Przejdź do zawartości

Przełęcz Białego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Białego
Ilustracja
Państwo

 Polska

Wysokość

1310 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Mała Krokiew, Biała Czubka

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Białego”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Białego”
Ziemia49°15′45,7″N 19°57′50,8″E/49,262694 19,964111

Przełęcz Białego (1310 m) – przełęcz w polskich Tatrach Zachodnich pomiędzy Małą Krokwią (1365 m) w masywie Krokwi a Białą Czubką (1333 m), zaliczaną już do masywu Giewontu (tzw. Biały Grzbiet). Jest to najniższa przełęcz między Giewontem a Krokwią[1]. Dawna góralska nazwa tej przełęczy to Czerwone Brzeżki, przez turystów nazywana była także Przełęczą na Patykach, a na niektórych mapach dla odróżnienia od położonej po południowo-zachodniej stronie Białej Czubki Wyżniej Przełęczy Białego opisywana jest jako Niżnia Przełęcz Białego z wysokością ok. 1305 m[2]. Wschodnie stoki przełęczy opadają do Doliny Bystrej poniżej Kalatówek, z zachodnich do Doliny Białego opada Żleb pod Patyki. Porasta go las zwany Patykami[3].

Stoki wschodnie zwane Kalackim Upłazem poprzez dawną gospodarkę pasterską były silnie przetrzebione i mocno zerodowane, ale obecnie porasta je las świerkowy. Przez przełęcz prowadzi znakowany szlak turystyczny (Ścieżka nad Reglami), rejon przełęczy porośnięty jest jednak gęstym świerkowym lasem i pozbawiony widoków, dobre widoki roztaczają się natomiast z wyżej położonej Wyżniej Przełęczy Białego[1].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czarny – odcinek Ścieżki pod Reglami z Kalatówek do Doliny Strążyskiej.
  • czas przejścia z Kalatówek na przełęcz 30 min, ↓ 20 min
  • czas przejścia z Polany Strążyskiej na przełęcz 75 min, ↓ 65 min[4].
Przełęcz Białego i wschodnie ściany Giewontu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 83-7104-002-3.
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. Tatry Polskie. Mapa topograficzna 1:10 000, Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”, 1992.
  4. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.