จักรพรรดิโยเม
จักรพรรดิโยเม 用明天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งยามาโตะ | |||||
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 3 ตุลาคม ค.ศ. 585 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 587 | ||||
ก่อนหน้า | บิดัตสึ | ||||
ถัดไป | ซูชุง | ||||
ประสูติ | 12 ตุลาคม ค.ศ. 540 | ||||
สวรรคต | 21 พฤษภาคม ค.ศ. 587 | (46 ปี)||||
ฝังพระศพ | โคจิ โนะ ชินางะ โนะ ฮาระ โนะ มิซาซางิ (ญี่ปุ่น: 河内磯長原陵; โรมาจิ: Kōchi no Shinaga no hara no misasagi; โอซากะ) | ||||
คู่อภิเษก | อานาโฮเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ | ||||
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | เจ้าชายโชโตกุ | ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิคิมเม | ||||
พระราชมารดา | โซงะ โนะ คิตาชิฮิเมะ | ||||
ศาสนา | ชินโต |
จักรพรรดิโยเม (ญี่ปุ่น: 用明天皇; โรมาจิ: Yōmei-tennō; 12 ตุลาคม ค.ศ. 540 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 587) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 31[1] ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2]
รัชสมัยของโยเมอยู่ในช่วง ค.ศ. 585 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 587[3]
เรื่องราวตามธรรมเนียม
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
พระราชพงศาวลี
[แก้]จักรพรรดิโยเมเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 4 ของจักรพรรดิคิมเม และพระราชชนนีคือจักรพรรดินีฮิโรฮิเมะ ธิดาของโซงะ โนะ อินาเมะ[4]
ใน ค.ศ. 586 จักรพรรดิโยเมอภิเษกสมรสกับ เจ้าหญิงอานาโฮเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ ผู้เป็นพระกนิษฐภคินี (ญี่ปุ่น: 穴穂部間人皇女; โรมาจิ: Anahobe no Hashihito no Himemiko; ทับศัพท์: อานาโฮเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ โนะ ฮิเมมิโกะ) ซึ่งพระชนนีคือธิดาอีกคนของอินาเมะนามว่า โซงะ โนะ โออาเนะ ฮิเมะ ผู้เป็นพระมเหสี เจ้าหญิงฮาชิฮิโตะ โนะ อานาโฮเบะให้กำเนิดพระราชบุตร 4 พระองค์
จักรพรรดินี (โคโง): เจ้าหญิงฮาชิฮิโตะ โนะ อานาโฮเบะ (ญี่ปุ่น: 穴穂部間人皇女 สวรรคต ค.ศ. 622) พระราชธิดาในจักรพรรดิคิมเม
- พระราชโอรสองค์ที่สอง: เจ้าชายอูมายาโดะ (ญี่ปุ่น: 厩戸皇子) ภายหลังเป็นเจ้าชายโชโตกุ อุปราชในจักรพรรดินีซูอิโกะ
- พระราชโอรสองค์ที่สี่: เจ้าชายคูเนะ (ญี่ปุ่น: 来目皇子; สวรรคต ค.ศ. 603)
- พระราชโอรสองค์ที่ห้า: เจ้าชายเองูริ (ญี่ปุ่น: 殖栗皇子)
- พระราชโอรสองค์ที่หก: เจ้าชายมามูตะ (ญี่ปุ่น: 茨田皇子; ค.ศ. 579-643)
พระสนม (ฮิง): โซงะ โนะ อิชิกินะ (ญี่ปุ่น: 蘇我石寸名; โรมาจิ: Soga no Ishikina) พระธิดาในโซงะ โนะ อินาเมะ
- พระราชโอรสองค์ที่หนึ่ง: เจ้าชายทาเมะ (ญี่ปุ่น: 田目皇子)
พระมเหสี (ฮิ): คัตสึรางิ ฮิโรโกะ (ญี่ปุ่น: 葛城広子; โรมาจิ: Katsuragi Hiroko) พระธิดาในคัตสึรางิ โนะ อาตาเฮะ
- พระราชโอรสองค์ที่สาม: เจ้าชายมาโรโกะ (ญี่ปุ่น: 当麻皇子; ค.ศ. 574-586)
- เจ้าหญิงซูกาเตฮิเมะ (ญี่ปุ่น: 酢香手姫皇女)
จักรพรรดิโยเมมีจักรพรรดินีสามพระองค์และพระราชโอรสธิดารวม 7 พระองค์[5]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 用明天皇 (31)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 46.
- ↑ Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, p. 263; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 37–38., p. 37, ที่กูเกิล หนังสือ
- ↑ Varley, p.125.
- ↑ Brown, p. 263.
ข้อมูล
[แก้]- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842