Przejdź do zawartości

Papirus 93

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 93 (GA)
Data powstania

V wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

(GA)

Zawartość

Ewangelia Jana 13 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Miejsce przechowywania

Narodowe Muzeum Archeologiczne we Florencji

Papirus 93 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na V wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.

Zachowały się tylko fragmenty Ewangelii Jana (13,15-17)[1].

Tekst fragmentu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tekst rękopisu opublikowany został przez Guido Bastianini w 1983 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 93[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na V wiek[1].

Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).

Obecnie przechowywany jest w Narodowym Muzeum Archeologicznym (PSI Inv. 108) we Florencji[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. Guido Bastianini, Trenta testi greci da Papiri letterari e documentari, a cura di M. Manfredi, no. 4 (Florence: 1983), pp. 10-11.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Guido Bastianini, Trenta testi greci da Papiri letterari e documentari, a cura di M. Manfredi, no. 4 (Florence: 1983), pp. 10–11.