Panahong Taishō

Kasaysayan ng Hapon
Mga panahon Paleolitiko pre–14,000 BCE Jōmon 14,000–300 BCE Yayoi 300 BCE–250 CE Kofun 250–538 Asuka 538–710 Nara 710–794 Heian 794–1185 Kamakura 1185–1333 Pagpapanumbalik ng Kenmu 1333–1336 Muromachi (Ashikaga) 1336–1573 Nanboku-chō 1336–1392 Sengoku 1467–1573 Azuchi–Momoyama 1568–1603 Kalakalang Nanban Edo (Tokugawa) 1603–1868 Bakumatsu Meiji 1868–1912 Pagpapanumbalik ng Meiji Taishō 1912–1926 Unang Digmaang Pandaigdig Shōwa 1926–1989 Krisis pananalapi Militarismo Digmaang Pasipiko Pagsakop Pagkatapos ng pagsakop Heisei 1989–2019 Reiwa 2019–kasalukuyan Pandemya ng COVID-19 Asasinasyon kay Shinzō Abe Lindol sa Noto
Mga paksa Imperyo ng Hapon 1868–1945 Hapon pagkatapos ng digmaan 1945–kasalukuyan Mga lindol Pananalapi Ekonomiya Edukasyon Historiyograpiya Militar Hukbong pandagat
Talahulunganan Kronolohiya

Ang panahong Taishō (大正時代 Taishō jidai?) ang panahon sa kasaysayan ng Hapon mula 30 Hulyo 1912 hanggang 25 Disyembre 1926 na kasabay ng paghahari ni Emperador Taishō. Ang kalusugan ng bagong emperador ay mahina na nagtulak sa paglipat ng kapangyarihang pampolitika mula sa lumang pangkat oligarkiya ng mga nakakatandang tao ng estado o genrō tungo sa Pambansang Diet ng Hapon at mga partidong demokratiko. Dahil dito, ang panahon ay itinuturing na panahon ng kilusang liberal na kilala bilang "demokrasyong Taishō" sa Hapon. Ito ay karaniwang itinatangi mula sa naunang panahong Meiji at sa sumunod na pinapatakbo ng militarismong unang bahagi ng panahong Shōwa.

Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.