4) z życia --- po śmierci! odcinek czwarty

Z życia ---po śmierci! -IV

od placu beznadziei dzieli życie
czasem i wieczność

a czasem to kilka kroków
martwego człowieka, idzie bo idzie

nie żyje, to podziwia życie
minął nie fragment życia, a?
kilka roślin, nie miały nazwy u niego
za to były: każda inna i pewnie potrzebna

poszedł za ich życiem
od ziemi niczyjej co korzenie złapie
po wiatr co zaniesie nadzieję, wraz z nasieniem
do miejsca gdzie nowe marzenia ktoś podaruje.

jako martwy człowiek może?
nie zepsuć tego ... fajnie odejść
nie być i nie niszczyć; jako martwy
podejść do życia, jak do rośliny jednorocznej

po śmierci będzie jakoś pewnie
gdy już nikt nie będzie sprawdzał

plac beznadziei był dziś pusty
był dla tych co tam zmarli już wtedy.
..................................Slawrys...

Pośmiertne!

Pośmiertne!

nie jeden naj ... ale z tych drugich po bogu
nie wierzyli
nie wierzyli w co popadnie

nawet w lustra odbicie nie wierzyli

potem sprawdzali sens niewiary
opłacało się im

każdy kto chciał coś stworzyć
musiał ich niewiarę zburzyć

i nic nie powstało, bo tak lepiej

żal ktoś miał
to ktoś inny nie miał
jednym dali szansę nie wierzyć z nimi
innym ułudę podarowali

chwila czasem tak piękna że nie warto żyć
a co dopiero z nimi nie wierzyć.
............................................Slawrys...  

benefis brutalnej ekonomi!

od autora: nie mam możliwości ekonomicznych i społecznych być z synem
i córkami ... sekta pedofili próbuje ranić, mści się ... Benefis_Jana_Novicy najważniejszy
dla nich ...
oprócz przyjazdu wyrodnej i Starszego_Brata z wiadomością o zabiciu Adriana i
pogrzebie we Wtorek ... sekta po napisaniu poniższego tekstu sporo szydziła
ze mnie ... i podali informacje o 18:00 że to szyderstwo ze mnie i to fałszywa informacja
o jego śmierci! ... środa: od kilku dni robią huśtawkę ... zginął ... żyje ... uśmiercili go 
dla sekty i dokumentów. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Benefis brutalnej ekonomi!    

wiadomość dnia związana tylko z śmiercią
zabili mojego syna Adriana ... kiedyś próbowałem
innego ratować Adrianka ... nie udało się!
Dla mojego nic nie mogłem też zrobić.

Rządzi brutalna ekonomia ... mordercom się to opłaca!

Ja mam wspomnienia; pierwszy i ostatni dom z klocków
brutalna ekonomia mnie zabiła i Rząd;
potem sam budował; układał, tak! albo tak! a nawet tak;
przyjemnie było patrzeć.
Odebrał mi to morderca i Rząd!
Ja nic nie budowałem bo brutalna ekonomia rządzi!

Jeździł na rowerze i grał w piłkę ... byłem dumny;
na pierwszy mecz nie poszedłem, uszkodzone kręgi
a sekta miała pretensje ... nie stać mnie było ekonomicznie
i nie miałem siły stać ... próbowałem być ale się nie dało.
Jeździli mordercy i potrzebowali rozliczyć mnie z życia.

Brutalna ekonomia rządzi i mordercy!

Rozliczają mnie szczęśliwi od dziewięciu lat i usłyszałem:
- no i po co spłodziłeś syna! skoro go zabrałem!
Drugi jeszcze gorszy zwyrodnialec spytał:
- czy może za mnie dać wieniec na pogrzebie Adriana?

Brutalna ekonomia rządzi i mordercy!

Ich stać na pogrzeb i rozdzieranie serca ... mnie nie stać!
Powiększa się liczba osób z którymi marzę być:
Marian Ronowski! Adrian Ronowski!

.................................................................Slawrys...

Zwyciężają mordercy i gwałciciele im wolno manipulować i oszukiwać!
Sąd w Gorlicach i Policja ... jako mordercy i oszuści osiągnęli
co chcieli!

Nie mam jak wyjechać z pedofilskiego środowiska ... właśnie przyjechali szydzić
że walczą o pokój wśród zwyrodnialców ... zmusili mnie do pobytu
i zniszczyli ekonomicznie bym nie pomógł swojemu dziecku i nie uciekł
od morderczego rządu!    

być w sercu!

ilustracja: *Być w sercu!* A3 200g/m2 ołówki węglowe 

Być w sercu!

Stoisz na brzegu; tu ziemia, a tam
nie ma już nieba, jest chłodna toń.
Na pożegnanie masz tylko dłonie,
takie jak wtedy gdy je poznałem.

Jeszcze zostało zapomnieć spytać się:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Zawsze można zamknąć oczy
iść za jej śpiewem,
śnić, odpłynąć;
nie ukryć niczego na dnie, ani pod.
Zwyczajnie stworzyć chcę
wyspę szczęścia
co ma blisko do ust
pośrodku serca;  daleko od słów.

Pytać się nie potrzebuję i nie chcę:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Mam gdzie zatrzymać się
gdy zawołasz: już czas,
potem bez żalu
usypiemy góry z obietnic.
Schodząc zatrzymamy czas,
pomilczymy o życiu
pomówimy o snach
by nie było za późno.

może lepiej - nie pytać? a orzec:
- mieliśmy serce! byliśmy w sercu!

Nikt nie stoi na brzegu, nie czeka
było i minęło, co ważne.
Gdy pożegnało się uczucia,
powitania żal wspominać.
..................................Slawrys...    

ps: zrobiłem dodatkowe ilustracje obrobione w Picasa3  ... są zmontowane
z fragmentem tekstu

jakie wczoraj - takie: będzie dobrze!

Jakie wczoraj - takie: będzie dobrze!

Znów za zakrętem miejsce na postój
i ktoś postawił znak z napisem
takim

"zobaczysz! będzie dobrze!"

Już nie ma tamtych cierni i ptaków
ogłosiły trwogi czas i uniosły się
jeszcze zawołały

"zobaczysz! będzie dobrze!"

Jest czasem cisza w ramach pustki
i jest okazja do potraktowania
tych słów

"zobaczysz! będzie dobrze!"

I od tej chwili doceniam jak jest dobrze
tym co drogi zbudowali;
i jak jest dobrze tym co śmieją się
z takich jak ja i ty, musieliśmy! dla nich!
I jak może być dopiero dobrze
gdy  usuniesz się z ich świata.
I pewnie będzie lepiej gdy po trochę
zapomnisz jak i ja zapomniałem.
Zobaczysz! jak dobrze będzie zapomnieć
za cenę żalu i smutku
wyobrazić sobie szczęście
i krainę pięknych łez; bez goryczy!

"...wszystko będzie dobrze!..."
................................Slawrys...

z serca, nie z żalu!

"z serca, nie z żalu"-rysunek, a3, 120g/m2, ołówki 10H do 8B

z serca, nie z żalu!

droga 

tak wytyczona

zgodnie z wymogami 

nie szukasz na niej uczuć

są tylko próby

zakręty 

tak boli wiele

to co na wadze,

i po stronie uczuć

i po stronie słów 

możesz

tylko zmieścić się 

w ich skali, od do ograniczony

prywatnie upuszczasz czasem

na wolność łzę

taki gest

już nic nie boli 

i nic nie waży, 

nawet to co złamane

jest kawałkiem czegoś. 

                        ...Slawrys...   

z tysiąca zapachów!

rysunek: A3, 120g/m2; 8H do 8B+węgiel

z tysiąca zapachów!

Zmysły odczytały ciepło jako sumę
tego o czym się zapomniało.

Tak pierwszy smak przypomniał
nie pochylaj się nad tamtym uczuciem
zostaw zapach snom, nie bądź życiem
co kopie marzenia byś nie istniał.

Potem i drugi smak coś więcej chciał
splunął na fakty i na czas wiosny;
oblizał się na myśli zapomniane i rany
potem po staremu w kalendarz stuknął.

Za to trzeci smak po bandzie pojechał
z tysiąca zapachów stworzył raj na ziemi;
i tam umieścił, i ciebie i wszystko co mami
nawet znalazł miejsce na to co kochał.

Znów cisza zwyciężyła w ramach sumy
tego co zawsze widać i czuć, po niewczasie.
                                        ...Slawrys...  

Uzależnienie od treści zapomnienia!

rysunek ołówkiem po przejściach komputerowych

Uzależnienie od treści zapomnienia!

Niby nic trudnego, wpaść w nałóg;
sercu tłumaczyć o jutrze co wieczór.
Obiecywać: to się skończy i będzie
lepszy świat i to uczucie warte nas.

Uzależniłem się od tego czekania.
Od marzenia o Tobie.
Uzależniłem od tęsknoty za ostatnim tchnieniem.
Od snów o naszym świecie.
Uzależniłem się od urodzenia, być niewolnikiem
po śmierć i wolność.

Przyzwyczaiłem się do więzów i żalu,
tak krótkie te więzi jak zimny dzień.
Przyzwyczaiłem się do samotności,
takiej co nie ma w niej czas długości.
Przyzwyczaiłem, że jesteś gdzieś tam,
za blisko by poczuć, za daleko by przestać marzyć.

Niby nic trudnego; wpaść w nałóg,
sercu tłumaczyć chwila po chwili.
Przetrwać do ostatniego wspomnienia
w ramach tego co się nigdy nie skończy.

Nie przestałem nigdy żałować,
tego co się stało i tego co niepisane.
Nie przestałem wierzyć w lepszy świat,
taki co nie więzi i nie rani.
Nie przestałem nie cierpieć, choć rany takie,
i co z tego że los wymaga i potrzebują ofiar.

Nie odzwyczaiłem się od uzależnienia! od:
wybaczam! (za każdym razem)
Nie odzwyczaiłem się próbować, przekrzyczeć cisze!
Nie odzwyczaiłem kochać; to wiatr, to piękno przyrody!
Nie odzwyczaiłem podziwiać miłość!
Nie odzwyczaiłem doceniać uczucia!
Tak nałogowo spoglądam z radością na ślady życia!
nie mojego? to bez znaczenia, nałogowo czuje!
.................................................Slawrys...


jeszcze do tego tekstu bonus muzyczny:
a z piosenki fragment tekstu:
"...Nieprawda że tak miało być
Że warto w byle pustkę iść
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć ..."

historia ciepłej myśli!

historia ciepłej myśli!

wszystko ma swoje miejsce
nie zawsze umieszczone
w konkretnych porach roku
i określonej chwili w słońcu

to bardziej stan kolorów i marzeń
przypominają: tu zapomnieć się

a zaczęła się ta historia od chłodu
ktoś sprawił, ustami, gestem
i poszlakami potrzebnymi by zranić
że ziemie i niebo stały się pustką

tylko wbrew woli serce poszło
tu gdzie można nie czuć samotności
wśród dębów, buków, jeżyn; polana
i tyle można tam sobie wyobrazić

to nie tyle stan kolorów i marzeń
tu nic nie przypomina; zapomnij

pozwoliło życie zatrzymać się tu
sen nie był potrzebny, tylko myśli i czyny
tworzyły przy okazji wszędzie ślady
tu było dobro, i tu; a tu szczęście

jedynie słowa grzęzły w gęstwinie
nie chciały bez celu odchodzić
zwyczajnie chciały być częścią
tego co potrzebne dla ciepła serca

to nie kolory i marzenia sprawiły, a myśl
zapomnienie; chłód zmieniło w ciepły gest
                                       ...Slawrys....


ps; muzyczny dodatek

dbanie, nie-dbanie: o miłość!

ilustracja: rysunek ołówkami 30x40 cm   

dbanie, nie-dbania: o miłość!

uczucia nie warte czasu istnieją
są zawsze w pobliżu serca
i pchają się na usta
potrafią nawet słowa zniekształcić

dlatego nie dbaj o miłość prawdziwą;
ona ukryta w chwili tęsknoty
nie prosi o nic
potrafi nawet być
obok tych połamanych kwiatów
co były tylko symbolem;
jest też ukryta w marzeniach
co pokonują poranki
i te wieczory pełne Ciebie
co potrafią zmienić słotę jesienną
w wiosnę co już bardziej majowa
zapachem i ciepłem;
ukrywa się w garściami czerpanym
uczuciu szczęścia
poznanym tylko gdy jesteście
w odległości o kilka pocałunków
i kilka chwil gdy dłoń w dłoni
i gdy wtuleni czuliście coś więcej
jak tylko ciepło serca

zimno jest, przenika chłód
ciemność zadbała o czas przyszły
tylko miłość nie dba o rany
ciągle tworzy te kilka wspomnień, są
                            ...Slawrys...



ps; moje kolejne zmierzenie się z bluesowym klimatem; tym razem nie modlenie się, a
    temat miłości. Inspiracją jest utwór T. Nalepy "dbaj o miłość"

ślady uczuć!

ślady uczuć!

są miejsca bardzo ciepłe
przez nikogo nie odwiedzane
tam życie tworzy jeden czas,
to nie tyle: teraz
co jest to chwila uświęcona
wszystkim zabłąkanym myślom
a nawet uczuciom
stworzonym na potrzeby szczęścia

w głębi:
ślady są takie pastelowe
choć powoli zanikają,
ale i jest trochę mgły zamiast łez
odrobiny zieleni zamiast słów
plamy brązu zamiast ciepła
i promienie słońca zamiast nieba

po bokach:
jest nieprzebyty od lat gąszcz
tam ukrywa się każde kocham
i nie ma jednego nawet ciernia
nie ma krwi, ran, obietnic
tylko to co potrzebne
by odetchnąć z ulgą

pośrodku:
z głębi wypływa chłodny strumień
pozwala zatrzymać się
z tęsknotą spojrzeć ku źródłu,
co z tego, że nawet
tonie symbolicznie w nim uczucie
jakieś stare, połamane

niebo bywa ukrytym na ziemi zakątkiem
by życie nie było obrazem samotności
                                   ...Slawrys...  

Modlitwa cierpliwa!

Modlitwa cierpliwa!

Panie nigdy nie płakałem i nie krzyczałem,
gdy odebrane życie szukało wsparcia
w tych kilku słowach wypowiadanych
o poranku i gdy gasło sumienie zasypiając.

Pozwól przeżyć choć miłość Panie
tak by opłacało się upadać po.

Nie proszę cie o nową szansę,
zwyczajnie omiń mnie w swym planie;
na budowaniu obcego mi nieba
i drogi przeznaczenia do gwiazd.

Chcę zobaczyć jeszcze te uczucia
w których toną choć nie giną,
ci co mieli dopłynąć tylko do brzegu,
a stali się środkiem oceanu szczęścia.

Pozwól jeszcze przeżyć choć miłość
tak by opłacało się upadać po.

Nie mam grosza i rąk nie wyciągam
patrze tylko na Ciebie Panie i wiem;
proszę, rozmieńmy nadzieje i sny
tak by jeszcze wyszedł jakiś czyn.

Godny nas i ludzkich spraw
by trwał i przetrwał jeszcze więcej;
a nawet tak długo, dopóki będziemy
nie tyle wyrokiem, a częścią uczuć.

Pozwalaj kochać, i przeżyć czas miłości
tak by upadając, prosić cię o jeszcze.

To nie modlitwa o mniejsze dobro, o łaskę
to gest dobrej woli i cierpliwości.
Spełnienie jest nie w Twych wyrokach
a w tym, co przeżyjemy dzięki Tobie.
                             ...Slawrys....



ps: a poniżej fragment tekstu piosenki Modlitwa - Tadeusza Nalepy:
"...A jeśli życia dać nie możesz,
to spraw bym przeżył jeszcze raz
tę miłość, która już wygasła w nas,
spraw bym ją przeżył jeszcze raz..."

koniec lata różami zdobiony!

koniec lata różami zdobiony!

niby nic trudnego, wsłuchać się
w opowieść o ostatnich różach
kwitną zawsze, nie w snach
a pod koniec lata, by nie żegnać się

przypominają spacer poranny
co kierował się tęsknotą za życiem
a szedł zawsze tam gdzie kwieciem
wypełnione drogi, a szept niewinny

z łanów kwiatów świt przeradzał się
w modlitwę, zgodnie proszącą
o kolce powszednie i ranę zwykłą
co pozwoli brzmieć, odradzać się

iść, ot tak, ku zmierzchom z pieśnią
cieszyć się zapachem i urokiem
tego co jest na teraz i jutro widokiem
a bezimiennych łez przy nich nie uronią

takie ciepłe te ostatnie róże i dumne
choć cięte, czasem w bukiet wpięte
                              ...Slawrys...

 

kolczaste a nawet cierniowe - III

rysunek ołówkami 5H 2H HB 2B 6B; 30x40 cm  ~Slawrys

kolczaste a nawet cierniowe - III

miejsce upamiętniające czas
jest pełne ran i obietnic zostawionych
wraz z wszelkimi śladami przeszłości

tam na starych bliznach już tylko
wyrasta czasem opowieść o pięknie
sięgającym nieba płatkami kwiatów

zlatują się do niego posłuchać
miłości oderwane od rzeczywistości
nabierają sił, słuchają, i wznoszą się wyżej

patrz żadnych krwawych śladów
na źródle tęsknoty zakwitło uczucie
przy nim nie ma miejsca na marzenia
ale jest gdzie dostrzec to co ważne
                                  ...Slawrys...


 

kolczaste a nawet cierniowe -II

ilustracja: rysunek ołówkami 2H HB 2B; 30x40 cm 

kolczaste a nawet cierniowe-II

uczucia zbyt ciepłe ukryły serce
tam gdzie jest na tyle bezpiecznie
bo nikt nie chodzi i marzeń nie sprzedaje

rany znalazły tam chłód i widok czasem
na miłość co przelotem oddech łapała
a odchodząc nie zostawiała śladów

jak zawsze tylko tęsknota czyta
z śladów na cierniach i z starych ścieżek
historie zapomniane, odebrane myślom

patrz żadnych krwawych śladów
życie omija tak suche od łez okolice
nawet sumienie nie roztrząsa win
taka cena, za bycie nieobojętnym
                                  ...Slawrys...

dni są, bywają z marzeń!

ilustracja z internetu: www.tapeciarnia.pl

dni są, bywają z marzeń!

nie chodzę już w wspomnieniach
nie bywam tam gdzie było na tyle nieba
każde nowe miejsce i tak jest kolorowe
i podobne do uśmiechu jakim zarażałaś

tylko tęsknota upomni się czasem
o jeden sen, o kilka dni, o resztę marzeń
pozbiera serce rozsypane na zakręcie
aż do chwili gdy jeszcze było w twojej mocy

tak na przekór przychodzi jakiś nowy dzień
nie przepowiada nowych wiatrów
po staremu, trochę piaskiem sypnie i ucieknie
to znów schowa się za tamtym wzgórzem

obiecujesz, wiem; zaszaleć chcesz
pofrunąć i gdzieś upaść, może tam
gdzie nas nie było i nikt nie prosił byśmy byli
w krainie szczęścia, gdzie nie ma rozstań

już dobrze, mam jeszcze klika słów i pamięć
choć odejdę byłem tam gdzie ty i to uczucie
                                       ...Slawrys...

trzy elementy w jednym - ilustracja, wiersz i piosenka .. wiersz sam pisałem a ilustracja
i piosenka dostępne publicznie.
ciekawa piosenka na lato ... no to zainspirowało mnie to do napisania po swojemu o takich
chwilach .. uciekamy czasem gdzie świat jest piękny .. choćby tylko tam  pośpiewać i pomarzyć!

i ... w kontekscie!

ilustracja: rysunek ołówkami 2H HB 2B

i ...w kontekście!

uczucia to czasem brak słów
ukrywają się wśród zdań
niewypowiedzianych

brak tu łez
brak tu nieba
brak tu piekła
brak tu ulic wybrukowanych
brak nawet kłamstw

cisza
brak: i
brak: lub
brak: oraz
brak: wykrzyknika

nie ma nawet tu łańcucha
niewolnicy stoją tam gdzie zawsze
między: wolność i miłość.
Poszukiwane to co łączy!
                                   ...Slawrys...

moc kropki nad przeznaczeniem!

rysunek ołówkami 2H HB 2B Ch; rozmiar 30x40 cm 

moc kropki nad przeznaczeniem!

chciałem nad tym zdaniem
co myślę o nim
postawić kropkę
coś jak puenta
albo wyczerpanie treści

przecież los skopał pobocza
a na drogach życia akurat roboty
dlatego aż warto zakończyć lub!
coś połączyć - czymś a la
krótkie vel długie i!

kropka na długim i
nie jest bardziej samotna
od tego co na początku j...ja
i pewnie wtedy łatwiej wymijać
ofertę czasu, by jeszcze chwile

ile trzeba cierpliwości by to i
stało się nie potrzebne, nie kusiło
by tylko, ot tak, swym ciężarem
kropka potrafiła przygnieść słowa
i wszystkie zdania z marzeń  

ja nie uczynię jej i nie ułatwię; byłaś przecież
trudno, nie miałem nic więcej prócz uczuć  
                                      ...Slawrys...

odległość a la bezmiar!

ilustracja od *sentencje emocjami pisane*

Odległość a la bezmiar!

nigdy nie dopatrzyłem się tego
szyby nie zawsze pozwalały
czasem nawet otwierałem okno
by wysłuchać ptaków i wiatru

a kiedyś wystarczyło
otworzyć serce
zapomnieć że mila to odległość poważna
a kilometry to tylko odcinek do przebycia,
choć najbardziej smakują
ostatnie metry gdy widzisz dłonie;
no i zatrzymujesz się na centymetry od ust
czujesz uśmiech, to dopiero jednostka miary

zawieszam się czasem na rzęsach
jak na ostatniej desce ratunku
wiem to o oczach, o włos uniknąć utonięcia
to jak pogodzić się ze stratą
                              ...Slawrys...

miejsce na dwa serca!

ołówki 2H HB 2B CH; 30x40 cm 

miejsce na dwa serca!

kolor uczuć jest czasem nieprawdziwy
ma swoje korzenie nietrwałe,
a nawet potrafi dryfować
czasem zatrzyma się przy brzegu
stanie się dogodną chwilą, a potem ucieka

nie wiem gdzie! ale to musi być
gdzieś w pobliżu marzeń
są tam krople nie-łez i jest nie-cierpienie
zanurzasz się na ile chcesz w niebie
potem liczysz to co rozkwitło

jest tego na tyle, wystarczy chcieć
wrócić na ziemie i rozliczyć myśli
potem opisać słowem niepisanym
tak by ktoś tylko mógł zapomnieć się
w takim miejscu zakazanym samotności
                                       ...Slawrys...