Miran Zupančič (ur. 11 listopada 1989 w Zagorju[1]) – słoweński skoczek narciarski, a następnie trener tej dyscypliny sportu. Reprezentant klubu SK Zagorje. Uczestnik zimowej uniwersjady (2013 i 2015). Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2016/2017, trzeci w LPK 2014 i PK 2014/2015.
W zawodach międzynarodowych debiutował jako czternastolatek. 4 lipca 2003 zajął 35. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w słoweńskim Velenje[2]. W 2006 zdobył pierwsze punkty FIS Cup – 21 stycznia był 15. w Ljubnie[3].
W 2012 na skoczni w Oberstdorfie ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 202 metry[4].
Pierwsze punkty w Pucharze Kontynentalnym zdobył ponad 9 lat po debiucie. 28 grudnia 2012 zajął 26. miejsce w Engelbergu. 13 stycznia 2013 stanął po raz pierwszy na podium zawodów tej rangi, zajmując 3. miejsce w Sapporo. 3 lutego 2013 zadebiutował w Pucharze Świata. Na skoczni mamuciej Čerťák w Harrachovie zajął 39. miejsce. Był to jedyny w karierze Zupančiča występ w konkursie głównym tego cyklu[5][6].
W sezonie 2014/2015 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej zarówno letniej, jak i zimowej części Pucharu Kontynentalnego[7]. Łącznie w trakcie sezonu siedmiokrotnie stawał na podium cyklu, z czego pięciokrotnie latem[8]. W Pucharze Kontynentalnym 2016/2017 pięciokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym stopniu[9]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 2. miejsce[7]. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 trzy razy zajmował lokaty w pierwszej trójce[10].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych po raz ostatni wystartował we wrześniu 2018, zajmując pozycje w piątej dziesiątce w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams[11]
Od sezonu 2018/2019, wspólnie z Jaką Rusem, pełni funkcję asystenta trenera Jure Radelja w reprezentacji Chin[12].
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
15.
|
14 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
indywid.
|
96,5 m
|
98,0 m
|
239,1 pkt
|
31,2 pkt
|
Sami Niemi
|
6.
|
17 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż. mix.[a]
|
93,5 m
|
93,5 m
|
487,5 pkt (235,3 pkt)
|
20,6 pkt
|
Rosja I
|
5.
|
18 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-95
|
HS-106
|
druż.[b]
|
97,0 m
|
95,5 m
|
719,8 pkt (239,9 pkt)
|
35,7 pkt
|
Polska
|
14.
|
20 grudnia
|
2013
|
Predazzo
|
Trampolino Dal Ben
|
K-120
|
HS-134
|
indywid.
|
124,5 m
|
118,5 m
|
240,1 pkt
|
38,5 pkt
|
Krzysztof Biegun
|
6.
|
27 stycznia
|
2015
|
Szczyrbskie Jezioro
|
MS 1970 B
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
95,5 m
|
86,5 m
|
230,5 pkt
|
18,3 pkt
|
Władimir Zografski
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
13 stycznia
|
2013
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
132,0 m
|
121,0 m
|
251,9 pkt
|
3.
|
5,8 pkt
|
Kim René Elverum Sorsell
|
2.
|
28 grudnia
|
2014
|
Engelberg
|
Gross-Titlis-Schanze
|
K-125
|
HS-137
|
126,5 m
|
132,0 m
|
258,1 pkt
|
2.
|
4,0 pkt
|
Tom Hilde
|
3.
|
16 stycznia
|
2015
|
Sapporo
|
Miyanomori
|
K-90
|
HS-100
|
100,0 m
|
91,0 m
|
251,0 pkt
|
1.
|
—
|
4.
|
14 stycznia
|
2017
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
123,0 m
|
129,5 m
|
241,7 pkt
|
3.
|
33,1 pkt
|
Anže Lanišek
|
5.
|
15 stycznia
|
2017
|
Garmisch-Partenkirchen
|
Große Olympiaschanze
|
K-125
|
HS-140
|
134,0 m
|
129,0 m
|
257,5 pkt
|
1.
|
—
|
6.
|
20 stycznia
|
2017
|
Sapporo
|
Miyanomori
|
K-90
|
HS-100
|
100,5 m
|
95,0 m
|
253,7 pkt
|
1.
|
—
|
7.
|
22 stycznia
|
2017
|
Sapporo
|
Ōkurayama
|
K-120
|
HS-134
|
131,5 m
|
123,5 m
|
222,9 pkt
|
3.
|
21,9 pkt
|
Andreas Wank
|
8.
|
11 lutego
|
2017
|
Brotterode
|
Inselbergschanze
|
K-105
|
HS-117
|
118,5 m
|
115,5 m
|
253,8 pkt
|
2.
|
0,7 pkt
|
Nejc Dežman
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Przypisy
|
1.
|
19 sierpnia
|
2017
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
127,0 m
|
130,5 m
|
279,9 pkt
|
—
|
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
6 lipca
|
2014
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
106,0 m
|
102,0 m
|
233,9 pkt
|
3.
|
11,1 pkt
|
Peter Prevc
|
2.
|
1 sierpnia
|
2014
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
126,0 m
|
123,5 m
|
261,6 pkt
|
3.
|
16,4 pkt
|
Cene Prevc
|
3.
|
16 sierpnia
|
2014
|
Kuopio
|
Puijo
|
K-120
|
HS-127
|
123,0 m
|
124,5 m
|
227,9 pkt
|
2.
|
9,7 pkt
|
Cene Prevc
|
4.
|
17 sierpnia
|
2014
|
Kuopio
|
Puijo
|
K-120
|
HS-127
|
130,0 m
|
123,0 m
|
243,3 pkt
|
2.
|
14,7 pkt
|
Cene Prevc
|
5.
|
20 września
|
2014
|
Stams
|
Brunnentalschanzen
|
K-105
|
HS-115
|
108,5 m
|
105,0 m
|
242,4 pkt
|
3.
|
19,4 pkt
|
Jakub Wolny
|
6.
|
7 lipca
|
2017
|
Kranj
|
Bauhenk
|
K-100
|
HS-109
|
103,0 m
|
111,5 m
|
282,8 pkt
|
2.
|
1,9 pkt
|
Klemens Murańka
|
7.
|
18 sierpnia
|
2017
|
Szczyrk
|
Skalite
|
K-95
|
HS-106
|
95,5 m
|
101,5 m
|
247,8 pkt
|
3.
|
3,0 pkt
|
Aleksander Zniszczoł
|
8.
|
19 sierpnia
|
2017
|
Wisła
|
im. Adama Małysza
|
K-120
|
HS-134
|
127,0 m
|
130,5 m
|
279,9 pkt
|
1.
|
—
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]
Lp.
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Lok.
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
15 lutego
|
2014
|
Brattleboro
|
Harris Hill
|
K-88
|
HS-98
|
96,5 m
|
95,5 m
|
261,5 pkt
|
1.
|
–
|
2.
|
16 lutego
|
2014
|
Brattleboro
|
Harris Hill
|
K-88
|
HS-98
|
100,5 m
|
92,0 m
|
264,5 pkt
|
1.
|
–
|
3.
|
11 grudnia
|
2015
|
Notodden
|
Tveitanbakken
|
K-90
|
HS-100
|
96,0 m
|
94,0 m
|
249,5 pkt
|
2.
|
3,5 pkt
|
Danny Queck
|
4.
|
14 stycznia
|
2018
|
Zakopane
|
Wielka Krokiew
|
K-125
|
HS-140
|
130,0 m
|
129,0 m
|
244,2 pkt
|
3.
|
18,8 pkt
|
Stefan Huber
|
Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]
- ↑ Miran Zupančič (Słowenia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-06-05]. (pol.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2004. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ 33rd World Cup Competition - Planica (SLO) - Flying Hill Individual - Start List Training & Qualification. data.fis-ski.com, 2012-03-20. [dostęp 2014-04-26].
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; World Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-23]. (ang.).
- ↑ a b ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ ZUPANCIC Miran - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-23]. (ang.).
- ↑ Alenka Teran Košir: Intervju, za katerega smo potrebovali posebno dovoljenje. siol.net, 2018-11-18. [dostęp 2018-12-27]. (słoweń.).
- ↑ a b c d e Adam Kwieciński: ZUPANCIC Miran. [dostęp 2022-11-21].
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2012/2013 - Cupstandings. fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2013/2014 - Cupstandings. fis-ski.com, 2014-03-15. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-21)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2014/2015 - Cupstandings. fis-ski.com, 2015-03-15. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2015/2016 - Cupstandings. fis-ski.com, 2016-03-13. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2016/2017 - Cupstandings. fis-ski.com, 2017-03-19. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping 2017/2018 - Cupstandings. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2013. fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2014. fis-ski.com, 2014-09-28. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-10-01. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-10-01. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
- ↑ Cup Standings FIS Cup 2005/2006. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-29)]. (ang.).
- ↑ Cup Standings FIS Cup 2006/2007. fis-ski.com, 2007-03-15. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
- ↑ Cup Standings FIS Cup 2007/2008. fis-ski.com, 2008-05-19. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ Cup Standings FIS Cup 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-09. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2009/2010 Cupstandings. fis-ski.com, 2010-03-07. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2010/2011 Cupstandings. fis-ski.com, 2011-03-10. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2011/2012 Cupstandings. fis-ski.com, 2012-03-18. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2013/2014 Cupstandings. fis-ski.com, 2014-02-28. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2015/2016 Cupstandings. fis-ski.com, 2016-03-12. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
- ↑ FIS Cup 2017/2018 Cupstandings. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).