Η Αχτίδα ανοίγει την πορτούλα !

 Αναρωτιέμαι πως βρίσκω το θάρρος να την ανοίξω. Ομολογώ πως άπειρες φορές το δέκτυλο μου μπήκε στο πειρρασμό να πατήσω το κουμπί και να μπω στο μπλοκόσπιτο μα η σκέψη πως η ΑΧΤΙΔΑ δεν είναι εκείνη πλέον που το πρωτοάνοιξε με σταματάει και απλά αθέατη ρίχνω με ζήλια ματιές σε όσα εγκατέλειψα από εσάς. Είμαι το θαύμα των νευρολόγων ως προς την κατάσταση των χεριών όμως το πλήρωσα με την αστάθεια, την αδυναμία μου να κινηθώ έξω χωρίς βοήθεια και την δυσκολία μου να εκφράσω νοήματα γιατί μπερδεύω λέξεις και συνειρμό τους. Όμως θα ήταν ντροπή μου να μη πω ευχαριστώ για την δυνατότητα να προσπαθώ.. να κάνω τα αδύνατα δυνατά .. να δίνω στον εαυτό μου την ευχαρίστηση πως είμαι ακόμα χρήσιμη για κάποια πράγματα. Χθες έσπασα ένα πιάτο από το σερβίτσιο μου.. προχθές έπεσε από τα χέρια μου το ποτήρι με το γάλα.. να πάρει η ευχή δεν καταλαβαίνω μερικές φορές ανοίγουν τα δάκτυλα μου από το αντικείμενο που κρατώ . Όμως φίλοι μου έκανα ένα σωρό Χριστουγεννιάτικα για τον σύλλογο καρκινοπαθών που βοηθώ και είμαι περίφανη γι αυτό. Μην ρωτάτε πως ... έκαψα άπειρες φορές τα δάκτυλα με την σιλικόνη και αγνόησα το γεγονός πως το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο.  Μου λείπετε.. μου..λείπω !!!! Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται.. είναι και η  αθρίτιδα μου μου πρόσθεσε τον πόνο σε ότι... κοκκαλάκι έχω να πάρει η ευχή. Στις 16 Δεκαμβρίου θα χειρουργηθώ στο άλλο μου ισχίο.. μάταιο.. αφού οι πόνοι στα γόνατα μου κατεστραμένα κατά τον γιατρό πάλι θα μέ πονούν. Απλά δέχομαι στωικά την κάθε μέρα και ζω πιστέψτε με μόνο για τον καλό μου στυλιβάτη Δημήτρη και την αγάπη μου να φιάχνω στο εργαστήρι μου , να ζωγραφίζω όπως μπορώ.  Δεν μπορώ πια να συμμετέχω σε δρώμενα των μπλοκόσπιτων φίλοι μου , θέλω μα δεν μπορώ. Κοιμάμαι με τις... κοτούλες στις 10 και ξυπνώ στις 5 με όνειρο να κάνω χίλλια πράγματα μα.. μένω εκεί ..  ανάβω το καντηλάκι μου αν έχει σβήσει , την προσευχή μου για την ημέρα που ξημέρωσε , το πρωινό μου ντουζ όπως πάντα και σιγά σιγά να μη κάνω θόρυβο και ξυπνήσω τον καλό μου ετοιμάζω το πρωινό ή μερικές φορές χώνομαι στο εργαστήρι μου κάτι να κάνω. Δεν ξεχνώ την Κάντυ που κοιμάται στα πόδια μου χωμένη στο χουχουλιάρικο πάπλωμα μου και θέλει να φάει. Βλέπετε λόγω των συνθηκών το δωμάτιο , το κρεβάτι έχει εξαρτήματα που με βοηθούν να σηκώνομαι και να κινούμαι οπότε..ο Δημήτρης μου με λιγάκι μελαγχολία  και παράπονο μετακόμισε στο δωμάτιο που είχαμε για φιλοξενία κι εγώ ξυπνώ χωρίς να νοιώθω πως ενοχλώ . Περιμένω να ξυπνήσει και κάνω τα καφεδάκια μας , λέμε τόσα κάθε πρωί βλέποντας ειδήσεις και σχολιάζοντας σαν τα.. Μάπετ Σόου αν τα θυμάται κανείς σας. Σας διηγήθηκα το πρωινό μας λες και είναι κάτι σπουδαίο μα είναι σημαντικό για μένα φίλοι μου.  Με στεναχωρεί που βλέπω πως κι εκείνος αρχίζει και δυσκολεύεται σε πολλά και όμως κάνει τα πάντα για μένα. Ξέρω πως του στερώ χαρές που επιθυμεί όπως το ταξίδι στη Ρόδο να δει τι Ορφανοτροφείο που έμεινε για 3 χρόνια πριν τον πάρουν θείοι στο Βέλγιο.. τον παρακαλώ να πάει μόνος όμως μου λέει εκείνο το... αγαπησιάρικο " ποτέ χωρίς εσένα " που με κάνει να τον αγαπώ πιο πολύ... άραγε υπάρχει πιο πολύ ; Δεν ξέρω αν θα υπάρχει πια κάποιος που μπαίνει στο μπλοκόσπιτο μου πια οπότε ας τα γράφω χωρίς ντροπή για όσα λέω. Τέτοιο καιρό σας έστελνα δωράκια, τώρα ακόμη και το ταχυδρομείο με πρόδωσε και έφυγε μακριά. Όμως θα σας πω και μία άλλη μου " διασκέδαση " έχω ρημάξει το   TEMU φίλοι μου τρώω την σύνταξη μου αγοράζοντας από .. σφουγγαράκι μέχρι ...δεν υπάρχει μέχρι..μη γελάτε.. με έχουν σίγουρα κυρήξει πελάτη της χρονιάς και μου στέλνουν και δωράκια !! Ο καημένος ο Δημήτρης μου φοράει τα μπλουζάκια , πανελόνια, παντόφλες, μαξιλάρια ανατομικά, τηγάνια, μαγειρικά εργαλεία μέχρι και αναπτήρα με ..usb ανέχθηκε αδιαμαρτύρητα . Αφήστε τα χρώματα και τα υλικά.. τα έχω και τα χαίρομαι σαν ... καλυντικά για μένα. Μάλλον η Πάρκινσον μου πείραξε το μυαλό μα .. το αγνοώ κυριολεκτικά και συνεχίζω απτόητη . Όπως διαβάζετε το χιούμορ μου δεν το έχασα παρά τις δυσκολίες. Οφείλω να σας πω πως έχω μεταπτώσεις , έρχονται μέρες που αισθάνομαι ... όχι δεν θα πω υπέροχα θα ήταν ψέμμα όμως χαρούμενη για όσα μπορώ, υπάρχουν όμως κι αυτές οι μαύρες και άραχνες που κλαίω κρυφά και ζητώ από την Παναγιά να κάνει ότι νομίζει για μένα καλύτερο ώστε να μην κουράσω κανένα. Δεν έχω παράπονο για όσους με ξέχασαν ήταν φυσικό αφού δεν μπορώ να προσφέρω πια όπως παλιά.  Αχτίδα κάτσε φρόνιμα.. καλά την ξεκίνησες την ανάρτηση μη τους το χαλάς τώρα. Λοιπόν σαν να μου καλοάρεσε που κατσικώθηκα πάλι στο μπλοκόσπιτο και δεν λέω να φύγω.  Φίλοι μου αν διαβάσετε όσα έγραψα ανατρέξτε στην παλιά Αχτίδα  και πεστε πως άφησα το χνάρι μου πίσω σαν τον γυμνοσάλιαγγα χωρίς σπίτι, σας αγάπησα, με αγαπήσατε, απέκτησα φίλες καλές που ακόμα μου τηλεφωνούν κι ας ξεχνώ πολλές φορές τα ονόματα τους. Να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα; φεύγω με την υπόσχεση να ξαναμπώ Παραμονή την νύχτα που οι Ουρανοί ανοίγουν και ότι ζητήσεις πάνε με ... μήνυμα στον Θεό.

          Αχτιδένια φιλάκια

Λίγο πριν την Μ. Εβδομάδα.

 

Από το κτήμα μας αυτή η ανάρτηση φίλοι μου που είχα να έρθω.. αφήστε..δεν αξίζει να μετρώ τα πότε και τα πόσα.. Με υποδέχθηκε η ανθισμένη μας Πασχαλιά, ένα δένδρο που αγαπώ και που πάντα το φυτεύω εγώ. Από την προηγούμενη ανάρτηση ( τι .. ανάρτηση.. κουβεντούλα καλύτερα ) μέχρι σήμερα και τι δεν μου συνεύει.. είπαμε δεν θέλω να μετρώ.. Κάθε πρωί κάνω απλά τον σταυρό μου , λέω ευχαριστώ και ζητώ να έχω την δύναμη να κάνω όλα όσα για μένα είναι στην ψυχή μου σημαντικά. Πέρασα ένα.. μπουρίνι με τον Δημήτρη μου από ίλιγγο και ζάλη σε μεγάλο βαθμό που δεν μπορούσε να σταθή καν όρθιος. 

Ναι.. πέρασα λαχτάρα μεγάλη κι εκείνο που με κράτησε όρθια είναι .. εκείνη η δύναμη .. που ζητώ κάθε πρωί από την Παναγιά. Είδατε πως είναι τα πράγματα.. αλλάζουν οι θέσεις από στγμή σε στιγμή φίλοι μου. Πήρα την θέση του να τον φροντίζω όπως κάνει τόσο καιρό εκείνος. Τα κατάφερα.. λίγο με δυσκόλεψε όπως όλοι οι .. άνδρες με τον γιατρό που του έφερα και τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει και δεν ήθελε. Τότε η .. πονήρω Αχτίδα έβαζε τα μεγάλα μέσα..μη το πείτε πουθενά.. ένα δάκρυ.. ένα.. θα πεθάνω..αχ..με πίκρανες και δεν αισθάνομαι καλά ( χα..χα ) το χάπι στην ώρα του δύο παραστάσεις την ημέρα για 1 εβδομάδα !  Ομολογώ πως πέθανα στην κούραση την εβδομάδα εκείνη και εκτίμησα ακόμα περισσότερο τα όσα έκαμνε για μένα. Αφήστε το μαγείρεμα.. έκαψα και 1 φαγητό η αφιλότιμη, και όλα αυτά συγχρόνως ζωγραφίζοντας λαμπάδες δίπλα του. 

Έφυγα από το εργαστήρι μου και μετακόμισα δίπλα του με ένα τρίπατο φορητό  και... το τι γαλλικά τραγούδια που του αρέσουν βρε παιδιά άκουσα...αχ αυτό το youtube ! Θυμήθηκε τα νεανικά του χρόνια στο Βέλγιο άκουσα τόσο.. Ανταμό και Κριστοφ ,Ανσναβούρ και Δαλιδά....που ,  ξέχασα κάθε τι Ελληνικό. Τώρα ο καλός μου έγινε καλά και...χα χα..σειρά μου, χθες έκλεισα ραντεβού με γαστρεντερολόγο για τα.. σοβαρά , φοβάμαι λίγο ομολογώ όμως .. ε! τι περιμένεις λέω στον εαυτό μου στα 72 . Το Πάσχα έφθασε κι εγώ έκανα όλα όσα μπορούσα να κάνω. Λαμπάδες αμέτρητες πια, στεφάνια , δίσκους ζωγραφιστούς για τις γειτόνισσες στο κτήμα μαζί με τις λαμπάδες τους ( νονά με φωνάζουν γελώντας ). Δωράκια πασχαλινά για τα κορίτσια του Φαρμακείου ,τα παιδιά στο λογιστικό που με βοήθησαν να τακτοποιήσω όσα πρέπει , τα παιδιά, τις φίλες και όσους μου ζήτησαν κάτι που μπορούσα να δώσω. 

Εύχομαι Καλή Ανάσταση σε όλους , όχι άλλη βία, όχι άλλα θύματα , ΕΙΡΗΝΗ, ΥΓΕΙΑ  ΑΓΑΠΗ. Μακάρι να είμαι και το επόμενο Πάσχα έστω και όπως είμαι τώρα και να σας... ζαλίζω όπως κάνω. Μακάρι όλα γύρω μας να έχουν μόνον ΑΝΑΣΤΑΣΗ. 

                                Αχτιδέδένια φιλάκια

Ο Μάρτης μου έφερε την ανάρτηση!

Είπα να σας κάνω να μη με ξεχάσετε και να σας δείξω το τελευταίο μου απόκτημα που με βοηθάει να κινούμε επιτέλους λίγο πιο... βιαστικά και με σταθερότητα που μου λείπει τον τελευταίο καιρό. 

 

Σας επιθύμησα , μου έλειψε η ..ΑΧΤΙΔΑ που σχεδόν κάθε μέρα σκεφτόταν όλα όσα θα σας έλεγε για τις μέρες της και την γεμάτη ζωή της. Όμως ..όχι δεν το βάζω κάτω ( λέμε .. τώρα ) και κάνω ότι μπορώ να δίνω στον εαυτό μου την ώθηση να προσπαθώ να είμαι και χρήσιμη κάτι βασικό για μένα. Ευτυχώς η φαρμακευτική μου αγωγή που μου εδωσε η καλή μου νευρολόγος που μάλλον πειραματίζεται επάνω σε κάθε μου αλλαγή προς το παρόν  μου έδωσε την δυνατότητα να μη μου ... πέφτουν πιάτα και... πινέλα που πεισματικά κρατώ. 

Δεν το βάζω κάτω φίλοι μου το ξαναλέω  εκτός όταν κάτι μου πάει.. στραβά οπότε τότε λέω στον καημενούλη μου Δημήτρη εκείνο το τρανταχτό.. "να φύγω να ησυχάσω"! Προσπαθώ , επιμένω.. να κάνω ότι μπορώ να βοηθήσω, να είμαι χρήσιμη . Κοιμάμαι νωρίς, ξυπνάω όμως πολύ νωρίς και κάνω διάφορες δουλειές σιωπηλά όσο μπορώ. Ξυπνάει ο καλός μου, του έχω έτοιμο τον καφέ με το νεράκι του και την τηλεόραση στο αγαπημένο του κανάλι και την Κάντη που τον κοιτάζει μέσα στα  μάτια με το λουρί στο στόμα! Μόλις.. ανοίξει το μάτι του με τον καφέ μου βάζει την κλασσική κατσάδα που κουράστηκα βέβαια ... δεν ξέρει πως αυτό μου δίνει το.. σπρώξιμο να προσπαθώ. 

Μπαίνουμε στην.. προΠασχαλινή περίοδο όπως λέω και η Αχτίδα μέσα μου βαράει καμπανάκι. Δηλώνω παρούσα στα ιδρύματα που ήμουν εθελόντρια και κάνω ότι μπορώ μέσα στις δυνατότητες μου. Δυστυχώς η φίλη μου η Μαιρούλα έπαθε ατύχημα και ευτυχώς αναρώνει σε κέντρο αποκατάστασης και .. μου λείπει η παρέα της και η βοήθεια της αφού ήταν ο σύνδεσμος μου με μερικά από αυτά, τα .. πόδια μου όπως της λέω αφού της τηλεφωνώ κάθε μέρα και μάλιστα με πήγε ο Δημήτρης να την επισκευτώ !!! 

Έγινε η αφορμή να ακούω καθημερινά εκείνο το περιβόητο.. μη πέσεις.. και να μου αγοράσει το..τροχήλατο που σας έδειξα. Τώρα κινούμαι πιό άνετα, πιο γρήγορα, έχω το καλαθάκι μου και επάνω του τραπεζάκι να κουβαλάω ένα πιάτο,  νερό ,κινητό και ότι δεν με άφηνε πριν. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει ο ενθουσιασμός μου με τα χέρια μου και τα όσα μπορώ να κάνω όμως μπορεί να .. αργώ μα χαίρομαι όταν στέλνω τα .. επιτευγματα μου  σαν εθελόντρια και τα δωράκια μου σε όποιο μπορώ να δώσω χαρά.

Φίλοι μου ελπίζω να μη με ξεχάσατε, σας στέλνω την αγάπη μου και εκείνο το ... δωράκι που σας είπα ισχύει για όποιον το παραλάβει από την πόρτα μου αφού οι.. κούριερ ακρίβηναν!!!

                                       Αχτιδένια φιλάκια σε όλους

Μία νέα χρονιά!!

 

Ε! Να μη σας ευχηθώ κι εγώ; μία νέα χρονιά φίλοι μου, μία ακόμη σελίδα στο βιβλίο της ζωής μας ! Κυριαρχεί η Ελπίδα, το όνειρο για κάτι καλύτερο , εγώ τουλάχιστον ευχήθηκα έστω ακόμη και όπως ήμαστε να .. μείνουμε, υγεία και Ειρήνη σε όλο το κόσμο και να έχουμε υπομονή σε κάθε δυσκολία. Περάσαμε το πέρασμα του παλιού και το καλωσόρισμα του 2025 με την Ειρήνη και τον Νίκο που ήρθαν από την Αθήνα να βεβαιωθούν πως δεν τους λέω .. ψέμματα από το τηλέφωνο !!  Η αλεπού Αχτίδα χαπακώθηκε, έβαλε τα καλά τηςτην πρώτη μέρα, απέφυγα τις πολλές κινήσεις και άκουσα με κατανόηση όλες τις... συμβουλές και τα .. μή..και τα... πρέπει και τα ...μαμά με ακούς τι σου λέω ;  Ξέρετε φίλοι μου όταν... μεγαλώνεις αλλάζει ο τρόπος ζωής σου, τα θέλω και τα πρέπει σου. Τους αγκάλιασα, τους χάρηκα,  μαγείρεψε ο Δημήτρης όλα τα ... διαίτης που τρώνε με.. διαμαρτυρία ( - δεν ξαναψωνίζω .. άδικα τόσα πράγματα στον καταψύκτη...μου μουρμουρούσε στα κρυφά ) και έψαχνα την επόμενη όλα τα πράγματα μου σε ., άλλη θέση και συρτάρι ! Μετά βάλαμε τις νυχτικιές και τις ρόμπες μας, αράξαμε στους καναπέδες μας με ένα ποτηράκι ροζέ κρασί που μου αρέσει και είπαμε : " Χρόνια μας Πολλά αγάπη μου,  μακάρι να ήμαστε έτσι έστω και του χρόνου εγώ, εσύ και η.. Κάντυ ! Φίλοι μου εύχομαι σε όλους σας Υγεία, Αγάπη, Ειρήνη, Ευκολία και  Φώτιση να παίρνετε σωστές αποφάσεις.  Να σας ευχαριστήσω για τα σχόλια, την φιλία σας, το γεγονός πως με σκέπτεστε ακόμη και να  μου ανοίγετε δρόμο μέσα μου να βρήσκω την Αχτίδα που .. γέρασε μα .. υπάρχει. 

                           Αχτιδένια φιλάκια

Χριστούγεννα.. καιρός να τολμήσω ....

 

Δεν ξέρω αν θα βρεθεί κάποιος να με διαβάσει, η ΑΧΤΙΔΑ που ξεκίνησε αυτό το μπλοκόσπιτο το 2007 είναι εντελώς διαφορετική.. απλά μέσα μου πότε πότε βρήσκω κάποια μικρή.. μικρή αχτιδούλα, την.. γραπώνω και με το τάμπλετ πια ξεκλειδώνω. Φαντάζομαι πια μία πόρτα από εκείνες τις παλιές σκαλιστές με το μπρούτζινο χεράκι που συναντούσα σε σπίτια της Τσιμισκής όταν έλεγα τα κάλαντα! Ναι.. κάποτε ήμουν παιδί και με τις φίλες μου έλεγα τα κάλαντα και με τα χρήματα αγόραζα λουλούδια στην μαμά και την γιαγιά μου ή .. πήγα σε σινεμά στο Παλλάς να δω το : 20 χιλλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα και.. έφαγα το ξύλο της γιαγιάς μου που κόντεψε να φωνάξει αστυνομία. Τώρα σπάνια βγαίνω σπίτι για να μπω στο αμάξι να με πάει ο Δημήτρης σε γιατρό, σε μάρκετ ή  στο κτήμα. Εκείνο το : Ήτανε στραβό το κλίμα... της παροιμίας ασφαλώς το θυμάστε. Πέρασα τόσα άσχημα φίλοι μου, ξαφνικά με φρικτούς πόνους και ακατάσχαιτους εμμετούς πήγα σε νοσοκομείο όπου μετά από πολλές.. πάσες μου έκαναν έξοδο με διάγνωση γαστρεντερίτιδα. Την επόμενη μέρα με πήγαν σε ιδιωτική κλινική που ο γιατρός έπαθε σοκ με την αξονική και χειρουργήθηκα άρον άρον σε 2 ώρες. Αποφρακτικός ιλεός . Ευχαριστώ τους γιατρούς και όσους με συμπαρεστάθηκαν. Μετά σπίτι.. με ένα Δημήτρη που έπαθε σοκ με την κατάσταση και έγινε άγγελος φύλακάς μου. Η Πάρκινσον χτυπήθηκε από την νάρκωση πολύ άσχημα, έγινα αυτό ακριβώς που είναι η ασθένεια. Απαγοητεύτηκα , είπα τέρμα.. αυτό είναι δεν θα ξαναπιάσω πινέλο, χρώμα, υλικό στα χέρια μου. Δεν μπορούσα με το αριστερό ούτε την μπουκιά μου να κρατήσω. Κράτησε πάνω από μήνα και βέβαια η καλή μου νευρολόγος με τις.. δόσεις χαπιών που τις αλλάζει λες και παίζει παζλ. Σιγά σιγά επανήλθα, έπιασα θέση στο εργαστήρι μου.. στην αρχή 1 ώρα.. ύστερα 2.. ύστερα 3... ΜΕΧΡΙΣ ΕΚΕΙ ! Πάντως κάτι έκανα για μερικά ιδρύματα έστω και λιγότερα από πέρσι και το βράδυ στις προσευχές μου παρακαλούσα να είμαι έστω έτσι και του χρόνου. Φίλοι σας εύχομαι Χρόνια Πολλά, εύχομαι ΥΓΕΙΑ και να έχετε δίπλα σας μόνο ανθρώπους να σας αγαπούν .. όπως εγώ! Καλή νέα χρονιά για όλο το κόσμο!

           ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ ΦΙΛΑΚΙΑ 

Υπάρχω ακόμη,.. πεισματικά ή.. ίσως χωρίς λόγο!

 

Έτσι ξαφνικά λες και άνοιγα ένα ημερολόγιο ξεχασμένο σε ένα συρτάρι μπήκα στο μπλοκ μου φίλοι μου. Θα ομολογήσω πάλι πως έχω χάσει όλα ή έστω τα περισσότερα από όσα με κρατούσαν όρθια. Θέλω να αποφύγω τον όρο.. κατάθλιψη.. και δεχθώ την άρνηση να διαβάσω το χαρτάκι μέσα στο κουτί με τα νέα μου φάρμακα. Έχω μήνες να μπω στο εργαστήρι μου και κάνω συλλογισμούς που και πότε θα παραδεχτώ πως πρέπει να διαλλέξω σε ποιούς θα δωρίσω όλα όσα γέμιζαν την ζωή, τις ώρες και τα όνειρα που πρέπει να παραδεχθώ πως έχασα την όρεξη να πραγματοποιήσω. Αυτή η ζέστη με διέλυσε πραγματικά και αρνούμαι να πάω διακοπές κάπου εντελώς διαφορετικά από τότε που τις χαιρόμουν όπως ήθελα. Δυσκολεύομαι πια να κινηθώ παρά αναγκαία.. χθες αναγκάστηκα να πάω συνοδός στην Κάντυ στον κτηνίατρο και θα ομολογήσω πως ντράπηκα που με βοήθησαν να κατέβω τα 5 σκαλοπάτια και συνοδία για να τα ανέβω μετά. Μου λείπει φοβερά η θάλασσα, και αρνούμαι κάθε πρόταση που δειλά μου κάνει ο Δημήτρης. Ούτε το κτήμα με τραβάει πια, ούτε το σπίτι, ούτε οι φίλες που με προσκαλούν. Έχω βυθιστεί σαν αόρατος παρατηρητής στο ίντερνετ, στο youtube, σε ταινίες, σε σειρές. Αποφεύγω και το τηλέφωνο, δεν θέλω να εξηγώ, να περιγράφω, να βρίσκω σωστές δικαιολογίες για την στάση μου. Είναι και όλα όσα ακούω , διαβάζω και βλέπω σε εικόνες που με πληγώνουν. Από που να αρχίσω φίλοι μου;

 Απορώ πως δεν βλέπουν οι .. υπεύθηνοι πως η κλιματική αλλαγή είναι πλέον γεγονός κι εμείς μέσα της θύματα ή θήτες από δική μας κακή διαχείρηση. Αυτή η ζέστη, οι φωτιές  αυτές οι φρικτές εικόνες και τα επακόλουθα της. Είμαι σίγουρη ότι επαναλαμβάνω και τις δικές σας σκέψεις, ότι κι εσείς τα ίδια σας στεναχωρούν . Τα δένδρα ο πνεύμονας της ανάσας μας κατασρέφονται. Κάποιο καλοκαίρι ζήσαμε με τον άνδρα μου στην Χαλκιδική τέτοιες συνθήκες , είχε μάλιστα πάει εθελοντής και μετά μου διηγήθηκε εικόνες φοβερές. Η ζέστη λοιπόν προέρχεται από τέτοιες καταστάσεις παρέα με τα ... καυσαέρια, τα αιρ κοντίσιον που βγάζουν θερμοκρασία και γίνονται απαραίτητα χωρίς να σκεφτούμε να τα εξαιρέσουμε από την καθημερινότητα μας. 

Έρχομαι στο επόμενο πρόβλημα, η αγάπη μου για τα ζώα είναι γνωστή και δεν μπορώ να βλέπω την τεράστια πληγή της εγκατάλειψης των όταν τα βαριούνται , όταν πρέπει να πάμε διακοπές ή όταν ανακαλύπτουμε το βάρος του κοστολογίου της συντήρησης τους με τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Όμως αυτά πρέπει να τα σκεπτόμαστε πριν κάνουμε την επιλογή να υιοθετήσουμε ένα ζωάκι.  Σήμερα συμπτωματικά έδωσα ένα σεβαστό ποσό από τα μείον μου στον κτηνίατρο όμως.. δεν θα τα έδινα αν είχε πρόβλημα ένα παιδί μου ; 

 Πάω στο επόμενο κοινό πρόβλημα... η ακρίβεια που όλο και μας πιέζει νομίζω όλους. Σκέπτομαι πως ένα νέο ζευγάρι δεν  μπορεί πλέον να ανοίξει σπιτικό και βέβαια να κάνει παιδί. Βλέπω συμπτωματικά φίλες που τα αγόρια τους δεν λένε να ... φύγουν από τις φτερούγες της ασφάλειας των γονιών και δυστυχώς το καταλαβαίνω. Επειδή το μόνο που μου έμεινε σωστό μέχρι τώρα είναι το μυαλό μου έχω αναλάβει με το IBANK που μου έμαθε η κόρη μου τα οικονομικά μας γιατί ο άνδρας μου.. ε! δεν το είχε ποτέ ομολογώ. Λοιπόν κάθε μήνα  βλέπω πως τα έξοδα υπερτερούν πλέον των.,. εσόδων φίλοι μου και δεν μπορώ να αναλύσω τα αυτονόητα. Σκεφτείτε ένα νέο ζευγάρι να νοικιάζει, να πληρώνει λογαριασμούς και να συντηρεί το σπιτικό σε τρόφημα. Όλα όσα σας γράφω είναι αλήθειες που τις βλέπω σε κάποιους φίλους και σε μας σαν ηλικειωμένους που έχουμε τα έξοδα σε φάρμακα και ιατρικές φροντίδες και κάποια βοήθεια απαραίτητη πια σε μας. 

Να δεχθώ με ... χαμόγελο πως σας ζάλισα βέβαια με σκέψεις , αλήθειες και απολογισμό της κατάστασης. Όμως τι περιμένετε; όταν κάποια σαν εμένα είναι κλεισμένη κυριολεκτικά  και έχει τα 72 μου χρόνια γίνεται εκνευριστικά καταθλιπτικός χαρακτήρας. Και έχοντας όπως βλέπετε την επίγνωση .... η Αχτίδα όσο πάει και γλυστράει σε κενό και το μισογεμάτο ποτήρι όσο πάει πατώνει. Θα δεχθώ την σιωπή σας και την κατανόηση σας φίλοι μου απλά αφήστε με να σας τα... λέω σαν ξέσπασμα ή σαν ανάγκη όποτε νοιώθω την ανάγκη να ξεκλειδώσω το όμορφο ημερολόγιο μου με το λουλουδιαστό εξώφυλλο, το κλειδάκι που το έκρυβα μικρή σε πάτο συρταριού και το ροζ στυλό . Φίλοι μου σας αγαπώ, σας σκέπτομαι, θα είστε για πάντα στην καρδιά μου. 

                      Αχτιδένια φιλάκια!