W dniach od 24 czerwca do 1 lipca byłam na parafialnej pielgrzymce do Medugorje. Organizatorem było Biuro turystyczno-pielgrzymkowe Misja Travel z Poznania. Pielgrzymka dostarczyłą bardzo wiele silnych i niezapomnianych wrażeń, przyniosła nowe znajomości i oczywiście pożytek duchowy.
Oprócz Medugorje byliśmy też nad wodospadami Kravica, w Mostarze, w Sarajewie, nad rzeką w miejscowości Blagaj i nad Adriatykiem w Chorwacji w miejscowości Gradac.
O tym wszystkim w kolejnych postach a dziś uwagę skupię na Medugorje.
Dziś Medugorje nie przypomina wioski, ale raczej miasteczko, gdzie wzdłuż ulic ciągną się jak okiem sięgnąć sklepiki z dewocjonaliami i punkty gastronomiczne.
W trakcie naszego pobytu byliśmy na górze Kriżevac i na Podbro. Na tej pierwszej znajduje się Droga Krzyżowa, na drugiej Różaniec. Uczestniczyliśmy też w nabożeństwach i Mszach św. Na placu za kościołem. Pielgrzymi gromadzą się bowiem na placu, gdyż kościół nie pomieściłby takiej masy ludzi, która tam przybywa. Na placu rozstawiono ławki na około 5000 miejsc a ludzie stoją jeszcze za ławkami.
Moje wrażenie z Medugorje? Atmosfera głębokiego pokoju i otulenia niebem, niesamowity klimat sprzyjający modlitwie, Pięknie.
Podzielę się teraz podstawowymi informacjami o Medugorje, które zawiera ulotka informacyjna.
Parafia Medugorje znajduje się w Hercegowinie, 25 km od Mostaru. Medugorje (nazwa pochodzenia słowiańskiego oznaczająca teren pomiędzy dwoma wzgórzami) wraz z wioskami Bijakovici, Vionica, Miletina i Surmaci, tworzy parafię rzymsko-katolicką, w której obecnie mieszka ok. 5000 mieszkańców. Troskę duszpasterską sprawują tam księża z franciszkańskiej prowincji Hercegowina pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP.
 |
Figura Zmartwychwstałego i Ukrzyżowanego W Medugorje
|
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| Kamienie |
 |
| Na Drodze Krzyżowej |
 |
| Droga Krzyżowa |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| Stacja Drogi Krzyżowej |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| W drodze na Kriżevac |
 |
| Stacja Drogi Krzyżowej |
 |
| Głaz upamiętniający zmarłego w tym miejscu kapłana z Medjugorje |
 |
| Droga Krzyżowa |
 |
| Blisko szczytu |
 |
| Szczyt Kriżevac |
 |
| Krzyż na szczycie Kriżevac |
 |
| Szczyt Kriżevac |
 |
| Na szczycie Kriżevac |
 |
| Krzyż na szczycie Kriżevac |
 |
| Na szczycie |
 |
| Stacja Drogi Krzyżowej |
Cały teren zamieszkiwany jest przez Chorwatów, którzy przyjęli chrześcijaństwo przed trzynastoma wiekami. Wioska po raz pierwszy wspomniana jest w źródłach historycznych w 1599 roku. Obecna parafia założona została w 1892 roku i jest poświęcona św. Jakubowi, apostołowi, patronowi pielgrzymów.
Do 24 czerwca 1981 roku Medugorje żyło podobnie jak i pozostałe wioski na tym terenie: ludzie pracowali na roli, produkowali wino i uprawiali warzywa, aby zapewnić skromny byt własnym rodzinom. Z powodu złych warunków socjalnych wielu ludzi w poszukiwaniu pracy wyjeżdżało z kraju: za ocean, do krajów Europy Zachodniej, do miast Bośni i Hercegowiny, do Chorwacji.
W 1981 roku, kiedy rozpoczęły się objawienia Matki Bożej, życie parafii zmieniło się. Matka Boża oprócz sześciorga wizjonerów wybrała całą parafię i pielgrzymów na swoich współpracowników. Szczególnie było to widoczne to w orędziu, w którym powiedziała: "Wybrałam tę parafię w szczególny sposób i pragnę ją prowadzić" ( 1 marca 1984).
Następnego dnia 25 czerca 1981 roku w tym samym czasie czworo z nich, Ivanka Ivankovic, Mirjana Dragicevic, Vicka Ivankovic i Ivan Dragicevic, odczuło, że coś mocno ich przyciąga w kierunkumiejsca, gdzie dzień wcześniej widzieli Tę, którą rozpoznali jako Matkę Bożą. Przyłączyli się do nich Marija Pavlovic i Jakov Colo. Grupa medjugorskich wizjonerów została uformowana. Z Matką Bożą modlili się i rozmawiali. Dlatego też 25 czerwca obchodzona jest rocznica objawień. Wedla świadectwa wizjonerów od tego dnia mieli codziennie objawienia, razem lub osobno, gdziekolwiek się znajdowali. Milka Pavlović i Ivan Ivanković nigdy więcej nie widzieli już Matki Bożej.
 |
| Przed kościołem św. Jakuba w Medugorje |
Trzeciego dnia objawień26 czerwca 1981 roku Matka Boża wezwała do pokoju słowami: " POkój, pokój, pokój - i tylko pokój! Pokój musi zapanować pomiędzy Bogiem i człowiekiem, ale i pomiędzy ludźmi!"
Ludzie zainteresowni objawieniami i wezwaniem Matki Bożej najpierw z parafii a potem z innych miejscowości oraz świata zaczęli się gromadzić najpierw na wzgórzu a potem w kościele.
Zaraz po rozpoczęciu się objawień zaczęło się prześladowanie wizjonerów, ich rodziców, rodzin, parafian, tutejszych księży a nawet pielgrzymów. Wizjonerzy byli zabierani na przesłuchania policyjne i badania psychiatryczne, ale zawsze potwierdzano, że są zdrowi..
Ówczesny proboszcz medjugorski o. Jozo Zovko OFM pięćdziesiąt dni po pierwszym objawieniu został pojmany i choć niewinny - skazany przez sąd komunistyczny na 3,5 roku więzienia.
Dzięki objawieniom Matki Bożej w Medugorje ze zwykłej wiejskiej parafii przemieniło się w miejsce, gdzie gromadzą się tłumy pielgrzymów z całego świata ( w pierwszych 20 latach ponad 20 milionów) i przez to w jedno z największych światowych centrów modlitwy porównywalnych z Lourdes, Fatimą i Guadalupe. Niezliczone świadectwa pielgrzymów mówią o tym, że właśnie w tym miejscu odnaleźli wiarę i pokój.
Po jednogłośnym świadectwie wizjonerów Matka Boża daje im orędzia, aby przekazali je parafii i światu są to : POKÓJ, WIARA I NAWRÓCENIE, MODLITWA I POST. Przede wszystkim sami parafianie i pielgrzymi mają stać się świadkami Jej objawień i orędzi, aby później, wraz z wizjonerami mogli przyłączyć się do realizowania planu nawrócenia świata i pojednania z Bogiem.
Pod koniec 1982 roku Matka Boża posługując się mową wewnętrzną zwróciła się do dwóch dziesięcioletnich dziewczynek Jeleny i Marjany Vasilj i od 1983 roku do 1987 r. przez ich grupę modlitewną przekazywała wskazówki ruchowi modlitewnemu, który powstał na początku objawień.