VIII. Stephanus

Pope
VIII. Stephanus
Pope; VIII. Stephanus
Roma piskoposu
Kilise	Katolik Kilisesi
Görevlendiriliş	14 Temmuz 939
Dönem bitişi	Ekim 942
Önce gelen	VII. Leo
Sonra gelen	II. Marinus
Doğum adı	Stephanus
Doğum	Roma, Papalık Devleti
Ölüm	Ekim 942; Roma, Papalık Devleti
Önceki görev	Cardinal-Priest of Santi Silvestre e Martino ai Monti (5 Nisan 938-14 Temmuz 939)
	Adı Stephanus olan diğer papalar

Sayfanın 3 Ocak 2024 tarihinde onaylanmış olan kontrol edilmiş bir sürümü, bu revizyonu temel almıştır.

Papa VIII. Stephanus (ö. Ekim 942), 14 Temmuz 939'dan ölümüne kadar Roma piskoposu ve Papalık Devleti'nin hükümdarıdır. Papalığı, Tusculum'un hırslı kontları tarafından papaların gücünün azaldığı Saeculum obscurum sırasında gerçekleşti ve koruyucusu Spoleto Dükü II. Alberico ile İtalya Kralı Hugh arasındaki çatışma damgasını vurdu.

Arka Plan

Stephen VIII, Romalı bir ailede doğdu ve papa olmadan önce Aziz Silvester ve Martin kilisesine bağlıydı.^[1]

Papalığı

Frank ihtilafı

Stephanus, papa olduktan sonra dikkatini Batı Francia'daki duruma verdi. 940'ın başlarında Stephanus, her ikisi de Almanya Kralı I. Otto'dan destek talebinde bulunan asi vasalları Büyük Hugh ve Vermandoislı II. Herbert'i dize getirmeye çalışan Fransa Kralı IV. Louis adına müdahale etti.^[2] Stephanus, Frank soylularına bir papalık temsilcisi göndererek onlara Louis'i kabul etmeleri ve aforoz tehdidi altında ona karşı isyankar eylemlerini durdurmaları talimatını verdi. Elçilik belirtilen amacına ulaşamasa da Hugh ve Herbert'i destekleyen Frenk piskoposlarının desteğini kaldırma etkisi yaptı.^[3]

Cesaretlenen Stephanus, Herbert'in oğlu Vermandoislı Hugh'a Reims başpiskoposluğunu teklif ederek Louis'e karşı ittifakı bozmaya çalıştı.^[3] Palyum ile birlikte Stephanus, Frank soylularına Louis'e boyun eğmeleri konusunda ısrar eden talimatlarla birlikte başka bir temsilci gönderdi. Bu kez onlara, papanın temsilcilerini Noel'e kadar teslim almaması ve krala boyun eğme niyetlerini bildirmemesi durumunda aforoz edilecekleri bilgisi verildi. Bu sefer, daha önemli soyluların bir kısmı onun için ilan ettiği için Louis'e destekte bir değişiklik oldu ve 942'nin sonunda, tüm soylular Louis'e sadakatlerini teyit ettiler ve niyetlerini papaya bildirdiler.^[4]

İç işlerinde zorluklar

Tusculum kontlarının devam eden egemenliği, Stephanus'un papalığı boyunca belirgindi ve bu nedenle dönem, Saeculum obscurum olarak bilinir. Stephanus, Spoleto Dükü II. Alberico'ya tabi olmasına ve gerçekte Papalık Devletlerini yönetmemesine rağmen, Stephanus'un kendisi bu ailenin bir üyesi değildi ve Alberico'nun önceki yıllarda Roma ve papalık siyasetine hakim olan annesi Marozia ile herhangi bir ilişkisi yoktu.^[5] Ancak Stephanus, Alberico ile İtalya Kralı Hugh arasında devam eden çatışmaya kapıldı ve Hugh, 940'ta Roma'yı kuşattı.^[6] Birkaç piskoposun dahil olduğu, kendisine yönelik başarısız bir suikast girişiminden sonra, Alberico, düşmanlarını kırbaçlayarak, kafalarını kestirerek ya da hapsederek Roma'daki herhangi bir olası muhalefete karşı sert önlemler aldı. Alberico'nun destekçileri tarafından Stephanus'a yapılan işkence ve sakatlamalarla ilgili Martinus Oppaviensis'in anlatımında herhangi bir gerçeklik payı varsa, bu olay bu noktada, komplonun ardından ve Stephanus'un ölümünden hemen önce gerçekleşmiş olmalıdır.^[7] Stephanus, Ekim 942'de öldü ve yerine II. Marinus geçti.

Kaynakça

Özel

^ Mann 1910, s. 213.
^ Mann 1910, ss. 213-214.
^ ^a ^b Mann 1910, s. 214.
^ Mann 1910, ss. 214-215.
^ Mann 1910, s. 217.
^ Mann 1910, s. 215.
^ Norwich 2011, s. 76.

Genel

Mann, Horace K. (1910). The Lives of the Popes in the Early Middle Ages, Vol. IV: The Popes in the Days of Feudal Anarchy, 891-999.
Norwich, John Julius (2011). The Popes: A History. Chatto & Windus. ISBN 978-0-09-956587-1.

Dini unvanlar
Önce gelen VII. Leo	Roma Piskoposu Papa 939–942	Sonra gelen II. Marinus

[FOOTNOTEMann1910213-1] Mann 1910, s. 213.

[FOOTNOTEMann1910213-214-2] Mann 1910, ss. 213-214.

[FOOTNOTEMann1910214-3] Mann 1910, s. 214.

[FOOTNOTEMann1910214-215-4] Mann 1910, ss. 214-215.

[FOOTNOTEMann1910217-5] Mann 1910, s. 217.

[FOOTNOTEMann1910215-6] Mann 1910, s. 215.

[FOOTNOTENorwich201176-7] Norwich 2011, s. 76.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis