Prita
Një pritë është një taktikë ushtarake e krijuar prej kohësh, në të cilën një luftëtar përdor avantazhin e fshehjes ose elementin e befasisë për të sulmuar luftëtarët e armikut që nuk dyshojnë nga pozicionet e fshehura, si p.sh. midis gërmadhave të dendura ose pas majave të maleve. Pritat janë përdorur vazhdimisht gjatë historisë, nga lufta e lashtë deri në atë moderne. Në shekullin e 20-të, një pritë mund të përfshijë mijëra ushtarë në një shkallë të gjerë, si për shembull mbi një pikë mbytjeje si një kalim malor, ose një bandë e vogël e parregullt ose grup kryengritës që sulmon një patrullë të rregullt të forcave të armatosura. Teorikisht, një ushtar i vetëm i armatosur mirë dhe i fshehur mund t'u bënte pritë trupave të tjera në një sulm të befasishëm. Ndonjëherë një pritë mund të përfshijë përdorimin ekskluziv ose të kombinuar të mjeteve shpërthyese të improvizuara, të cilat lejojnë sulmuesit të godasin autokolonat ose patrullat e armikut duke minimizuar rrezikun për t'u ekspozuar ndaj zjarrit.