Stefan Andrzejewski

Stefan Marian Andrzejewski
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	5 września 1899 ; Poznań
Data i miejsce śmierci	13 czerwca 1996 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	od 1917
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; powstanie wielkopolskie; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Stefan Marian Andrzejewski (ur. 5 września 1899 w Poznaniu, zm. 13 czerwca 1996 w Warszawie) – pułkownik Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski, inwalida wojenny^[1].

Życiorys

Ojcem był Stefan – Naczelny Sekretarz Sądu Okręgowego w Poznaniu, a matką – Maria z Bartorzów. W Poznaniu ukończył szkołę handlową. Działał w Towarzystwie Tomasza Zana. 1 czerwca 1917 został wcielony do armii pruskiej (20 pułk artylerii lekkiej w Poznaniu). Walczył we Flandrii. Ranny we Francji. Powstanie wielkopolskie zastało go na urlopie zdrowotnym. Już 27 grudnia 1918 włączył się do walk ulicznych w Poznaniu (współtworzył artylerię powstańczą). Służył pod dowództwem Kazimierza Nieżychowskiego. Uczestniczył w bitwie o Ławicę (5–6 stycznia 1919) i zdobyciu portu lotniczego. Brał udział w bitwach pod Szubinem, Kcynią, Paterkiem i Rynarzewem^[2].

W marcu 1919 udał się na pomoc walczącym o Lwów. Jesienią tego samego roku wrócił do Poznania, ale wraz z 1 pułkiem artylerii lekkiej skierowano go niebawem do Bydgoszczy. W maju 1920 ranny w wojnie z bolszewikami. Do 1926 służył w 15 pułku artylerii polowej, a potem w 7 pułku artylerii ciężkiej^[2].

29 stycznia 1932 został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 i 180. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych artylerii. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 15 pułku artylerii lekkiej^[3]. W 1934 był już przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy uzbrojenia i przydzielony w rezerwie do Kadry 8 Oddziału Służby Uzbrojenia. Pozostawał wtedy w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Gdynia^[4].

Pracował w Państwowym Banku Rolnym^[2].

W 1939 zmobilizowany. Walczył pod Kutnem. Wzięty do niewoli niemieckiej wkrótce z niej zbiegł i w czasie okupacji pracował w Banku Rolnym w Warszawie. Od 1946 do 1949 był delegatem do spraw UNRRY w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej (działał na Wybrzeżu). Od 1951 pracował w Urzędzie Rady Ministrów (dyrektor biura). Od 1962 do 1964 był przewodniczącym Krajowej Komisji Weteranów Powstania Wielkopolskiego przy Zarządzie Głównym ZBOWiD-u. W 1969 przeszedł na emeryturę i do śmierci mieszkał w Warszawie, będąc aktywnym członkiem warszawskiego środowiska powstańców wielkopolskich^[2]. W 1972 został mianowany kapitanem^[5]. Zmarł 13 czerwca 1996^[1]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C7-1-38)^[6].

Stefan Andrzejewski był żonaty z Ireną Anną ze Szpakowskich (1901–1985), z którą miał syna Mariana (ur. 1929)^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złotym Krzyżem Zasługi
Krzyż Walecznych
Wielkopolski Krzyż Powstańczy – 24 stycznia 1958^[5]
Order Sztandaru Pracy II klasy^[2]

Przypisy

↑ ^a ^b Tomasz Honkisz. Kronika : Zmarli. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (158), s. 341, 1996. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182. .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, ZygmuntZ. Bartkowiak, BogusławB. Polak (red.), AntoniA. Czubiński (red.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 25, ISBN 83-7177-014-6, OCLC 830313217 .
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932 roku, s. 112.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 194, 729.
↑ ^a ^b Lista odznaczonych WKP ↓.
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne „Gniazdo”. [dostęp 2020-07-14].

[p1-1] Tomasz Honkisz. Kronika : Zmarli. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (158), s. 341, 1996. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 0043-7182. .

[slow-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, ZygmuntZ. Bartkowiak, BogusławB. Polak (red.), AntoniA. Czubiński (red.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 25, ISBN 83-7177-014-6, OCLC 830313217 .

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_1_lutego_1932_roku,_s._112-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932 roku, s. 112.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934194,_729-4] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 194, 729.

[CITEREFLista_odznaczonych_WKP-5] Lista odznaczonych WKP ↓.

[6] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]