Erzincan Askerî Lisesi
| Erzincan Askerî Lisesi | |
|---|---|
| Kuruluş |
|
| Kapanış | 1966 |
| Ülke | |
| Şehir | Erzincan |
| Türü | Askerî lise |
| Eğitim dili | Türkçe |
| Yabancı dil(ler) | İngilizce |
Erzincan Askerî Lisesi Erzincan'da eğitim vermiş eski askerî lise.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]1891 yılında 4. Ordu Komutanı Müşir Mustafa Zeki Paşa tarafından inşa ettirilen kışlaya II. Abdülhamid'e ithafen Hamidiye Kışlası adı verildi. 1905 yılına kadar kışla olarak kullanıldı. 1905 yılında her ordu merkezinde bir harbiye kurulması kararlaştırılınca arazi Erzincan Harbiyesine tahsis edildi. II. Meşrutiyet'in ilanı ve Abdülhamid'in halini müteakip diğer taşra harbiyeleri gibi kapatıldı.
25 Temmuz 1916'da Erzincan'ın Ruslar tarafından işgalinde işgalciler tarafından kışla ve depo olarak kullanılmıştır. 13 Şubat 1918'de Erzincan'ın kurtuluşundan sonra kışla, muhafazaya memur erlerin hata ve ihmalleri sonucu yanmıştır.
1939 Erzincan depreminde de hasar gören bina 1944 yılında yıkılarak yeniden inşasına başlanılmış biten bölümleri 1950 yılında itibaren aşama aşama 3. Ordu birliklerinin kullanımına tahsis edilmiştir.
29 Mayıs 1955 tarihinde Erzincan Askerî Lisesi ve Ortaokulu olarak kullanılmaya başlanılmıştır. 1958 yılında lise ve ortaokul ilk mezunlarını vermiş ve ortaokul kısmı kapatılmıştır. Ortaokulun 2. ve 3. sınıfına geçen öğrenciler 1959 yılında İstanbul'da açılan Selimiye Askerî Ortaokuluna nakledilmiştir. 10 yıllık öğretim hayatından sonra 1965-1966 eğitim döneminde öğrenci alınmadı ve okul kapatıldı. Liseden mezun olanlar Kara Harp Okuluna, lise 2 ve 3. sınıf öğrencileri de Kuleli Askerî Lisesine gönderilerek kapatılmıştır.[1] Lisenin kapatılmasının sebebi, Erzurum'da bulunan 3. Ordu karargâhının Erzincan'a nakledilecek olmasıdır.[2] Erzincan'da ordu karargâhı olabilecek kapasitede fazla bina bulunmadığı için bazı tadilatlar geçiren bina 3. Ordu karargâhına dönüştürüldü.[3]
Saat kulesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Okulun müdüriyet binası üzerinde yükselen üç katlı ahşap saat kulesi yukarı doğru daralan bir yapıya sahipti. En üst katının dört cephesinde Roma rakamlarıyla ifade edilen dairesel kadranlar bulunan kulenin tepe noktasında yuvarlak bir küre yer almaktaydı.[4]
Mezunları
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Cansever, Meltem (Haziran 2009), Türkiye'nin Kültür Mirası 100 Saat Kulesi, İstanbul: NTV Yayınları, s. 96, ISBN 9786055813239
- ^ Evren, Kenan (Aralık 1990). Kenan Evren'in Anıları 1. Milliyet Yayınları. s. 137, 138.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2021.
- ^ Acun, Hakkı (2011), Osmanlı İmparatorluğu Saat Kuleleri, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, s. 97, ISBN 9789751623706