İçeriğe atla

sırt

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Sırt

Türkçe

[düzenle]
(anatomi, primatlar): Bir insanın sırtı

Köken

[düzenle]
Osmanlı Türkçesi سرط, سرت, سراد, Eski Türkçe.

Söyleniş

[düzenle]

sırt (belirtme hâli sırtı, çoğulu sırtlar)

  1. bir şeyin üstü, üst bölümü
    • Hasan İzzettin Dinamo, 1937 Deniz Feneri, sayfa 12 , Bozkurt Yayınları
      "Traktörlerin sırtında yağız delikanlılar"
  2. kesici araçların kesmeyen kenarı
  3. (Andırın, Düziçi ağzı) elbise
  4. (anatomi, primatlar) insanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, üstü
    • Murathan Mungan, 2011 Beşpeşe, sayfa 17 , Metis Yayınları
      "Elinde okul çantası, sırtında önlüğüyle o gece ve ondan sonraki birkaç gece komşu evlerinde kaldı."
  5. (anatomi, zooloji) omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm
  6. (coğrafya) dağların veya tepelerin üst bölümü
    Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
    Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
     M. Â. Ersoy
  7. (dikiş) dikilmiş veya ciltlenmiş kitaplarda dikişin bulunduğu bölüm

Çekimleme

[düzenle]

Eş anlamlılar

[düzenle]

Alt kavramlar

[düzenle]

Deyimler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Ek okumalar

[düzenle]

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe syrt (syrt)

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: sırt

sırt

  1. (anatomi) sırt

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (coğrafya) tepe
  2. (coğrafya) yamaç

Kırım Tatarcası

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: sırt

sırt

  1. arka
  2. gövdenin arka tarafı
  3. kuzey

Kumanca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: sırt

sırt

  1. (coğrafya) tepe
  2. (coğrafya) yamaç

Tatarca

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: sırt

sırt

  1. (anatomi, primatlar) sırt

Teleütçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (anatomi, primatlar) sırt