Κυβέρνηση, εργοδότες και ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ

Βάφτισαν «ιστορική» την επιστροφή στον... «τόπο του εγκλήματός» τους για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.- Όσα ειπώθηκαν και όσα αποτυπώθηκαν σε φωτογραφίες σήμερα στο γραφείο της Υπουργού Εργασίας αποτελούν μία απεικόνιση του «πως τα βρίσκουν» οι υπερασπιστές του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος μεταξύ τους.

Σε άρθρο ανυπόγραφο, που δημοσιεύεται σήμερα στο σαιτ του 902.gr, πορτάλ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα την επαναφορά ΣΣΕ που ανακοινώθηκε από την υπουργό Εργασίας Κεραμέως ως συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, αναφέρονται τα παρακάτω: «Με βαρύγδουπες φράσεις όπως «ιστορική συμφωνία», «ουσιαστικός διάλογος», «νέα εποχή» και «προσπάθειες που έγιναν πράξεις» ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Εργασίας τη λεγόμενη «κοινωνική συμφωνία κυβέρνησης και εθνικών Κοινωνικών Εταίρων» για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Το θέαμα ήταν τόσο αποκρουστικό αν σκεφτεί κανείς ότι την ίδια ώρα ένας εργάτης έχανε τη ζωή του. Ήταν τόσο από «άλλο κόσμο» όσο και οι προηγούμενες δηλώσεις της Κεραμέως πως οι εργαζόμενοι της ζητούσαν να φέρει την 13ωρη δουλειά σε έναν εργοδότη. Μαθημένοι λοιπόν να μιλούν την «αλήθεια τους» - δηλαδή κάτι ξένο προς την πραγματικότητα - να βαφτίζουν «δικαίωμα» κάθε αντιδραστική αποτύπωση της καπιταλιστικής σκλαβιάς σήμερα η κυβέρνηση και κάθε λογής παπαγάλος της μιλά για το «τέλος των μνημονίων»! Η παρουσίαση έγινε σε συνέντευξη Τύπου της υπουργού Εργασίας Ν. Κεραμέως στην οποία συμμετείχαν οι: Γιάννης Παναγόπουλος (ΓΣΕΕ), Σπύρος Θεοδωρόπουλος (ΣΕΒ), Γιώργος Καββαθάς (ΓΣΕΒΕΕ), Σταύρος Καφούνης (ΕΣΕΕ), Γιάννης Παράσχης (ΣΕΤΕ) και Λουκία Σαράντη (ΣΒΕ). Μέσα από τις τοποθετήσεις τους επιχείρησαν όλοι να ταυτίσουν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των εργοδοτών με χαρακτηριστική την τοποθέτηση της υπουργού να κάνει λόγο ότι για τους εργαζόμενους σημαίνει «σταθερό, ασφαλές και προβλέψιμο εργασιακό περιβάλλον, λιγότερο άγχος, αφού μειώνεται η ανησυχία για αλλαγές στους εργασιακούς όρους. Είναι μια βαθιά ανάσα ασφάλειας και αξιοπρέπειας. Για τις επιχειρήσεις, σημαίνει σταθερότητα, δυνατότητα επένδυσης στους εργαζόμενους, περιβάλλον με ξεκάθαρους κανόνες δίχως συνεχείς ή ανοιχτές διαπραγματεύσεις, περιβάλλον που διευκολύνει και ενισχύει την ανάπτυξη και την καταπολέμηση αθέμιτου ανταγωνισμού». Ή όπως ξεδιάντροπα είπε ο ο πρόεδρος του ΣΕΒ «μόνο εξ όψεως είναι αντίθετα τα συμφέροντα εργαζομένων και εργοδοτών». Πριν παρουσιάσουμε ορισμένα από όσα «συμφώνησαν» οι... εταίροι να τονιστεί ότι τα «μικρά γράμματα» που κρύβουν και το διάολο δεν αναφέρθηκαν αναλυτικά σήμερα. Για παράδειγμα δεν ειπώθηκε κάτι για τον νόμο 4635/2014, ο οποίος στο άρθρο 56 ορίζει ως μία από τις προϋποθέσεις επέκτασης μιας ΣΣΕ ή ακόμα και διαιτητικής απόφασης να υπάρχει «πόρισμα» για «τις επιπτώσεις της στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τη λειτουργία του ανταγωνισμού και την απασχόληση». Στον ίδιο νόμο, πάνω στον οποίο προφανώς θα «χτίσει» η κυβέρνηση τα επόμενα βήματα, προβλέπεται ακόμα και η εξαίρεση επιχειρήσεων από ΣΣΕ στις περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα... Αν θυμηθούμε τώρα και τον «αλγόριθμο» που καθορίζει τον κατώτατο μισθό με κρατική απόφαση με βάση την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων μπορούμε να περάσουμε και στο τι ανακοίνωσαν: Όπως ισχυρίζονται για γίνει επέκταση μίας ΣΣΕ πλέον θα απαιτείται οι εργοδότες που θα δεσμεύει να απασχολούν το 40% των εργαζομένων του κλάδου ή του επαγγέλματος. «Μειώνεται το απαιτούμενο ποσοστό κάλυψης από 50% σε 40%, ενώ το ποσοτικό κριτήριο του 40% δεν θα εξετάζεται καθόλου όταν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας συνυπογράφουν οι λεγόμενοι εθνικοί κοινωνικοί εταίροι». Ακόμη «δίνεται η δυνατότητα στη ΓΣΕΕ να μπορεί να συνάπτει ή να συνυπογράφει κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας επικουρικά εφόσον προσκληθεί από μέλος της να το κάνει, ώστε να εφαρμόζεται η νέα δυνατότητα της επέκτασης». Ενώ παραμένουν περιορισμοί στην επέκταση των ΣΣΕ η κυβέρνηση βάζει μπροστά ως κούνελο την γνωστή για τα αίσχη που υπογράφει ΓΣΕΕ. Θυμίζουμε άλλωστε ότι για τα αίσχη του 13ωρου ο σύμμαχος της κυβέρνησης ήταν η ΠΑΣΚΕ σε σωματεία ξενοδοχοϋπαλλήλων της Ρόδου και του Ηράκλειο. Κατά τα άλλα διατηρείται σε ισχύ το απαράδεκτο φακέλωμα των Συνδικάτων μέσω των μητρών οργανώσεων. Σημειώνει ότι «προβλέπεται απλοποίηση των διαδικασιών για εγγραφή στα μητρώα οργανώσεων (ΓΕΜΗΣΟΕ και ΓΕΜΗΟΕ)», ενώ «τα εκλογικά έγγραφα θα παραδίδονται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στο Πρωτοδικείο αντί για το Μητρώο». Αυτά για τα παρουσιάζει ως «τυράκι» για να εγγραφούν οι οργανώσεις αφού μόνο έτσι θα γίνονται - όπως ισχυρίζονται στον «οδικό χάρτη» που παρουσίασαν - δεκτές οι ΣΣΕ που θα υπογράφουν. Στον «οδικό χάρτη» που παρουσίασαν λοιπόν λένε ότι θα καταργηθεί η μνημονιακή ρύθμιση («Ν. 4046/2012, ΠΥΣ 6/2012) για τη μερική μετενέργεια που ισχύει από το 2012 (που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν). Δηλαδή «μετά το τρίμηνο (σ.σ. από το τέλος ισχύος της ΣΣΕ) εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι όροι της ΣΣΕ μέχρι τη σύναψη νέας ΣΣΕ». Ισχυρίζεται ότι επιταχύνονται οι διαδικασίες σε περίπτωση διαφωνίας εργαζομένων και εργοδοτών με «ταχύτερες διαδικασίες για την επίλυση διαφορών μέσω του ΟΜΕΔ». Αντί σχολιασμού αυτό ακόμα και στις διαφάνειες που παρουσίαζε η Κεραμέως το είχε και στα «οφέλη» για τις επιχειρήσεις... Φυσικά σε όλα αυτά τα... «ιστορικά» δεν χωρούσε να ειπωθεί κάτι για τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, για την ευελιξία, για τα 12ωρα και 13ωρα. Για το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους (52%) δουλεύουν παραπάνω ώρες από τη σύμβασή τους, συχνά 10ωρα και 12ωρα, ενώ το 56% δουλεύει Σαββατοκύριακα ή μέσα στον ελεύθερο χρόνο του. Το 65% δεν αμείβεται καθόλου ή μόνο μερικώς για αυτήν την υπερεργασία. Επιπλέον μάλλον για να μην χαλάσει η ατμόσφαιρα των ομοτράπεζων η Κεραμέως όταν ρωτήθηκε για τον θάνατο του εργάτη σήμερα στο αμαξοστάσιο του ΗΣΑΠ, η υπουργός απάντησε ότι δεν είναι αυτό το αντικείμενο της «Συμφωνίας». Να σημειωθεί πως η υπουργός ξεκινώντας την παρέμβαση της επικαλέστηκε την Οδηγία 2022/2041 της ΕΕ που ενσωματώθηκε πέρυσι στην ελληνική νομοθεσία από την κυβέρνηση της ΝΔ, με τον προαναφερόμενο νόμο για τον κατώτατο μισθό (5163/2024), την οποία συνοδεύει ο ισχυρισμός ότι τάχα «επιβάλλει την αύξηση του ποσοστού κάλυψης των εργαζομένων από ΣΣΕ τουλάχιστον στο 80%». Ωστόσο χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από μια σειρά κράτη - μέλη της ΕΕ, όπου τα ποσοστά κάλυψης των εργαζομένων από ΣΣΕ είναι πράγματι πολύ μεγάλα (80%-95%), π.χ. Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Βέλγιο, Φινλανδία, Σουηδία, Ισπανία. Σε Γερμανία και Αυστρία οι κλαδικές ΣΣΕ καθορίζουν τους τυπικούς όρους απασχόλησης και επιτρέπουν εξαιρέσεις από την αρχή της ευνοϊκής μεταχείρισης μέσω ρητρών εξαίρεσης ή παρέκκλισης. Αυτές οι ρήτρες, συχνά γνωστές και ως ρήτρες ανταγωνισμού, επιτρέπουν σε επίπεδο εταιρείας τις «αποκλίσεις» προς τα κάτω τόσο για μισθούς όσο και για συνθήκες εργασίας σε σχέση με όσα ορίζονται στην κλαδική συμφωνία. Κράτη όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, το καθένα με διαφορετικό τρόπο, διατηρούν το δικαίωμα να παρεμβαίνουν στις ΣΣΕ, είτε ως προς το ύψος των αυξήσεων είτε ως προς την επέκταση των ΣΣΕ, αν κρίνουν ότι αυτές απειλούν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας».