Τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα μου έχουν πέσει αισθητά , ευθύνη μου μη φαντάζεσαι , με έχει κατακλύσει ένα κύμα ανίας και αναβλητικότητας που με εμποδίζει μέχρι και να φάω ...Ποιος τρέχει στην κουζίνα τώρα , απόσταση 5 βήματα το πολύ πολύ , ποιος σηκώνεται γενικά , ποιος κάνει το οτιδήποτε ....
Στατιστικά , εκ των παρατηρήσεων μου , το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται Σάββατα μετά τη δουλειά και διαρκεί κανένα δίωρο το πολύ . Το διάστημα αυτό , ή υπέρμετρη οργανωτικότητα μου πάει
μακρινό περίπατο, αλλά πολύ μακρινό , μη σου πω χρησιμοποιεί αεροπλάνο. Σηκώνομαι απ την καρέκλα να μετακινηθώ μετά κόπων και βασάνων στην κουζίνα ( καθόλου τυχαίο παράδειγμα
πεινάω λέμε ) και μέχρι να διανύσω τη μισή διαδρομή έχω γυρίσει πίσω ... Το ποτήρι βγήκε απ το ντουλάπι αργά και βασανιστικά αλλά έμεινε στον πάγκο και διψάω... Το τηλέφωνο έχει χτυπήσει
3-4 φορές αλλά δεν απαντά χωρίς τη συμβολή μου οπότε όποιος με έψαχνε έμεινε μπουκάλα ... Έχω προβλήματα τώρα με το τηλέφωνο θα ασχολούμαι ;Τα φωτάκια από το δέντρο ενοχλητικά
τρεμοπαίζουν κάτι θα έγινε με την πρίζα ποιος ελέγχει τώρα ( άσχετο να πω και εδώ ότι υπάρχει άγιος Βασίλης ). Η τσάντα που κρατούσα κείτεται στο πάτωμα δίπλα στο τραπέζι μη ρωτήσεις γιατί δεν την άφησα στο τραπέζι δεν έχω απάντηση. Ένα κουτάκι από πορτοκαλάδα που έπινα καθώς ερχόμουν και ακούμπησα ( όχι στο πάτωμα παραδόξως )στο τραπέζι ανεξιχνίαστα έχει πέσει ... Η αυτοσχέδια λιμνούλα στο πάτωμα μου περνά αδιάφορη ...Θα μπορούσε να είναι εικαστικό δρόμο με την μαύρη τσάντα
δίπλα της ... γιατί όχι ; Πάνω στο πληκτρολόγιο είχα αφήσει από χτες την ταυτότητά μου ( είναι το μόνο μέρος που είναι 3000%
σίγουρο ότι θα τη δω και θα τη βάλω στο πορτοφόλι μου) κι ακόμα βρίσκεται μεταξύ enter και num lock . Τώρα που το είπα ένα ctrl/alt/delete λες να βοηθούσε ; Προφανώς το σύνδρομο έχει μοναδική
εξαίρεση τις ηλεκτρονικές μου ανησυχίες...
Μέσα σε όλα αυτά βλέπω τα κύματα να έρχονται ξέρεις γιατί , γιατί πολύ σύντομα θα ταραχθώ που άφησα την τσάντα κάτω , που δεν μάζεψα τη πορτοκαλάδα από το πάτωμα, που δεν έφαγα , που δεν ήπια νερό, που δεν σήκωσα το τηλέφωνο, που η ταυτότητά μου είναι ακόμα στον υπολογιστή , που έχασα δύο ώρες από το χρόνο μου
και κυρίως που είμαι εγώ...
Αύριο θέλω να ξυπνήσω και να μην είμαι κυκλοθυμική ( όνειρα ... )
Υ.Γ. Δεν παίρνω κανενός είδους φαρμακευτική ή μη ουσία ... Και να έπαιρνα δεν θα με έπιανε άδικος κόπος