Proton 2
| Inne nazwy |
N-4 1, S01466 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1965-087A |
| Państwo | |
| Zaangażowani |
Ministerstwo Budowy Maszyn ZSRR |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
189 km |
| Apogeum |
608 km |
| Okres obiegu |
92,5 min |
| Nachylenie |
63,5° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
2 listopada 1965 |
| Powrót do atmosfery |
6 lutego 1966 |
| Wymiary | |
| Kształt |
cylindryczny |
| Masa całkowita |
8300 kg[1] |
Proton 2 (ros. Протон) – radziecki satelita naukowy serii Proton, do badań w zakresie astronomii; drugi ładunek wyniesiony przez rakiety nośne rodziny Proton, w dwuczłonowym wariancie UR-500.
Budowa i działanie
[edytuj | edytuj kod]Z uwagi na swoją wielkość, statki Proton były często nazywane „stacjami kosmicznymi”, co szczególnie widać przy ich opisach na znaczkach pocztowych.
Statek miał kształt cylindryczny, z 4 rozkładanymi panelami ogniw słonecznych. Na jego elektronikę składało się ponad 4100 tranzystorów, ponad 4500 diod i około 9000 innych elementów półprzewodnikowych.
Statek był wyposażony w zestaw przyrządów do monitorowania promieni kosmicznych (do 100 TeV), pomiaru intensywności i rozkładu energii elektronów pochodzenia galaktycznego i promieniowania gamma (powyżej 50 MeV)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyclopedia Astronautica (ang.)
- Jonathan's Space Home Page (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)