อับดุลลอฮ์ อิบน์ วะฮับ อัรรอซิบี
อับดุลลอฮ์ อิบน์ วะฮับ อัรรอซิบี (อาหรับ: عبدالله بن وهب الراسبي; เสียชีวิตวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 658) เป็นผู้นำเคาะวาริจญ์ช่วงแรก[1]จากเผ่าบะญีละฮ์ เขาเป็นตาบิอี (ผู้เรียนรู้หลักคำสอนศาสนาอิสลามจากเศาะฮาบะฮ์ (ผู้ติดตาม) ของศาสดามุฮัมมัดโดยตรง) เขาสุญูด (ก้มกราบ) ในเวลาละหมาดบ่อยมากจนทำให้เกิดหนังหนาด้านบนหน้าผาก นำไปสู่การตั้งชื่อเล่น dhu ʾl-thafināt, "ผู้มีหนังหนาด้าน"[2]
ในการพิชิตอิรัก อับดุลลอฮ์สู้รบภายใต้การนำของซะอด์ อิบน์ อะบี วักกอศ จากนั้นในสงครามกลางเมืองมุสลิมครั้งที่หนึ่ง เขาอยู่ในฝ่ายเคาะลีฟะฮ์อะลีและสู้รบให้ท่านในยุทธการที่ศิฟฟีน (ค.ศ. 657) เขาต่อต้านการตัดสินใจยอมรับอนุญาโตตุลาการยุติสงครามกลางเมืองของอะลี และหันไปเข้าร่วมกลุ่มผู้ไม่เห็นด้วยที่ฮะรูรออ์ในอิรัก ซึ่งภายหลังกลุ่มนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ "เคาะวาริจญ์" ต่อมาพวกเขาย้ายไปที่อัลกูฟะฮ์แล้วเลือกอับดุลลอฮ์เป็นอะมีร (ผู้บัญชาการ) ไม่ใช้เคาะลีฟะฮ์ (ผู้สืบทอดของมุฮัมมัด) อย่างที่มีการกล่าวอ้างบางส่วน[2][3] พวกเขาเคลื่อนตัวไปในเดือนมีนาคม ค.ศ. 658 และถูกอะลีล้อมไว้ในยุทธการที่นะฮ์เราะวาน เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม (9 เศาะฟัร ฮ.ศ. 38) อับดุลลอฮ์เสียชีวิตในการสู้รบ[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Kenney (2006), p. 41, calls him "the first ‘Kharijite’ caliph".
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Gibb (1960), p. 54.
- ↑ Kenney (2006), p. 41.
บรรณานุกรม
[แก้]- Gibb, H. A. R. (1960). "ʿAbd Allāh b. Wahb al-Rāsibī". ใน Gibb, H. A. R.; Kramers, J. H.; Lévi-Provençal, E.; Schacht, J.; Lewis, B. & Pellat, Ch. (บ.ก.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume I: A–B. Leiden: E. J. Brill. p. 54. OCLC 495469456.
- Kenney, Jeffrey T. (2006-10-12). Muslim Rebels: Kharijites and the Politics of Extremism in Egypt (ภาษาอังกฤษ). Oxford University Press, USA. ISBN 978-0-19-513169-7.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |