Mikołaj Jerzy Czartoryski

Mikołaj Jerzy Czartoryski (zm. w 1662) – wojewoda wołyński od 1657, wojewoda podolski od 1655, kasztelan wołyński od 1633, książę na Klewaniu i Żukowie. Przez małżeństwo z księżną Izabelą Korecką pomnożył majątek (m.in. o dobra Korzec) i zyskał cenne koneksje.

Uczył się w szkole parafialnej w Klewaniu w latach 1592–1593, studiował w kolegium jezuitów w Łucku oraz w Braniewie w latach 1608-1611^[1].

Drzewo genealogiczne

4. Iwan Czartoryski (zm. 1566)
	2. Jerzy Czartoryski (ok. 1560–1626)
5. Anna Zasławska
		1. Mikołaj Jerzy Czartoryski
6. Andrzej Wiśniowiecki (zm. 1584)
	3. Izabela Aleksandra Wiśniowiecka (zm. 1612)
7. Eufemia Wierzbicka (1539-1589)

Jego żoną była Izabela Korecka (zm. 16 marca 1669), córka Joachima Koreckiego i Anny Chodkiewicz, którą poślubił w styczniu 1617. Para miała trzech synów:

Kazimierza Floriana (ur. przed 1620, Klewań – zm. 15 maja 1674, Warszawa) – arcybiskupa Gniezna, prymas Polski
Michała Jerzego (1621-1692) – linia klewańska Czartoryskich,
Jana Karola (1626-1680) – linia korecka Czartoryskich.

↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny R. 119 nr 2 (2012), s. 274.
↑ Петро Кулаковський, Представництво Волинського воєводства на сеймах Речі Посполитої 1632–1647 рр., w: ПАРЛАМЕНЦКІЯ СТРУКТУРЫ ЎЛАДЫ ў сістэме дзяржаўнага кіравання Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай у XV–XVIII стагоддзях, Mińsk 2008, s. 256.