Przejdź do zawartości

Przełączka pod Grzesiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełączka pod Grzesiem
Ilustracja
Widok z grani Ornaku
Państwo

 Polska
 Słowacja

Wysokość

1508 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Grześ, Czoło

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Grzesiem”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Grzesiem”
Ziemia49°14′19,3″N 19°46′21,0″E/49,238694 19,772500

Przełączka pod Grzesiem (1508 m) – niewielkie siodełko w grani opadającej z Grzesia do Bobrowieckiej Przełęczy w Tatrach Zachodnich. Granią tą biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Jej południowo-wschodnie stoki opadają do Doliny Chochołowskiej, północno-zachodnie do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej. W grani po północno-wschodniej stronie Przełęczy pod Grzesiem znajduje się niewielka czuba skalna zwana Czołem (1514 m)[1].

Dawniej rejon Przełączki pod Grzesiem i całe zbocze powyżej przełączki aż po szczyt Grzesia (tzw. Suchy Upłaz) były trawiaste, co zaznaczane jest jeszcze na mapach[2]. Trawiaste halizny to skutki kilkuwiekowego, silnie w Dolinie Chochołowskiej rozwiniętego pasterstwa. Halizny te wchodziły w skład Hali Chochołowskiej. Po zniesieniu pasterstwa trawiaste tereny stopniowo zarastają kosodrzewiną i lasem[3].

Przez przełączkę prowadzi szlak turystyczny od schroniska PTTK na Polanie Chochołowskiej na Grzesia. Dawniej było tutaj skrzyżowanie szlaków; dochodził jeszcze niebieski szlak z Bobrowieckiej Przełęczy. Został zamknięty w czerwcu 2008 r.[4]

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny żółty – schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej – Przełączka pod Grzesiem – Grześ. Czas przejścia: 1:45 h, ↓ 1:15 h

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  2. Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  3. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  4. Komunikat Tatrzańskiego Parku Narodowego [online] [dostęp 2008-06-16].