De zomer is haast
over het hoogtepunt heen. Onontkoombaar merk je soms al dat de herfst
er in de verte aan gaat komen.
De geur, het vocht,
spinnen, wat vallend blad; ik wil er nog niet echt aan.
Het lijkt erop dat
de nazomerplanten dit jaar wat vroeger in bloei zijn gekomen dan in
andere jaren. Het zal te maken hebben met de warme junimaand en de
onbestendige weersituatie daarna.
In de tuin is het
mooi met de royale bloei van de planten van de late zomer.
Aan de westkant van
het huis – zie hierboven - zie je een mix van witachtige tinten:
(van links naar rechts) het gewone, wilde koninginnekruid
(Eupatorium), de lichtroze, overblijvende Fuchsia magellanica var.
Molinae, de torentjes van Veronicastrum virginicum “lavendelturm”
en weer een grote groep koninginnekruid, op de voorgrond het
vedergras (Stipa tenuissima).
Vooral het koninginnekruid en de Veronicastrum zijn insectenmagneten: bijen, (zweefvliegen), vlinders.
Aan de rand van de
poel aan de westkant staat een mix van rode Polygonum amplexicaulis
en grote kattenstaart (Lythrum salicaria).
De poel is voor een deel
in bezit genomen door de watermunt (Mentha aquatica), ook een
bijentrekker én een waterzuiveraar. De bolvormige bloei met lila
bloemetjes gaat door tot in oktober.
Aan de noordkant van
het huis (foto hierboven) zijn links vooraan ook lichtgekleurde
Polygonums te zien, pluizige pimpernellen, scharnierplanten
(Physostegia) vóór wit koninginnekruid en links op de achtergrond
een groep bloeiende pluimpapaver ( Macleaya’s).
Alle soorten
pimpernellen (Sanguisorba) zijn interessant. Voor ieders wens is er
wel een interessante soort qua vorm, kleur en bloeitijd.
De soort hierboven is op dit moment hier heel mooi, maar teveel buien doet hem er op de overzichtsfoto wat verregend uitzien.
Tenslotte de
zuidkant van het huis. Op de voorgrond uitgebloeide kaardenbol,
palmkool, oost-indische kers en erachter de werkelijk imponerend
grote aardpeer of topinamboer (Helianthus tuberosus), die bloeit ter
hoogte van de dakgoot. Ik heb ze nog nooit zo hoog gehad, en dat op
de schrale grond op die plek.
De palmkool ziet er
nog redelijk gaaf uit, de rupsen van het koolwitje hebben een andere schransplek gekozen, maar ik haal dagelijks dikke naaktslakken ervan af. De
slakken hebben overigens een paar jongere exemplaren palmkool in mijn met
kopertape beschermde bakken stevig aangepakt :-((
Nota bene: kopertape
weert niet alle slakken! Maar het is dan ook een extreem productief
slakkenjaar.