).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 81379
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 798 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online.
  5. H. Markgraf, J. W. Schulte, „Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis”, Breslau 1889.