Slaapzakje gepast

Herinner je je nog de slaapzakjesmicroob? Hier een knap en o zo schattig dametje, gehuld in zo'n slaapzakje. Als ik dit zie, moet ik mezelf op de vingers tikken om er niet nog een stapel bij elkaar te naaien...

Microob

Computercrash of niet, life goes on. Dus wat doet men in zo'n geval? Men neme een computer van het schoonzusje, men claimt deze voor een tijdje en zet er vanalles op waar ze eigenlijk niks mee kan doen, en men publicere het! Want ik ga hier even een boekje opendoen over een rariteit van mij die ik niet kan verklaren. Even geleden kwam Missy N aan op een bijeenkomst van de sToffen Madammen met dit boek in handen. Wat een prachtboek! Dus thuisgekomen kroop ik achter de (toen nog vrolijk werkende) pc en bestelde het. Tijd voor nog wat tricotwerk, want het vorige project viel beter uit dan verwacht, en guess where er juist een nieuwe lading mooie tricot te vinden was... Het slaapzakje uit het boek, met een mooie halslijn in boordstof en een elastiek onderaan voor snelle halfslapende pampervervanging, werd meteen mijn eerstvolgende projectje.

En toen kwam de rariteit: DE MICROOB. Ik kon niet meer stoppen, zeker niet toen ik de overlock van nichtje Lore kon gebruiken (allemachtig zeg, wat een heerlijke machine!) Resultaat: ik heb nu tien (!) slaapzakjes. Nee, ik heb geen baby. Noem het getikt, maar ik heb zo genoten van het fabriceren van deze slaapzakjes... iedereen heeft recht op een afwijking, of een microob. En daarmee basta.