Bu gece uyku tutmuyor geceyi, kayıp gidiyor saatler çığ gibi...
Kıyıda bekliyorum güneşi, doğacak biliyorum.
Bildiğim her şey bir tuhaf, dökülüyor pul pul kolu kanadı...
Doğacak dediler bekliyorum, belki de hata beklemek.
Yürümeli güneşe, bulmalı ve sormalı? Nerede kaldın?
Sormalı “ışığın vazgeçilmez parlaklığı ne zaman saracak bedenimi?
Sormalı “bilinen gerçeklerin neden her kuşa farklı fısıldadığını?
Tek gerçek yok bu diyarda. Tek doğru ise bindi bir atın eyerine uzaklaştı sonsuzlukla.
Uyku tutmuyor bu gece hiçbir perde mi...
Doğrular yitirdi benliklerini ve kederli bir pus kapladı içimi.
Bitti. Gitti. Yeni doğacak güneşe selam olsun.
Hiç kimseye sormadan, kimsenin doğrusuna saplanmadan, bazen yorulup dinlenerek bazense kendimi kaybedene denk yürüyerek yeni doğacak güneşe selam olsun...
Gaf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder