Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Litwa. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Litwa. Pokaż wszystkie posty

Wilno - część druga


Zapraszam Was po raz drugi do litewskiej stolicy, Wilna. O tym mieście pisałam we wcześniejszej notce, jednak nie udało mi się wtedy pokazać wszystkich  wspaniałości, jakie oferuje nam to, niegdyś polskie miasto. Na pewno większości z nas kojarzy się ono z wielkim pisarzem, Adamem Mickiewiczom, którego ślady są tam widoczne.  Na Starym Mieście znajduje się muzeum wieszcza, gdzie gromadzony jest i badany materiał związany z jego życiem, a także z działalnością. Pełni on rolę salonu Wilna promującego polską literaturę i kulturę. Natomiast w dziedzińcu muzealnym organizuje się koncerty poświęcone osobom szczególnie ważnym dla literatury polskiej.

W Wilnie znajduje się mnóstwo kościołów, które zostały już większości odrestaurowane i zachwycają nas swoim pięknem. 

Bardzo spodobał mi się Kościół świętego Piotra i Pawła, zwany często perłą baroku, ponieważ wewnątrz znajduje się ponad dwa tysiące niepowtarzających się figur, rzeźb, płaskorzeźb o różnej tematyce ( owoce, rośliny, kwiaty, anioły, postacie świętych , motywy wojenne itp.).Wszystkie one zostały wykonane ze stiuku, a jako spoiwa używano białek z jajek. Barok w tym kościele jest zupełnie innym barokiem niż ten, który spotyka się w Polsce, gdyż nie ma tam ozdób ze złota, a figury są białe, dlatego nazywa się go często " surowym barokiem ". Został on wybudowany w końcu czternastego wieku.

  Jednym z symboli rozpoznawalnych Wilno jest  Pomnik Trzech Krzyży, są to monumentalne białe krzyże znajdujące się na Górze Trzykrzyskiej.  Na temat pojawienia się pierwszych krzyży jest wiele legend, jedna z nich głosi, że zostali tu zamordowani w sposób okrutny franciszkanie. Przybyli oni do Wilna jeszcze w czasach pogańskich, a poganie zbuntowali się przeciwko nim, pojmali ich na tym wzgórzu, przywiązali do drewnianych krzyży i zrzucili do rzeki Wilenki. Na pamiątkę tego okrutnego czynu mieszkańcy Wilna postawili trzy drewniane krzyże, które z czasem uległy zniszczeniu.
Pierwsze żelbetowe krzyże zostały ustawione na wzgórzu w 1916 roku, a w 1951 roku zostały wysadzone w powietrze. Nowe, odwzorowane na dawnych, ponownie stanęły w 1989 roku.

   Wchodząc na wzgórze zobaczymy letnią estradę koncertową , gdzie odbywają się co trzy lata Festiwale Litewskiej Pieśni i Tańca.
Panorama Wilna z Góry Trzykrzyskiej

  Na uwagę zasługuje, także Ratusz Wileński zbudowany w końcu osiemnastego wieku. Przez pewien okres pełnił funkcje teatru. To tu odbyła się premiera opery Moniuszki Halka.
Obecnie Ratusz Wileński pełni funkcje reprezentacyjne, odbywają się tam liczne wystawy oraz różne imprezy kulturalne.

Na Placu Ratuszowym znajduje się Katedra Wileńska. Na zewnątrz zdobiona jest licznymi posągami. Po obu stronach drzwi wejściowych są posągi czterech ewangelistów. Katedra wsparta jest na sześciu ogromnych kolumnach. Na szczycie budowli umieszczono trzy duże posągi: św. Heleny z krzyżem, św. Kazimierza i św. Stanisława.


 Bogate jest wnętrze katedry. Najokazalsza i najpiękniejsza jest barokowa kaplica św. Kazimierza, wzorowana na kaplicy zygmuntowskiej na Wawelu. Wnętrze kaplicy wykonane jest z trzech rodzajach marmuru. Tu spoczywają relikwie św. Kazimierza- patrona Litwy.






Wilno ma mnóstwo zbytków, godnych zobaczenia.



Wyjeżdżając z Litwy należy kupić wspaniałego sękacza, którym będziemy rozkoszować podniebienie, przy filiżance kawy, oglądając fotografie z wycieczki.


Wilno - Matka Boska Ostrobramska i cmentarz na Rosie



Witajcie kochani.
Dzisiaj zapraszam Was do trzeciego litewskiego miasta - Wilna. Będę pisała o nim w dwóch postach.
Jest to stolica Litwy. Nazwa miasta pochodzi od dwóch rzek :Wilii i małej rzeczki Wilenki, płynącej przez Stare Miasto. Wilno położone jest na siedmiu wzgórzach polodowcowych, tak jak Rzym, dlatego często jest zwane Rzymem wschodu.  Serce miasta znajduje się przy ujściu Wilenki do Wilii i właśnie  w tym miejscu powstało państwo litewskie.
Historia nie obeszła się łaskawie z Wilnem, ponieważ wiele razy było rabowane, niszczone i palone przez najeźdźców. Mimo to odradzało się i stawało się coraz ładniejsze.
W mieście znajduje się największa w  Europie Wschodniej i Środkowej,  pod względem powierzchni Starówka, na której  trzeba zobaczyć Ostrą Bramę.

OSTRA BRAMA

     W XVI wieku Wilno zostaje otoczone murem obronnym, w którym powstało pięć bram prowadzących do miasta i jedną z bram była Ostra Brama. Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od dzielnicy znajdującej za bramą - Ostry Kąt.
  Od wieków mieszkańcy katolickich miast często na bramach prowadzących do miasta wieszali cudowne obrazy, które miały chronić mieszkańców od plag, najazdów i chorób. Zgodnie z tą tradycją obraz ostrobramski zostaje zawieszony na gołej ścianie po wewnętrznej stronie , w niszy.           Następnie wybudowano drewnianą kaplicę, która spłonęła, ale obraz uratowano.  Aktualny wygląd kaplicy murowanej pochodzi z XIX wieku.
W środku ściany kaplicy wyłożone są wotami. Niestety nikt nie wie dokładnie ile ich jest, może nawet 1200. Wota mają kształt kwadratowej tabliczki z podziękowaniami w języku polskim, często przedstawiają różne części ciała np. ręce, nogi, oczy itd.
Wiele bardzo ciekawych i pięknych wot znajduje się w skarbcu kaplicy, niestety nie byłam w nim.

Obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej  prawdopodobnie został namalowany w 20-tych latach XVII wieku na 8 deskach dębowych, techniką tempra na zaprawie kredowo-klejowej. W XVII - XVIII wieku obraz przemalowano farbami olejnymi, ale twarzy MBO nie tknięto. W osiemnastym wieku obraz przyozdobiono srebrno-pozłacaną suknią w kwiaty. Głowę zdobią dwie korony, dolna jest miedziano -złota, a górna wykonana jest z pozłacanego srebra i ozdobiona kamieniami. Jego rozmiary to 163 x 200 cm.

Charakterystyczna cechą obrazu MBO jest to, że Matka jest namalowana bez Jezuska.                       Ręce ma skrzyżowane na piersiach, jakby wszystkich wiernych i modlących się chciała przygarnąć do swojego serca.
Obraz nigdy nie jest zasłaniany.

CMENTARZ NA ROSSIE



Jest jednym z najstarszych cmentarzy w Wilnie.  Jego nazwa pochodzi od właściciela gruntu, który został nabyty przez burmistrza miasta .
Cmentarz składa się z kilku oddzielnych części : Stara i Nowa Rossa oraz część wojskowa, na której spoczywa w srebrnej urnie, przykrytej granitową płytą serce Józefa Piłsudskiego oraz jego matka.   Po obu stronach grobu Marszałka  spoczywają polscy żołnierze, którzy w latach 1919  -1920 polegli w walce o Wilno, a w pierwszych rzędach od wejścia pochowani są Akowcy polegli  w 1944 roku.

Rossa jest jak wielka księga historii miasta, w której zapisane są nazwiska najwybitniejszych postaci związanych z Wilnem, min. brat Piłsudskiego Adam, siostrzenica, pierwsza żona Marszałka, Ludwik Kondratowicz, hrabia Eustachy Tyszkiewicz - archeolog, historyk i założyciel muzeum starożytności w Wilnie, ojciec i ojczym Juliusza Słowackiego, Joachim Lelewel i wielu innych sławnych .

Symbolem tego cmentarza jest najpiękniejszy pomnik, przepiękny Anioł zwany  Zwiastunem Śmierci, ponieważ na rękach ma kajdany, które symbolizują "ziemską niewolę", a więc przerywa tą niewolę i unosi się ku niebu . Pochowana jest tu 26 letnia Iza Slmonowiczówna, zapowiadająca się wybitną poetką.

Cmentarz na Rossie został oficjalnie zamknięty w 1965 roku.
Aby ocalić wileńską Rossę organizowane są różne kwesty m.in na Powązkach i w innych miastach Polski, do akcji włączyli się polscy harcerze na Litwie oraz wileńscy przewodnicy.

Szablon dla Bloggera stworzony przez Blokotka