Maison Blanche
Perony stacji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
7 marca 1930 |
| Poprzednia stacja | |
| Następna stacja | |
| Poprzednia stacja | |
| Następna stacja | |
Położenie na mapie Francji | |
Położenie na mapie Île-de-France | |
Położenie na mapie Paryża | |
Maison Blanche – stacja siódmej linii oraz budowana stacja czternastej linii paryskiego metra położona w 13. dzielnicy. Stację otwarto 7 marca 1930 roku na linii różowej; otwarcie na linii fioletowej planowane jest na 2024 rok. W 2021 roku ze stacji skorzystało 1 203 631 pasażerów, co dało jej dwieście sześćdziesiąte drugie (na trzysta pięć) miejsce w całym systemie względem popularności[1].
Stacja
[edytuj | edytuj kod]Stacja została otwarta w 1930 roku na linii 10. Posiada jednonawową halę peronową z dwoma peronami bocznymi. Odcinek ten został włączony do linii 7 w 1931 roku.
Jest to ostatnia stacja przed rozgałęzieniem linii – dalej na południe składy jadą na przemian w kierunku Ivry-sur-Seine (następna stacja: Porte d’Italie) lub Villejuif (następna stacja: Le Kremlin-Bicêtre).
Przez długi czas przewidywano wydłużenie do tej stacji linii linii 14 (od stacji Olympiades), umożliwiając przesiadkę na linię 7. Ten plan jest wpisany w studium linii niebieskiej Grand Paris Express jako stacja opcjonalna[2][3].
Nazwa stacji pochodzi od dzielnicy, na terenie której się znajduje. Maison Blanche (z fr. Biały Dom) to nazwa karczmy położonej niegdyś w tej okolicy.
Maison Blanche należy do dwóch stacji paryskiego metra (obok Place des Fêtes[4]), które w czasie budowy przygotowano do pełnienia funkcji schronu przeciw atakom chemicznym[5]. Tunele wyposażono wówczas we wrota nie przepuszczające gazu[6], które miały pozwalać ludności skryć się na stacji w razie ataku. Co najmniej dwoje spośród tych wrót nadal istnieje w tunelu[5].
Przesiadki
[edytuj | edytuj kod]Stacja umożliwia przesiadki na autobusy dzienne RATP i nocne Noctilien.
Otoczenie
[edytuj | edytuj kod]W pobliżu stacji znajdują się:
Wydarzenia
[edytuj | edytuj kod]6 października 1995 roku na stacji miał miejsce zamach terrorystyczny zorganizowany przez Zbrojną Grupę Islamską, w którym rannych zostało 18 osób[7]. Wybór stacji na miejsce zamachu miał prawdopodobnie związek z okolicznościami aresztowania Khaleda Kelkal, jednego z głównych odpowiedzialnych za zamach terrorystyczny na dworcu Saint-Michel. 29 września 1995 roku ukrywający się terrorysta został zabity przez funkcjonariuszy żandarmerii w miejscu zwanym Maison Blanche, w pobliżu Vaugneray, w departamencie Rodan.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Trafic annuel entrant par station du réseau ferré 2021 [online], data.ratp.fr [dostęp 2022-06-03] (fr.).
- ↑ Atlas cartographique, s. 39 (pdf) - Société du Grand Paris
- ↑ 01 - Tracés, lignes et implantations des gares. societedugrandparis.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-26)]. - Société du Grand Paris
- ↑ Le métro de Paris, Julian Pepinster, wyd. La Vie du Rail, s. 223
- ↑ a b Le métro de Paris, Julian Pepinster, wyd. La Vie du Rail, s. 233
- ↑ Portes de défense passive, Olympiades-Choisy. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
- ↑ Attentats de 1995: Ramda jugé à Paris