Przejdź do zawartości

Seria GP3 – sezon 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Seria GP3 - sezon 2011)
Sezon 2011 Mistrzostw Serii GP3
Inauguracja

7 maja

Zakończenie

11 września

Liczba wyścigów

16

Mistrzowie
Kierowcy

Valtteri Bottas

Zespoły

Lotus ART

Poprzedni sezonNastępny sezon

Seria GP3 – sezon 2011 – jest drugim sezonem w historii serii. Rywalizacja została rozpoczęta 7 maja na tureckim Istanbul Park, natomiast zakończy się na włoskiej Monzie. Ubiegłoroczny mistrz serii Meksykanin Esteban Gutiérrez awansował do serii GP2. Żadnych zmian w przepisach i regulacjach technicznych nie przewidziano. Jedyną nowością jest inny dostawca ogumienia, którą w latach 2011–2013 będzie włoska firma Pirelli.

Francuska ekipa Lotus ART obroniła tytuł w klasyfikacji konstruktorów. Nowym mistrzem serii został Fin Valtteri Bottas.

Lista startowa

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowska ekipa ART Grand Prix w związku z zawarciem umowy z ekipą F1Lotus Team – będzie widnieć pod nazwą Lotus ART i korzystać z podobnych malowań[1][2]. Były kierowca F1 i GP2, Brazylijczyk Lucas Di Grassi wykupił mniejszościowe udziały w hiszpańskiej stajni Barwa Addax[3]. Brytyjczyk Luciano Bacheta w ostatniej chwili zastąpił w ekipie RSC Mücke Motorsport Austriaka Willa Steindla[4]. Rumun Doru Sechelariu nie był w stanie spełnić wymagań zespołu, dlatego też nie utrzymał posady we francuskim zespole Tech 1 Racing[5].

Zespół Nr Kierowca Rundy Samochód
Francja Lotus ART 1 Brazylia Pedro Nunes[6] 1-6 Dallara Renault 2.2
Nowa Zelandia Richie Stanaway[7] 7-8
2 Finlandia Valtteri Bottas[8] Wszystkie
3 Wielka Brytania James Calado[9] Wszystkie
Irlandia Status Grand Prix 4 Wielka Brytania Alexander Sims[10] Wszystkie
5 Portugalia António Félix da Costa[11] Wszystkie
6 Rosja Iwan Łukaszewicz[12] Wszystkie
Szwajcaria Jenzer Motorsport 7 Szwajcaria Nico Müller[13] Wszystkie
8 Rosja Maxim Zimin[14] Wszystkie
9 Włochy Vittorio Ghirelli[15] 1-6
Szwajcaria Alex Fontana[16] 7
Szwajcaria Christophe Hurni[17] 8
Wielka Brytania Marussia Manor Racing 10 Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs[18] Wszystkie
11 Indonezja Rio Haryanto[18] Wszystkie
12 Finlandia Matias Laine[18] Wszystkie
Wielka Brytania Carlin 14 Stany Zjednoczone Conor Daly[19] Wszystkie
15 Francja Tom Dillmann[20] 1
Kanada Daniel Morad[21] 2-4
Wielka Brytania Callum MacLeod[22] 5-6
16 Brazylia Leonardo Cordeiro[23] Wszystkie
Francja Tech 1 Racing 17 Finlandia Aaro Vainio[24] Wszystkie
18 Włochy Andrea Caldarelli[5] 1-2
Holandia Thomas Hylkema[25] 3-8
19 Węgry Tamás Pál Kiss[5] Wszystkie
Wielka Brytania ATECH CRS Grand Prix 20 Filipiny Marlon Stöckinger[26] Wszystkie
21 Wielka Brytania Nick Yelloly[27] Wszystkie
22 Szwajcaria Zoël Amberg[28] Wszystkie
Hiszpania Addax Team 23 Nowa Zelandia Dominic Storey[23] 1-2
Francja Tom Dillmann[29] 3-8
24 Kolumbia Gabriel Chaves[30] Wszystkie
25 Wielka Brytania Dean Smith[23] 1-7
Włochy Vittorio Ghirelli[31] 8
Nowa Zelandia MW Arden 26 Nowa Zelandia Mitch Evans[32] Wszystkie
27 Szwajcaria Simon Trummer[33] Wszystkie
28 Wielka Brytania Lewis Williamson[32] Wszystkie
Niemcy RSC Mücke Motorsport 29 Wielka Brytania Luciano Bacheta[4] 1-6
Włochy Daniel Mancinelli 7-8
30 Dania Michael Christensen[34] Wszystkie
31 Holandia Nigel Melker[35] Wszystkie

Kalendarz wyścigów

[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz serii GP3, podobnie jak w zeszłym sezonie, obejmuje wszystkie europejskie rundy F1, z wyjątkiem eliminacji na ulicznym torze Monte Carlo[36][37]. Zgodnie z kalendarzem Formuły 1, runda w Niemczech zostanie rozegrana na torze Nürburgring, z kolei wyścigi na torach w Hiszpanii i Turcji odbędą się w odwrotnej kolejności. W dniach 1 i 2 czerwca przeprowadzone zostaną również dodatkowe testy, na węgierskim torze Hungaroring[38].

Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie w Top 10 Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Impreza towarzysząca Wyniki
1 W1 7 maja Turcja Istanbul Park Francja Tom Dillmann[39] Włochy Andrea Caldarelli[40] Holandia Nigel Melker[40] Niemcy RSC Mücke Motorsport[40] Turcja GP Turcji wyniki
W2 8 maja Wielka Brytania Alexander Sims[41] Wielka Brytania Alexander Sims[41] Irlandia Status GP[41]
2 W1 21 maja Hiszpania Circuit de Catalunya Nowa Zelandia Mitch Evans[42] Finlandia Valtteri Bottas[43] Nowa Zelandia Mitch Evans[43] Australia MW Arden[43] Hiszpania GP Hiszpanii wyniki
W2 22 maja Włochy Andrea Caldarelli[44] Węgry Tamás Pál Kiss[44] Francja Tech 1 Racing[44]
3 W1 25 czerwca Hiszpania Valencia Street Circuit Wielka Brytania Lewis Williamson[45] Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs[46] Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs[46] Wielka Brytania Marussia Manor Racing[46] Unia Europejska GP Europy wyniki
W2 26 czerwca Wielka Brytania James Calado[47] Wielka Brytania James Calado[47] Francja Lotus ART[47]
4 W1 9 lipca Wielka Brytania Silverstone Circuit Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs[48] Wielka Brytania Alexander Sims[49] Szwajcaria Nico Müller[49] Szwajcaria Jenzer Motorsport[49] Wielka Brytania GP Wielkiej Brytanii wyniki
W2 10 lipca Wielka Brytania Dean Smith[50] Wielka Brytania Lewis Williamson[50] Australia MW Arden[50]
5 W1 23 lipca Niemcy Nürburgring Nowa Zelandia Mitch Evans[51] Wielka Brytania Lewis Williamson[52] Indonezja Rio Haryanto[52] Wielka Brytania Marussia Manor Racing[52] Niemcy GP Niemiec wyniki
W2 24 lipca Holandia Nigel Melker[53] Finlandia Valtteri Bottas[53] Francja Lotus ART[53]
6 W1 30 lipca Węgry Hungaroring Finlandia Valtteri Bottas[54] Dania Michael Christensen[55] Finlandia Valtteri Bottas[55] Francja Lotus ART[55] Węgry GP Węgier wyniki
W2 31 lipca Holandia Nigel Melker[56] Indonezja Rio Haryanto[56] Wielka Brytania Marussia Manor Racing[56]
7 W1 27 sierpnia Belgia Circuit de Spa-Francorchamps Wielka Brytania James Calado[57] Finlandia Valtteri Bottas[58] Finlandia Valtteri Bottas[58] Francja Lotus ART[58] Belgia GP Belgii wyniki
W2 28 sierpnia Wielka Brytania James Calado[59] Nowa Zelandia Richie Stanaway[59] Francja Lotus ART[59]
8 W1 10 września Włochy Autodromo Nazionale di Monza Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs[60] Indonezja Rio Haryanto[60] Finlandia Valtteri Bottas[60] Francja Lotus ART[60] Włochy GP Włoch wyniki
W2 11 września Wielka Brytania Callum MacLeod[61] Portugalia António Félix da Costa[61] Irlandia Status GP[61]

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacje szczegółowe

[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Kierowca TUR1
Turcja
TUR2
Turcja
ESP1
Hiszpania
ESP2
Hiszpania
VAL1
Hiszpania
VAL2
Hiszpania
GBR1
Wielka Brytania
GBR2
Wielka Brytania
DEU1
Niemcy
DEU2
Niemcy
HUN1
Węgry
HUN2
Węgry
BEL1
Belgia
BEL2
Belgia
ITA1
Włochy
ITA2
Włochy
Punkty
1 Finlandia Valtteri Bottas 4 8 10 7 7 3 15 12 3 1 1 2 1 19 1 17 62
2 Wielka Brytania James Calado 17 13 2 21 8 1 6 5 4 6 25 3 2 2 2 14 55
3 Holandia Nigel Melker 1 3 6 2 NU 19 NU 8 10 3 8 4 3 NU 9 NU 38
4 Szwajcaria Nico Müller 11 15 5 NU NU 14 1 11 15 7 4 5 7 3 4 3 36
5 Wielka Brytania Adrian Quaife-Hobbs 24 16 11 23 1 8 4 15 5 NU 3 10 4 NU NU 6 36
6 Wielka Brytania Alexander Sims 8 1 NU NU 6 2 2 3 12 2 DK 9 NU NU 21† NU 34
7 Indonezja Rio Haryanto 26 10 20 11 19 22† 10 4 1 10 9 1 12 9 3 2 31
8 Wielka Brytania Lewis Williamson NU 20 14 9 2 6 7 1 2 14 6 NU 9 NW 18 10 31
9 Nowa Zelandia Mitch Evans 6 7 1 5 3 4 9 NU 19 22 NU 24† 11 NU 8 NU 29
10 Włochy Andrea Caldarelli 2 5 4 4 20
11 Dania Michael Christensen 7 2 18 12 NU NU NU 13 26† 12 2 13 15 4 12 11 19
12 Wielka Brytania Dean Smith 9 6 7 3 5 11 8 2 24 NU 24 19 20 20 18
13 Portugalia António Félix da Costa 5 4 12 17 NU 20† 19 9 28 NU 11 6 NU 11 7 1 16
14 Francja Tom Dillmann 3 9 20 NU NU 25† 22 5 7 22 6 NU NU 9 15
15 Finlandia Aaro Vainio 15 NU 3 20 NU NU 11 18 7 13 5 7 13 NU 22† 8 12
16 Węgry Tamás Pál Kiss 16 18 8 1 16 13 NU 20 8 4 10 20 17 14 NU 12 11
17 Stany Zjednoczone Conor Daly 21 25 21 22 12 7 13 7 6 8 13 11 5 7 6 NU 10
18 Szwajcaria Simon Trummer 19 21 27 25† NU NU 12 10 9 16 16 12 19 5 5 4 9
19 Kolumbia Gabriel Chaves 10 12 13 6 4 5 NU 14 27† 17 23 NU 16 16 17 7 8
20 Nowa Zelandia Richie Stanaway 8 1 10 19 7
21 Wielka Brytania Nick Yelloly 13 11 25 18 9 12 3 6 16 9 21 NU NU 13 NU NU 7
22 Wielka Brytania Luciano Bacheta NU 19 22 16 18 10 5 19 25 25 17 NU 4
23 Wielka Brytania Callum MacLeod 29 21 26 18 NU NU 11 5 3
24 Szwajcaria Alex Fontana 14 6 1
25 Włochy Vittorio Ghirelli 25 NU 9 8 13 9 14 22 13 11 22 NU NU 18 0
26 Rosja Iwan Łukaszewicz 14 24 17 13 NU NU 18 24 11 18 28 23 10 8 NU NU 0
27 Rosja Maxim Zimin 23 17 NU 19 NU 21† DK NW 20 15 19 8 NU 15 NU 16 0
28 Szwajcaria Zoël Amberg 12 14 16 10 11 18 NU 16 21 20 15 16 NU 12 NU NU 0
29 Filipiny Marlon Stöckinger NU 23 26 NU 14 16 16 NU NU NW 12 17 NU 10 19 13 0
30 Brazylia Leonardo Cordeiro NU 22 23 15 10 17 17 23 17 19 20 15 21 18 13 NU 0
31 Finlandia Matias Laine 18 NU 19 24 17 NU NU NU 14 23 14 21 18 NU 20 NU 0
32 Brazylia Pedro Nunes 22 26† 15 26† NU 15 NU 17 23 NU 18 14 0
33 Kanada Daniel Morad 24 14 15 NU NW NW 0
34 Holandia Thomas Hylkema NU NU 20 21 18 24† 27 NU 22 21 14 NU 0
35 Włochy Daniel Mancinelli NU 17 15 15 0
36 Szwajcaria Christophe Hurni 16 20 0
37 Nowa Zelandia Dominic Storey 20 NU NU 27† 0
Poz. Kierowca ESP1
Hiszpania
ESP2
Hiszpania
TUR1
Turcja
TUR2
Turcja
VAL1
Hiszpania
VAL2
Hiszpania
GBR1
Wielka Brytania
GBR2
Wielka Brytania
DEU1
Niemcy
DEU2
Niemcy
HUN1
Węgry
HUN2
Węgry
BEL1
Belgia
BEL2
Belgia
ITA1
Włochy
ITA2
Włochy
Punkty

Konstruktorzy

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Konstruktor # ESP1
Hiszpania
ESP2
Hiszpania
TUR1
Turcja
TUR2
Turcja
VAL1
Hiszpania
VAL2
Hiszpania
GBR1
Wielka Brytania
GBR2
Wielka Brytania
DEU1
Niemcy
DEU2
Niemcy
HUN1
Węgry
HUN2
Węgry
BEL1
Belgia
BEL2
Belgia
ITA1
Włochy
ITA2
Włochy
Punkty
1 Francja Lotus ART 1 22 26† 15 26† NU 15 NU 17 23 NU 18 14 8 1 10 19 124
2 4 8 10 7 7 3 15 12 3 1 1 2 1 19 1 17
3 17 13 2 21 8 1 6 5 4 6 25 3 2 2 2 14
2 Australia MW Arden 26 6 7 1 5 3 4 9 NU 19 22 NU 24† 11 NU 8 NU 69
27 19 21 27 25† NU NU 12 10 9 16 16 12 19 5 5 4
28 NU 20 14 9 2 6 7 1 2 14 6 NU 9 NW 18 10
3 Wielka Brytania Manor Racing 10 24 16 11 23 1 8 4 15 5 NU 3 10 4 NU NU 6 67
11 26 10 20 11 19 22 10 4 1 10 9 1 12 9 3 2
12 18 NU 19 24 17 NU NU NU 14 23 14 21 18 NU 20 NU
4 Niemcy RSC Mücke Motorsport 29 NU 19 22 16 18 10 5 19 25 25 17 NU NU 17 15 15 61
30 7 2 18 12 NU NU NU 13 26† 12 2 13 15 4 12 11
9 1 3 6 2 NU 19 NU 8 10 3 8 4 3 NU 9 NU
6 Irlandia Status Grand Prix 4 8 1 NU NU 6 2 2 3 12 2 DK 9 NU NU 21† NU 50
5 5 4 12 17 NU 20† 19 9 28 NU 11 6 NU 11 7 1
6 14 24 17 13 NU NU 18 24 11 18 28 23 10 8 NU NU
6 Francja Tech 1 Racing 17 15 NU 3 20 NU NU 11 18 7 13 5 7 13 NU 22† 8 43
18 2 5 4 4 NU NU 20 21 18 24† 27 NU 22 21 14 NU
19 16 18 8 1 16 13 NU 20 8 4 10 20 17 14 NU 12
7 Szwajcaria Jenzer Motorsport 7 11 15 5 NU NU 14 1 11 15 7 4 5 7 3 4 3 37
8 23 17 NU 19 NU 21† DK NW 20 15 19 8 NU 15 NU 16
9 25 NU 9 8 13 9 14 22 13 11 22 NU 14 6 16 20
8 Hiszpania Barwa Addax 23 20 NU NU 27† 20 NU NU 25† 22 5 7 22 6 NU NU 9 33
24 10 12 13 6 4 5 NU 14 27† 17 23 NU 16 16 17 7
25 9 6 7 3 5 11 8 2 24 NU 24 19 20 20 NU 18
9 Wielka Brytania Carlin 14 21 25 21 22 12 7 13 7 6 8 13 11 5 7 6 NU 21
15 3 9 24 14 15 NU NW NW 29 21 26 18 18 NU NU 11
16 NU 22 23 15 10 17 17 23 17 19 20 15 21 18 13 NU
10 Wielka Brytania ATECH CRS Grand Prix 20 NU 23 26 NU 14 16 16 NU NU NW 12 17 NU 10 19 13 7
21 13 11 25 18 9 12 3 6 16 9 21 NU NU 13 NU NU
22 12 14 16 10 11 18 NU 16 21 20 15 16 NU 12 NU NU
Poz. Konstruktor # TUR1
Turcja
TUR2
Turcja
ESP1
Hiszpania
ESP2
Hiszpania
VAL1
Hiszpania
VAL2
Hiszpania
GBR1
Wielka Brytania
GBR2
Wielka Brytania
DEU1
Niemcy
DEU2
Niemcy
HUN1
Węgry
HUN2
Węgry
BEL1
Belgia
BEL2
Belgia
ITA1
Włochy
ITA2
Włochy
Punkty

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lotus nawiąże współpracę z ART Grand Prix w GP2 i GP3 w roku 2011.
  2. Lotus ART zaprezentowało nowe barwy w GP2 i GP3.
  3. Di Grassi wykupił mniejszościowe udziały w zespole GP3.
  4. a b Bacheta zamiast Steindla w RSC Mucke w GP3 w 2011.
  5. a b c Caldarelli i Pal Kiss kierowcami Tech 1 w GP3 w 2011.
  6. Pedro Nunes zostaje na kolejny sezon w GP3.
  7. Marek Roczniak: Zmiany w składach ekip GP3 przed rundą w Spa. Wyprzedź Mnie!, 14 kwietnia 2010.
  8. Bottas przechodzi do GP3 z zespołem ART.
  9. Calado dołączy w 2011 do zespołu ART w GP3.
  10. Sims kierowcą Statusa w GP3.
  11. Felix da Costa kierowcą Statusa w GP3 Series.
  12. Łukaszewicz nadal kierowcą Statusa w GP3.
  13. Muller zostaje w GP3 na sezon 2011 w zespole Jenzer.
  14. Szesnastoletni Maxim Zimin został kierowcą Jenzer w GP3.
  15. Ghirelli uzupełnił skład Jenzer w GP3 na sezon 2011.
  16. Alex Fontana Replaces Vittorio Ghirelli At Jenzer.
  17. Spojrzenie na listę startową przed rundą we Włoszech.
  18. a b c Manor ujawnił skład kierowców w GP3 na sezon 2011.
  19. Conor Daly przechodzi do GP3.
  20. Dillmann dołącza do składu zespołu Carlin w serii GP3.
  21. Spojrzenie na listę startową przed rundą w Turcji. [dostęp 2011-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)].
  22. Callum MacLeod dołącza do Carlin w GP3 za Daniela Morada.
  23. a b c Storey, Smith i Cordeiro uzupełnili stawkę GP3 na sezon 2011.
  24. Aaro Vainio awansuje do GP3 z zespołem Tech 1.
  25. Hylkema zastąpił Caldarellego w Tech 1 w GP3.
  26. Marlon Stockinger został kierowcą Atech CRS w GP3.
  27. Nick Yelloly kierowcą Atech CRS Grand Prix w sezonie 2011.
  28. Amberg zapewnił sobie posadę w Atech CRS w GP3.
  29. Tom Dillmann trova l'accordo con la Addax per completare la stagione.
  30. Chaves jednym z trzech kierowców zespołu Addax w GP3 w 2011.
  31. Smith Loses GP3 Seat For Season Finale, Replaced By Ghirelli.
  32. a b Evans i Williamson uzupełnili skład MW Arden w GP3 na sezon 2011.
  33. Trummer przechodzi z Jenzera do MW Arden w GP3.
  34. Christensen potwierdzony w RSC Mücke w GP3.
  35. Melker zostaje w RSC Mücke w GP3 na sezon 2011.
  36. Organizatorzy GP3 Series ogłosili kalendarz wyścigów na rok 2011.
  37. Wyprzedź Mnie! - F1, F2, Robert Kubica, sporty motorowe, wyścigi samochodowe.
  38. Dodatkowe testy GP3 Series w środku sezonu.
  39. Dillmann pokonał Simsa w walce o pole position w GP3.
  40. a b c Melker odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3.
  41. a b c Sims wygrał niedzielny wyścig GP3 w Turcji.
  42. Evans wygrał wyrównaną walkę o pole position w GP3.
  43. a b c Evans odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3.
  44. a b c Pal Kiss wygrywa w niedzielę w GP3 na torze Catalunya.
  45. Williamson zdobył pierwsze pole position w GP3.
  46. a b c Quaife-Hobbs odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3.
  47. a b c Calado odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3.
  48. Quaife-Hobbs wystartuje z pole position do domowego wyścigu GP3.
  49. a b c Muller zwycięzcą dziwacznego wyścigu GP3 na Silverstone.
  50. a b c Williamson odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3.
  51. Mitch Evans snatches pole.
  52. a b c Rio Haryanto wygrywa dramatyczny wyścig GP3 w Niemczech.
  53. a b c Bottas odniósł pierwsze zwycięstwo w GP3 w sprincie w Niemczech.
  54. Bottas na pole position, cały pierwszy rząd dla ART.
  55. a b c Bottas zamienia pole position na zwycięstwo w GP3.
  56. a b c Haryanto najszybszy w deszczowym wyścigu GP3.
  57. James Calado wystartuje z pole position w GP3.
  58. a b c Bottas dominował w wyścigu GP3 na Spa.
  59. a b c Richie Stanaway wygrywa drugi wyścig GP3 na Spa.
  60. a b c d Valtteri Bottas zwycięża w pierwszym wyścigu GP3 na torze Monza.
  61. a b c Da Costa wygrywa ekscytujący wyścig GP3.