Solax Studios
| Państwo | |
|---|---|
| Stan | |
| Siedziba | |
| Data założenia |
1910 |
| Data likwidacji |
1914 |
| Strona internetowa | |
Solax Studios – amerykańska wytwórnia filmowa założona przez Alice Guy-Blaché i jej męża Herberta Blaché, działająca w latach 1910–1914[1].
Studio powstało 7 września 1910 roku[1][2][a]. Początkowo działało w wynajmowanym studiu Gaumonta we Flushing w New Jersey[3]. Wyprodukowane tam filmy były dystrybuowane kanałami Gaumonta, dla którego Guy-Blaché pracowała wcześniej[5]. Reżyserka wybudowała dodatkowe budynki i lokacje, m.in. małe jezioro, saloon, hotel[2].
Pierwsze filmy wytwórni były reżyserowane przez Guy-Blaché osobiście, później zatrudniała także innych reżyserów. Od 1911 roku Solax wypuszczał serię filmów wojennych w reżyserii Wilberta Melville’a. Wojskowe doświadczenie Melville’a (byłego żołnierza wojny amerykańsko-hiszpańskiej) zapewniało filmom wiarygodność, a jego znajomości pozwoliły na współpracę z armią (m.in. na kręcenie w Fort Meyer w Wirginii)[6].
26 lipca 1911 roku Guy-Blaché wyjechała wraz z mężem do Europy, podróż miała częściowo charakter wypoczynkowy, a częściowo – biznesowy. Po ich powrocie w Solax Studios nastąpiła reorganizacja – zapowiedziano zatrudnienie nowego personelu (w tym nowego reżysera) i publikowanie dwóch filmów tygodniowo[7]. Filmy te dystrybuowane były przez Motion Picture Distributing and Sales Company[3].
W 1912 roku Guy-Blaché wybudowała własne studio zdjęciowe na Lemoyne Avenue w Fort Lee. Tym samym stała się pierwszą (i jak dotychczas jedyną) kobietą w historii, która posiadała własne studio zdjęciowe[2][5]. Pod budowę studia zdjęciowego zakupiono 12 działek, o łącznej wielkości ok. 1 akra. Wybudowany tam budynek mieścił m.in. przestronne przebieralnie, biura, studio zdjęciowe. Studio zaopatrzone było też w sprzęt, pozwalający na suszenie i wywoływanie ok. 6000 metrów taśmy filmowej dziennie. Otaczające budynek grunty starannie zaprojektowano, tak aby mogły reprezentować różnorodne lokacje; miało to służyć temu, aby najrzadziej pojawiała się potrzeba filmowania poza terenem studia[8].
W 1914 roku Herbert Blaché założył wytwórnię Blaché Features, która wchłonęła Solax Studios[3][1]. Wytwórnia działała dalej aż do 1917 roku. Wtedy to Herbert przeniósł się do Hollywood, a dzieci Blaché zachorowały. Wytwórnia borykała się też z trudnościami wynikającymi z pogłębiającej się centralizacji amerykańskiego przemysłu filmowego. W 1920 roku Guy-Blaché zbankrutowała[4].
Wybrane produkcje
[edytuj | edytuj kod]- A Chid's Sacrifice (reż. Alice Guy-Blaché, 1910)[4]
- Across the Mexican Line (reż. Alice Guy-Blaché lub Wilbert Melville, 1911)[2]
- Fra Diavolo (reż. Alice Guy-Blaché, 1912)[4]
- The Mascot of Troop C (reż. Wilbert Melville)
- An Enlisted Man's Honor (reż. Wilbert Melville)
- The Stampede (reż. Wilbert Melville)
- Greater Love Hath no Man (reż. Alice Guy-Blaché)[6]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Anthony Slide, The New Historical Dictionary of the American Film Industry, Routledge, 2014, s. 190, ISBN 978-1-135-92554-3 [dostęp 2017-10-05] (ang.).
- ↑ a b c d McMahan 2014 ↓, s. 110.
- ↑ a b c d Richard Abel, Solax, [w:] Richard Abel, Encyclopedia of Early Cinema, London: Routledge, 2005, loc. 23921, ISBN 0-415-23440-9.
- ↑ a b c d Dayna Oscherwitz, MaryEllen Higgins, The A to Z of French Cinema, Scarecrow Press, 2009, s. 200, ISBN 978-0-8108-7038-3 [dostęp 2017-10-05] (ang.).
- ↑ a b Alison McMahan, Guy Blaché, Alice, [w:] Richard Abel, Encyclopedia of Early Cinema, London: Routledge, 2005, loc. 12534, ISBN 0-415-23440-9.
- ↑ a b McMahan 2014 ↓, s. 111.
- ↑ McMahan 2014 ↓, s. 112.
- ↑ McMahan 2014 ↓, s. 113, 114.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alison McMahan, Alice Guy Blaché: Lost Visionary of the Cinema, Bloomsbury Publishing USA, 2014, ISBN 978-1-5013-0269-5 [dostęp 2017-10-05] (ang.).