Niña soñando
1. |
Ahizpak
03:20
|
|||
|
Kanpoan dago mundua
Bi neska jolasian
Batak du galdekizuna
besteak erantzuna
Txikienak gordetzen du
barnea kementsua
Dir-dir soinean izan du
beti argi-izpi bat a a a
Tzutzutzutzutzutzutzutzu
Argi-adina izango du iluntzero
Argi adina izango du iluntzero
Tzutzutzutzuztzuztzututzu
—--
Afuera está el mundo
Dos niñas juegan
Una guarda la pregunta
la otra la respuesta
La más pequeña tiene
el interior impetuoso
Brillante siempre en su regazo
sostiene un rayo de luz
Tzutzutzutzutzutzutzutzutzu
Tendrá suficiente luz cada vez que oscurezca
Tendrá suficiente luz cada vez que oscurezca
Tzutzutzutzutzutzutzutzutzutzu
|
||||
2. |
Su pelo
03:11
|
|||
|
Callaré
no podré hablar
Solo ver
su pelo, su pelo
Rogaré
que no haya final
Guarecerlo
entero, entero
Cuando me desvistes
no tengo frío
Cuando me desvistes
amor
Bere ilea
Isilduko naiz
ezin izango dut hitz egin
Bakarrik
bere ilea ikusiko dut
Eskatuko dut
bukaerarik ez dadila izan
Osorik estalpea emango diot
Biluzten nauzunean
ez daukat hotzik
Biluzten nauzunean
maitea
|
||||
3. |
Ez zinen
03:29
|
|||
|
Irria ahoan
korrika beroan
udaren partean
beti zaitut gogoan
Neguko ilunak
alde batera uztean
ahaztutzen ditut
egindako kalteak
Eta banekien ez zinela
Egingo nuen bakarrik bidea
Zuhurra izanda
ez zinen hain alaia
Gainean oraindik dut
zorrotz zure itzala
Ehundaka alditan
esango duzu maitia
azken sasoietan
txarra duzula zortia
Eta banekien ez zinela
Egingo nuen bakarrik bidea
Tristuraz esango
dut orain datorrena
beti kezkatzen bainau
izateak zuzena
Alderatzen ditut
oraina ta oroipena
ta niri eman zenidan
zenuen ederrena
Niri eman zenidan
zenuen ederrena
Eta banekien ez zinela
Egingo nuen bakarrik bidea
_____
La sonrisa en la boca,
corriendo sin parar
te recuerdo siempre
en verano
Al dejar atrás
el oscuro invierno
olvido
los daños causados
Y sabía que no estabas
Haría sola mi camino
Siendo precisa
no eras tan alegre
Sobre mí aún cae
dura, tu sombra
Cientos de veces
dirás, mi amor
que en los últimos tiempos
es mala tu suerte
Y sabía que no estabas
Haría sola mi camino
Diré con tristeza
lo que ahora viene
porque siempre me preocupa
ser correcta
Comparo el presente y el recuerdo
y me diste a mí
de ti lo más bello
y me diste a mí
de ti lo más bello
Y sabía que no estabas
Haría sola mi camino
|
||||
4. |
Harrapatu ninduen
04:31
|
|||
|
Aintzinako irudi geldien
seriotasuna zeukan,
baina haren gorputzari zerion
dardara bat
Harrapatu ninduen,
edo nola esan
Begietan ikusi nion,
hara hor,
bihotza
Hara hor,
bihotza
Izango naiz zure izarra,
gauetan hotzenean
Zuritasun berezi batez dir,
laztana, ohian
Laztana, oihan
—--------
Tenía la seriedad
de las imágenes quietas y antiguas,
pero su cuerpo
sostenía un temblor
Me atrapó,
o cómo decirlo
En sus ojos vi,
he ahí,
su corazón
He ahí,
su corazón
Seré tu estrella,
en la más fría de las noches
Brillando con una blancura especial,
cariño, en tu cama
Cariño, en tu cama
|
||||
5. |
||||
|
Han
eremu gartsuan
elkartuko gara
jakinminez
Ta
agian orduan
hurbilduko gara
maitasunez
Zenbat
garai joango dira
elkarri begira
zeren zai?
Noizbait
ahaztuko al zait
elkarri begira
ginela?
Hain
ederra zen iaz
amesten nuena
iluntzero
Bai
txikia zen, tira
benetan zinena
horrezkero
Zenbat
garai joango dira
elkarri begira
zeren zai?
Noizbait
ahaztuko al zait
elkarri begira
ginela?
—---
Allí
en terreno llameante
nos encontraremos
con curiosidad
Y
quizás entonces
nos acercaremos
con amor
¿Cuántos tiempos se irán
mirándonos el uno al otro?
¿Esperando qué?
¿Alguna vez olvidaré
cómo nos mirábamos?
Era
tan bello
lo que soñaba ayer
al anochecer
Sí
era pequeño
lo que eras de verdad
para entonces
¿Cuántos tiempos se irán
mirándonos el uno al otro?
¿Esperando qué?
¿Alguna vez olvidaré
cómo nos mirábamos?
|
||||
6. |
||||
|
Una mañana nació
con el alma llena
Observó el mundo y
quiso ir más allá
Cuántas veces soñó con cruzar la puerta
En lo alto de un nube poder volar
“¿Habré de conocer
aguardar despierta
un bello camino frente a mí?
¿Cómo será mirar
a alguien tan de cerca
hasta dentro
su cuerpo en mí?
Y…
¿Cuándo cantaré
a un mundo feliz?
¿Cuándo llegará
mi amor?”
En los otros buscó
alguna certeza
pero a nadie le parecía
interesar
La niña soñaba
con la pureza
¿Quién más la podría así imaginar?
“¿Habré de conocer,
aguardar despierta,
un bello camino frente a mí?
¿Cómo será mirar
a alguien tan de cerca,
hasta dentro
su cuerpo en mí?
Y…
¿Cuándo cantaré
a un mundo feliz?
¿Cuándo llegará
mi amor?”
Neskatila bat amesten
Goiz batean jaio zen
arima beteaz
Mundua ikusi
eta urrutiago joan nahi izan zuen
Zenbat aldiz amestu zuen
atea zeharkatzearekin
Hodei batean, goran, hegan egitearekin
“Ezagutuko dut
bide eder bat nire parean?
Esna itxarongo diot?
Nola izango ote da
norbaiti hain gertu begiratzea?
Barruraino bere gorputza niregan izatea?
Noiz abestuko diot
mundu zriontsu bati?
Noiz iritsiko da
nire amodioa?”
Besteengan ziurtasunak
bilatu zituen
baina inori ez
zirudien interesatzen zitzaionik
Neskatilak purutasunarekin amesten zuen
Nork gehiagok imajinatuko zuen horrela?
“Ezagutuko dut
bide eder bat nire parean?
Esna itxarongo diot?
Nola izango ote da
norbaiti hain gertu begiratzea?
Barruraino bere gorputza niregan izatea?
Noiz abestuko diot
mundu zriontsu bati?
Noiz iritsiko da
nire amodioa?”
|
||||
7. |
Izar baten begitazioa
02:27
|
|||
|
Iluntzean zuhaitzen artean
irudi bat, distiratsuena
Isil-isilik buelta eman eta
aldatu zen nik begiratzean
Aldatu zen nik begiratzean
Hasieran zirudien ederra
belarretan ikusten nuenak
Hurbiltzen hasi orduko, ordea
argitu nuen nire okerra
Argitu nuen nire okerra
Ai ai izar maitea
Ez zara inoiz izango nerea
Igarri zaitut lur berdean
baina gerturatu naizenean
A ze sorpresa hartu dut ohartzean
islada zinela urmaelean
Islada zinela urmaelean
—-
Al anochecer, entre árboles
una imagen, la más resplandeciente
En silencio me dí la vuelta
y cambió al mirarla
Y cambió al mirarla
Al principio parecía bello
lo que veía en la hierba
En cambio, nada más acercarme
pude aclarar mi error
Pude aclarar mi error
¡Ay, ay querida estrella!
Nunca serás mía
Te he sentido en el suelo verde
pero cuando me he acercado
Qué sorpresa al darme cuenta
que eras un reflejo en el lago
Que eras un reflejo en el lago
|
||||
plan b records Madrid, Spain
La amalgama de sonidos y referencias es
una muestra paradigmática de la ausencia de fronteras que es
ya una nueva
realidad. Conexiones infinitas entre el pasado y
el presente-futuro.
The amalgam of sounds and references is
a paradigmatic example of the absence of borders that is
already a new reality. Infinite connections between the past and
the present-future.
... more
If you like Adoretua, you may also like: